تکریم‌ها در جشنواره فجر؛ چه کسانی و با چه اهدافی؟

جشنواره  سی و هفتم فیلم فجر شروع خوبی نداشت. افتتاحیه روز سه شنبه نهم بهمن، با حاشیه‌هایی توام شد که قابل گذشت و اغماض نیست.

تجلیل از بازیگر زنی که بارها با سخنانش به انقلاب و نظام دینی اهانت کرد و ممنوع الفعالیت شده بود، تک خوانی زن، مجال دادن به نمایشی که کارگردان آن محکوم قضایی است و نمایشنامه‌ای موهن علیه مقدسات نوشته است، یادکرد وقیحانه از عنصری که وابستگی به بهائیت داشت، نام بردن و تکریم کارمند دفتر فیلم اشرف پهلوی واهانت صریح به روحانیت و... رویدادهایی کوچک نیستند. رویدادهایی که وقوع شان در چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی و در جشن و آیینی که در بزرگداشت پیروزی انقلاب برپا شده، نه تنها تأسف برانگیز که مشکوک و قابل بررسی قضایی و امنیتی است.

جشنواره فیلم فجر رویدادی است که برای بزرگداشت سالروز پیروزی انقلاب اسلامی برگزار می شود.پس به شکلی طبیعی باید این رویداد، دارای پیوندی با آرمان‌ها و غایات و فرهنگ انقلاب اسلامی باشد. کاملاً هم طبیعی است که چنین جشنواره‌ای باید در قالب ترویج‌گر الگوهای انسانی و آثار انقلابی ظاهر شود. اما جشنواره فیلم فجر چنین نیست. به گفته  بسیاری از منتقدان فرهنگی و سیاسی، این رویداد، تنها نامی از فجر دارد و برآیند آن نه تنها گامی در مسیر ترویج گفتمان انقلاب اسلامی نیست بلکه در بعضی از ادوار، کاملاً در جهت عنادورزی علیه انقلاب عمل می‌کند.

در همین دوره و در آیین افتتاحیه، زنی بازیگر، 40 سال گذشته را سیاه توصیف می کند.به دروغ مدعی می‌شود یک شاعر را به دانشگاه راه نداده اند و...!

همین خانم، در طول چهار دهه ی گذشته در دهها فیلم و سریال ایفای نقش کرده است و به شهرت رسیده است.در سال 88 در نقش پیاده نظام دشمن ظاهر شد. در دهه ی 70 در کنار دوستانش، به یک شهید بزرگ و در واقع به مقام شهید اهانت کرد. با این حال زبانش در اهانت به انقلاب اسلامی همواره گویا و رساست.

این فرد اگر منصف بود؛ در جشن 40 سالگی انقلاب اسلامی به دروغ انقلاب را مانع کار خود معرفی نمی کرد.اگر منصف بود، می‌گفت که چرا  کنش‌های سخیف ویگاهی با موانع قانونی مواجه شده است.

حالا آیا چنین فرد دروغگویی شایسته ی تکریم رسمی درآیین جشنواره  فجر است؟

یک تدوینگر که اطلاعاتش از تاریخ اسلام هیچ است، به نهاد روحانیت اهانت می کند و بدون سندی رسمی و پژوهشی علمی، حکم علیه کارنامه روحانیون در ایران صادر می‌کند.  این فرد رسالت هنر را چه می داند؟ آیا هنوز نمی داند که در بیرون از تخصص خود، حکم و فتوا صادر کردن خطاست و جفا به واقعیت؟ آیا او نیز سزاوار تکریم است؟کسی که برای نهاد روحانیت ارزشی قائل نیست؛ باید در جشن انقلاب هدف تکریم قرار گیرد؟

اطلاع از هویت و فضای فکری و فرهنگ کسانی که در جشنواره ی فیلم فجر هدف تکریم قرار می گیرند و قرار است به آنها و آثارشان مجال عرضه اعطا شود، کار سختی نیست. از این روست که می توان گفت حواشی دوره ی سی و هفتم جشنواره و اساسا دوری جشنواره ی فیلم فجر در برخی ادوار از گفتمان انقلاب اسلامی، کاملا برنامه ریزی شده به نظر می رسد.
باز تکرار می کنیم: با توجه به چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، حواشی جشنواره ی سی و هفتم، اتفاقات کوچکی نیستند و باید بانیان آن هدف رصد و بررسی قضایی قرار گیرند.

انتهای پیام/4104/