نقش‌های خوبی برای بازیگران زن پیشکسوت نوشته نمی‌شود

مریم بوبانی در گفتگو با خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیون گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، اظهار کرد: این روزها سریال «مختارنامه» به کارگردانی داود میرباقری در حال پخش از شبکه آی‌فیلم است که دلیل ماندگاری مختارنامه، محتوای خوب و جذابیت‌های بصری آن است.

وی افزود: وقتی سریالی پخش می‌شود و مردم آن‌را می‌بینند، ما به عنوان بازیگران اثر معمولاً بازخوردهایی از سوی مخاطبان دریافت می‌کنیم. واکنش‌ها طیف وسیعی را در برمی‌گیرد. مردم واکنش‌های مثبت و منفی‌ای نسبت به کارها دارند. 

بوبانی در پاسخ به این سوال که چه‌طور برای سریال مختارنامه انتخاب شد، گفت: انتخاب من برای بازی در سریال مختارنامه روند خاص و پیچیده ای نداشت. خیلی ساده آقای میرباقری با من تماس گرفتند و گفتند که نقشی دارم و می‌خواهم که آن را شما بازی کنید. من قبلاً سوارکاری کرده بودم اما برای بازی در این سریال یک سری تمرینات در این زمینه انجام دادم و آماده ایفای نقش شدم. البته ناگفته نماند که در حین تمرین از روی اسب افتادم و کمی کار با تأخیر شروع شد. بنا بر این بود که کار به صورت هماهنگ و با حضور تمامی بازیگران شروع شود، به همین دلیل با 15 روز تأخیر کلید خورد.

وی عنوان کرد: متأسفانه ما اصولاً در زمینه فیلمنامه نویسی برای بازیگران زن با سن و سال بالا فقر داریم. تمامی نقش‌ها تکراری هستند و کمتر کسی پیدا می شود که نقشی خاص و خوب برای سن‌های بالا بنویسد. خانمی که سن و سالی از او گذشته باشد، در سریال‌ها و فیلم‌های ما می‌تواند فقط یک مادر باشد و در نهایت یک عمه و خاله.

بوبانی ادامه داد: اصولاً کارهای تاریخی که روایت خوبی دارند، موفق می‌شوند؛ البته جذابیت‌های بصری هم اهمیت زیادی دارد. به نظر من روایت خوب به علاوه جذابیت‌های بصری باکیفیت موجب موفقیت یک کار تاریخی می‌شود. این ویژگی‌ها در کنار یکدیگر بیننده را جذب می‌کند. ما کارهای تاریخی خوبی در تلویزیون خودمان داریم. مثلاً «هزار دستان» کار مرحوم علی حاتمی و سریال‌های قبلی میرباقری خیلی خوب از آب در آمدند، چون روایت خوبی داشتند و جذابیت‌های بصری خوبی هم در آنها ایجاد شد.

وی گفت: متأسفانه الان در تلویزیون و سینمای ما مشکلاتی هست که باید رفع شود. باید دوباره بینندگان را از سمت شبکه‌های ماهواره ای و سریال های بی‌محتوا به سمت کارهای فاخر ایرانی برگردانیم. الان افراد زیادی در ایران ترجیح می دهند شبکه‌های ماهواره ای و کانال‌هایی را تماشا کنند که سریال‌هایشان ارزشی ندارند. دلیل اقبال به این سریال‌های بی‌محتوا، فقط جذابیت‌های بصری است. ما باید نیاز بینندگان را بشناسیم و در راستای رفع آنها گام برداریم. باید با فیلمنامه‌های محکم و درست، محتوای فاخر و بازیگران خوب، کارهایی بسازیم که برای بیننده ایرانی جذابیت داشته و در حد شخصیت آنان باشد. سریال‌های ماهواره‌ای از نظر محتوایی با بدترین کارهای ما قابل قیاس نیستند، اما جذابیت‌های بصری باعث شده است که بیننده داشته باشند.

انتهای پیام/4046/خ