ایرجی‌زاد تشریح کرد:
زمستان داغ 57 دانشگاه شریف و انقلاب اسلامی
در روزهای انقلاب، دانشگاه شریف، دانشگاه جوانی بود که لقب شاه را یدک می‌کشید اما یکی از کانون‌های دانشگاهی جدی در مبارزه با رژیم طاغوت بود.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا از روابط عمومی دانشگاه صنعتی شریف، در سال‌های انقلاب، دانشگاه صنعتی شریف، دانشگاه جوانی بود که لقب شاه را یدک می‌کشید اما نه تنها از فعالیت‌های انقلاب دور نبود بلکه یکی از کانون‌های دانشگاهی جدی در مبارزه با رژیم طاغوت بود.
جدا از سازمان مجاهدین که پایگاه جدی در دانشگاه داشت، انجمن‌های اسلامی و تشکل‌های صنفی دانشگاه هم در مبارزه با پهلوی چیزی کم نگذاشتند و حتی بعد از انقلاب، نام دانشگاه با نظر استاد و دانشجو، نام یکی از مبارزان جدی انقلاب شد که سازمان مجاهدین هم دشمنش شده بود.
خاطرات اعظم ایرجی‌زاد استاد پیشکسوت دانشکده فیزیک و رئیس پژوهشکده علوم و فناوری نانو از حال و هوای آن سال‌های دانشگاه را در ادامه خواهید خواند.
در آن سال‌ها جو سیاسی در دانشگاه حاکم بود. دانشجویان بیشتر از موارد درسی و تخصصی به مباحث غیر درسی مانند شعر و ادبیات و مطالعه کتاب‌های سیاسی می‌پرداختند. به دلیل اعتصابات دانشجویی و برگزار نشدن کلاس‌های درس، ما مواجه با تعطیلی دانشگاه در بعضی ترم‌ها بودیم.
این امر فرصتی بود برای مطالعات و فعالیت‌های بیشتر و همچنین طولانی شدن دوره تحصیلی دانشجویان به پنج سال و حتی بیشتر؛ البته من جزو آن گروه معدود دانشجویان ورودی دوره هشتم بودم که توانستم پس از پنج سال با رتبه خوب در تابستان 57 از دانشگاه شریف فارغ‌التحصیل شوم.
سال 57 کشور در اوج اعتصابات و در آستانه انقلاب بود و طبيعتاً دانشگاه شريف به عنوان يکی از نهادهای پيشرو، محل فعالیت گروه‌های بسيار دانشجویی با گرايش‌ها و مرام‌های مختلف بود که همگی يک هدف و آن هم سرنگونی شاه را دنبال می‌کردند.
اين هدف مشترک سبب شده بود که جو صمیمی بين اساتيد و دانشجويان حاکم شود و بيشتر صحبت‌ها در فضاهای داخل دانشگاه اجتماعی و سیاسی باشد تا علمی تخصصی و تمرکز علمی و حفظ جو دانشگاهی در فضای شلوغ و به شدت سياسی، ساده نبود تا بالاخره زمستان 1357 و انقلاب را پشت سر گذاشتيم.
چند ماه بعد از پیروزی انقلاب، در ترم دوم جو سياسی صمیمی تغيیر کرد و اختلاف مرام‌ها؛ گروه‌ها و تشکل‌ها را از هم جدا کرده بود. کمتر از مسائل علمی در دانشگاه صحبت می‌شد و جريانات سیاسی بیرون دانشگاه به دنبال يارگيری در داخل دانشگاه‌ها بودند تا اینکه با هدف انقلاب فرهنگی و بازنگری سيستم آموزشی، دانشگاه‌ها تعطیل شد.
انتهای پیام/4123/
انتهای پیام/
