حناچی نیامده سیبل کارگزاران شد
چند روزی از آغاز به کار پیروز حناچی، سومین شهردار یک‌سال اخیر شهر تهران می‌گذرد. در همین مدت کوتاه هر اقدام حناچی با واکنش اعضا حزب کارگزاران مواجه شده است.
چند روزی از آغاز به کار پیروز حناچی، سومین شهردار یک‌سال اخیر شهر تهران می‌گذرد. با خوانش همین جمله می‌توان متوجه نقد و کنایه به حناچی شد اما خب این نقد را می‌توان درباره حناچی فعلاً مسکوت نگه داشت و به شورا خرده گرفت (آن‌هم به خاطر انتخاب‌هایی که هیچ‌کدام نه کاری کردند و نه ماندنی شدند) اما اگر خود اصلاح‌طلبان بگذارند.
اگر همه اینها را فعل مثبتی ارزیابی کنیم و البته همه‌اش واقعی باشد، کمک به دستفروش داخل مترو، دوچرخه‌سواری در روز سه‌شنبه بدون‌خودرو و... گرهی از وضعیت شهر تهران باز نمی‌کند ولی باز هم با همه اینها و کارهای نکرده در چند روز بعد از تأیید حکم شهردارشدن، نمی‌شود که بی‌دلیل به حناچی تاخت. به هرحال اتفاقی است که افتاده و تهران در یک‌سال اخیر سه شهردار به خود دیده است، خوب یا بد باید منتظر ماند تا جانشین نجفی و افشانی کارش را آغاز کند.
به فکر واگن‌های مترو باش
غلامحسین کرباسچی، شهردار سال‌های دور شهر تهران و دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی پس از انتخاب حناچی به‌عنوان شهردار تهران و دوچرخه‌سواری‌اش در شهر به انتقاد از او پرداخت و گفت: «ای کاش آقای حناچی به جای دوچرخه صبح زود بدون‌ترافیک با ماشین می‌رفت در دفتر کارش و پیگیری و تلاش می‌کرد که زودتر صدها واگن معطل‌مانده مترو به خطوط مترو ملحق شوند تا صدهاهزار مسافر مترو راحت‌تر و سریع‌تر برسند و ده‌هاهزار اتومبیل کمتر بیرون بیایند.»
عصبانیت در همین ابتدا مشکل‌ساز خواهد شد
سوای وارد‌بودن چنین نقدی به مجموعه مدیریت شهری و نه شخص پیروز حناچی آن هم در روزهای ابتدایی مدیریتی، این هم اولین نقد اظهارنظر جریان اصلاح‌طلبی به گزینه منتخب شورای اصلاح‌طلب نبود.
عباس عبدی هم پس از تاییدصلاحیت حناچی و اظهارات اخیر شهردار جدید تهران درخصوص ارتباط خانواده‌اش با منافقین که گفته بود کسی را در قبر کسی دیگر نمی‌خوابانند، شما هم بروید برای آخرتتان کار کنید، نوشت: «به نظر پاسخ درستی نیست. اگر قرار باشد از ابتدا عصبانی شود مشکل خواهد شد. بهتر بود یا پاسخ نمی‌داد یا در یک کلمه می‌گفت بله.»
دوچرخه‌سواری یا عوام‌فریبی
صادق خرازی، دیپلمات پیشین ایران و دبیرکل حزب ندای ایرانیان هم نسبت به اقدامات حناچی در همین روزهای آغازین مسئولیتش و دوچرخه‌سواری در شهر تهران واکنش نشان داد و در صفحه شخصی خودش نوشت: «خدا کند عوام‌فریبی‌های هیجانی پایان بگیرد. روزی نخست‌وزیر یک کشور اروپایی دیر به پارلمان رسید و در اعتراض نمایندگان گفت که نخست‌وزیر شما مشغول واکس‌زدن کفش‌ها‌یش بود به این نخست‌وزیر باید افتخار کنید. رندی از نمایندگان مجلس گفت: خاک بر سر کشور و نخست‌وزیرش که کشورمان را علاف دو لیر پول و پرداخت آن کرده است. مرد حسابی پول واکس کفش تو را می‌دهیم، کشور را که در زمان جنگ است درست اداره کن.
جناب شهردار لطفاً به داد شهر و حرمان‌ها‌یش، به داد مردم و گرفتاریشان برسید، به‌دنبال این عوام نباشید. اگر خوب کار کنید مردم نیک داوریتان می‌کنند.»
نقد به هر گزینه جز گزینه کارگزاران
البته کرباسچی و برخی دیگر از اصلاح‌طلبان و کارگزارانی‌ها علاوه‌بر نقد حناچی پیش از او نیز به نقد محمدعلی افشانی هم پرداخته بودند.
