صهیونیستها از نوآوریهای مقاومت به شدت نگران هستند
گروه بینالملل خبرگزاری آنا؛ راهپیمایی بازگشت که امروز چهلویکمین دور آن در مرز سرزمینهای اشغالی در نوار غزه برگزار شد، به نمادی از قدرت مقاومت و صبوری ملت مظلوم فلسطین در دستیابی به آرمان قدس شریف تبدیلشده است.
نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد بارها تأکید کرده است که از هر اقدام بهاصطلاح دفاعی صهیونیستها از مرزهایش را قاطعانه حمایت و هر نوع تلاشی را برای تنش با تلآویو محکوم میکند!
این در حالی است که رژیم صهیونیستی تلاش کرده است بههرنحو ممکن، حتی با توسل به کشورهای ثالث و میانجیگری آنها، این تظاهرات را که به انتفاضه چهارم نیز مشهور شده متوقف کند اما تاکنون ناکام مانده است و هر هفته بر تعداد فلسطینیهای شرکتکننده در این تجمع پرشکوه افزوده شده است. ازسوی دیگر، تقویت قدرت حزبالله لبنان، روی کار آمدن دولتی کاملاً همسو با جریان مقاومت در عراق و پیروزی خیرهکننده سوریه علیه تکفیریها و حامیان آنها معادلات منطقه را به سوی آرمانهای جبهه مقاومت پیش میبرد.
این تحولات بسیار مهم، دستمایه گفتگوی خبرنگار حوزه غرب آسیا و محور مقاومت خبرگزاری آنا با «حسین رویوران»، کارشناس امور غرب آسیا شد تا نقبی به این موضوع و بسامد آن در منطقه بزنیم.
آنا: تظاهرات بازگشتی که این روزها و هفتهها درحال برگزارشدن است، چه سرنوشتی خواهد داشت و آیا این موج جدید توانایی رسیدن به خواستهها و آرمانهایی را که مدنظر ملت فلسطین است دارد؟
رویوران: تصور میکنم راهپیمایی بازگشت شاخصههای خیلی مهمی دارد. درحال حاضر 41 هفته از آغاز آن میگذرد، در این مدت بیش از 200 هزار نفر شهید شدهاند. در هر جای دنیا زمانی که حرکتی با سرکوب مواجه شود، ضعیف میشود اما شاهد این هستیم که این جنبش ادامه دارد و به سمت دریا و از شرق غزه به شمال این منطقه نیز گسترش یافته است. این موضوع نشاندهنده آن است که اراده مهمی در فلسطین وجود دارد که آرمان مهمی همچون بازگشت به سرزمینهای اشغالی را زنده نگهداشته است. از سویی این اتفاق، تهدیدی جدی برای تلآویو است که فلسطینیها را از سرزمین خودشان بیرون کرده و بازگشت آنها، به معنای چالش موجودیت اشغالگرانه رژیم صهیونیستی است. این موضوع حاکی از آن است که آرمان قدس بهدلیل استمرار راهپیماییها همچنان زنده است و تهدید همچنان برای رژیم صهیونیستی تازگی دارد. سؤال اینجاست که چرا رژیم صهیونیستی اساساً با غیرنظامیان دشمنی دارد و آنها را میکشد؟ زیرا احساس ترس میکند و این ترس اتفاقاً مهمترین دلیلی است که فلسطینیها را به این کار وادار میکند.
آنا: در مصاحبهای که چندی پیش با سخنگوی حماس داشتیم، تأکید کردند که توافق آتشبس در جنگ دو روزه اخیر درحالی انجام شد که موشکهای مقاومت توانایی هدف قرار دادن تلآویو را داشتند. این تحول را چگونه ارزیابی میکنید؟
رویوران: اتفاقاً رهبر حماس نیز بر این موضوع تصریح کرد؛ یعنی مقاومت در آستانه هدف قراردادن تلآویو بود. حماس روز دوم اعلام کرد که اگر این درگیری وارد روز سوم شود، منطقهای را که آتشباران میکنیم و در 20 کیلومتری اطراف غزه است، تبدیل به محدوده 40 کیلومتری خواهد شد و اگر استمرار یابد، باز هم این محدوده را گسترش خواهیم داد. اینکه رژیم صهیونیستی روز دوم با میانجیگری مصر آتشبس را پذیرفت، نشاندهنده این است که تهدیدهای مقاومت را جدی گرفته و با اطلاعاتی که به دست آورد، دریافت که مقاومت از امکاناتی برخوردار است که موشکهایش میتوانند تا 40 کیلومتر و بیشاز آن، حتی به شعاع 60 کیلومتری برسند. این یعنی تلآویو هم زیر آتش قرار خواهد گرفت و این موضوع برای رژیم صهیونیستی میتوانست مشکلات زیادی ایجاد کند. بنابراین، پذیرش آتشبس نشان از ضعف رژیم صهیونیستی و قدرت مقاومت است.
صهیونیستها از غافلگیر شدن از سوی مقاومت میهراسند
مقاومت چنان قدرتمند شده که دشمن از غافلگیریهای آن واهمه دارد. این درحالی است که در جنگ دو روزه، شاهد استفاده از موشک کورنت و حجم زیاد آتش بودیم، بهنحوی که طی دو روز 480 موشک شلیک شد. همچنین شاهد خروج نیروهای مقاومت از تونل و درگیری با نیروهای رژیم صهیونیستی در مناطق دور از مرز غزه بودیم و همه اینها دشمن را غافلگیر کرد. اکنون رژیم صهیونیستی عمیقاً احساس میکند که در هر دور مقاومت پیشرفتهای ویژهای دارد و از نوآوریهای جدید مقاومت بهشدت نگران شده است و علت پذیرش آتشبس نیز به همین نکته برمیگردد.
آنا: علت اینکه صهیونیستها وارد عملیات مرزی در مرز لبنان شدند و عملیات «سپر شمال» را کلید زدند چه بود؟
رویوران: پذیرش آتشبس از سوی نتانیاهو آنهم در زمانیکه وزیر جنگ، مخالف پذیرش آن بود، نشاندهنده این است که در درون کابینه رژیم صهیونیستی اختلافاتی بر سر آتشبس و ادامه جنگ در جریان بود. بعد از استعفای آویگدور لیبرمن شرایط جدیدی بهوجود آمد و نتانیاهو مسئولیت وزارت جنگ را برعهده گرفت و از آنجا که برخیها طرفدار ایدههای لیبرمن بودند، میخواست تا حدودی این اقدام وی را زیر سؤال ببرد. بههمین دلیل دستور داد که به جستجوی تونلهای میان لبنان و فلسطین بپردازند. این موضوع حامل پیامی از سوی نتانیاهو برای جامعه صهیونیستی بود و آن این است که اگر قرار باشد کسی با جایی درگیر شود، نخست باید تونلها را کشف و مانع از غافلگیری شود، درحالیکه لیبرمن در جنگ با غزه این کار را نکرد و یعنی این فرد شایستگی ندارد.
تصور نتانیاهو از قدرت حزبالله اشتباه است
نتانیاهو سعی کرد چنین تصویری ارائه دهد و مدعی است در شمال فلسطین اشغالی چهار تونل کشف کرده و با کشف و بمبگذاری این تونلها، در عمل اگر رژیم صهیونیستی وارد هر جنگی با حزبالله شود، از امنیت نسبی برخوردار است و برای القای این موضوع تلاش میکند. تردیدی نیست که تصور نتانیاهو از اینکه حزبالله همین چهار تونل را دارد، اشتباه است. قطعاً مقاومت برای درگیری بعدی امکانات وسیعی را بسیج کرده است که صهیونیست ها را غافلگیر خواهد کرد.
آنا: علت تأخیر در تشکیل کابینه عراق را چه میبینید؟
رویوران: علت اصلی موضوع، ائتلاف است. باوجود اینکه قرار بود اینبار دولت، فراحزبی باشد و اشخاص بر مبنای شایستهسالاری در رأس امور قرار بگیرند، اما در عمل اینگونه نشد. کُردها، اهل سنت و برخی افراد در میان احزاب میگفتند سهم خود را میخواهند. مجموعه سازندگی که طرفدار حشد الشعبی به ریاست هادی العامری و ائتلاف سائرون به رهبری مقتدا صدر بهدنبال سهمخواهی نبودند اما متأسفانه کنار گذاشتن فرهنگ سهمخواهی در عراق هنوز فراگیر نشده بود و همچنان محدود مانده است. برخی همچنان با سهمخواهی دنبال یکسری موضوعات هستند و این تأخیر در تشکیل کابینه از این موارد نشئت میگیرد.
آنا: عادل عبدالمهدی، نخستوزیر عراق بهعنوان یکی از بازوهای مقاومت در منطقه در حال رفع سیاستهای محدودکننده مقاومت است. این نکته را چگونه ارزیابی میکنید؟
رویوران: هر کسی نخستوزیر شود بههرحال انتخابها، نقطهنظرات و مشکلات خاص خود را دارد. وی تلاش میکند تا حد ممکن از نیروهایی که افتخار عراق هستند و این کشور را از شر داعش نجات دادند دفاع کند و به هیچکس اجازه ندهد درباره موجودیت و استمرار فعالیت حشد شعبی صحبت کند، بنابراین قطعاً نخستوزیر عراق با نیروهای مقاومت و با ایران است.
نکته پایانی اینکه، با تقویت محور مقاومت در فلسطین، لبنان و عراق و اینک پیروزی سوریه در عرصه نظامی و سیاسی، باید منتظر تحولات بسیار بزرگی در غرب آسیا باشیم که در آینده نزدیک به وقوع خواهد پیوست.
انتهای پیام/4106/4033/خ
انتهای پیام/