کرباسچی بعد از انتخاب افشانی گفته بود: «بنده قطعا موافق نیستم که شهردار انتخاب‌شده بهترین گزینه انتخابی است. اگر می‌خواستم به تنهایی برای اداره شهر تهران فردی را انتخاب کنم، ممکن بود انتخابم متفاوت باشد اما اکنون افشانی با وجود حاشیه‌ها و حرف‌ها به‌عنوان شهردار انتخاب شده و ما باید وی را به‌عنوان سکاندار شهرداری تهران بپذیریم.»
عبدالله ناصری، عضو شورای مشورتی اصلاح‌طلبان و محمد قوچانی، نایب‌رئیس کمیته سیاسی حزب کارگزاران نیز به انتخاب افشانی انتقاد کرده بودند و ناصری گفته بود: «حتما می‌شد نیروهایی در حد بالاتر از آقای افشانی را در ذهن مرور کرد.»
صادق زیباکلام نیز در روزهای انتخاب افشانی و استعفای نجفی از شهرداری تهران در گفت‌وگویی با رسانه‌ها، در ارتباط با پیروز حناچی که از گزینه‌های شهرداری پایتخت بود، گفته بود: «مطمئن نیستم پیروز حناچی بتواند از نهادهای قدرت تاییدیه بگیرد.»
زیباکلام و حمایت از حناچی
این اما همه اظهارات نبود، سوای انتقادات و رعایت آن پیش‌فرض ابتدایی که شخصی که عمر مدیریتی‌اش در شهر تهران و به‌عنوان شهردار پایتخت هنوز به یک ماه هم نرسیده را نمی‌توان نقد و تایید کرد، حمایت‌های عده‌ای از همان اصلاح‌طلبان هم می‌تواند بدون‌توجیه باشد.
صادق زیباکلام همان‌طور که مطمئن نبود حناچی از نهادهای قدرت تاییدیه بگیرد و محسن هاشمی را گزینه ایده‌آل‌تری برای شهرداری تهران می‌دانست، چند روزی است بعد از انتخاب حناچی به حمایت از او برخاسته و در اظهارات مختلفی در ارتباط با اقدامات حناچی که البته فعلا اقداماتی شخصی و شعاری (دوچرخه‌سواری و... ) است، گفته است: «ما تعریف مشخصی از پوپولیسم نداریم که بگوییم براساس آن تعریف، ملاک و معیا‌رها، کار شهردار تهران عوام‌فریبی بوده است. ما زمانی می‌توانیم رفتن شهردار با دوچرخه به محل کارش را پوپولیستی بنامیم که در آینده توجه و اقدامی از آقای حناچی به‌عنوان شهردار درجهت توسعه حمل‌ونقل عمومی، افزایش سرانه فضای سبز و چگونگی گسترش پارک‌ها، کمترشدن مصرف پلاستیک شهرداری و اهمیت هوای سالم نبینیم.»
رئیس شورا حامی شهردار جدید
محسن هاشمی، رئیس شورای شهر تهران نیز از مدافعان پیروز حناچی است و بعد از دوچرخه‌سواری او در یکی از روزنامه‌ها نوشت: «در حقیقت دکتر حناچی تلاش کرده با این کار خود و همچنین الزام سایر مدیران شهری به حضور در این کمپین، ترویج انسان‌محوری به جای خودرومحوری را در شهر تهران از درون خود شهرداری آغاز کند تا شهروندان نیز کم‌کم به تبعیت از این حرکت مدیران شهری، به جای خودرو‌های شخصی‌شان، از دوچرخه و مترو و اتوبوس و سایر وسایل حمل‌ونقل عمومی استفاده کنند، چراکه همگی ما بر این باوریم بهترین راه برون‌رفت از چالش‌هایی چون ترافیک و آلودگی هوا، ترویج همین فرهنگ استفاده از خودرو‌های عمومی و وسایلی همچون دوچرخه است؛ بنابراین نباید این اقدام قابل‌تقدیر شهردار تهران را در زمره امور ریاکارانه قرار داد بلکه این حرکت، اقدامی سمبلیک است.»
اندکی صبر
حالا با فهم و در نظرگرفتن این انتقادات و تاییدات باید منتظر ماند و ماحصل کارهای پیروز حناچی را به‌عنوان شهردار تهران دید و از این شیوه انتقاد کرد که نه می‌شود کسی را که هنوز چند روزی بیشتر از دوران مدیریتی‌اش نگذشته این‌طور نقد کرد و ریاکار خواند و نه تأیید کرد. اصلاح‌طلبان و اختلافات درونی و سیاسی بین احزاب مختلفشان شرایط نامساعدی را ایجاد کرده که دودش اول از همه در چشم تهرانی‌هایی خواهد رفت که در یک‌سال اخیر در به خاطر سپردن نام شهردارشان هم دچار مشکل شده‌اند.
منبع: روزنامه فرهیختگان
انتهای پیام/4028/
انتهای پیام/
