تنها به انتظار چوب ادب مجلس

گروه سیاسی خبرگزاری آنا- سید سعید ابطحی: «ادب»؛ واژه‌ای که همه انسان‌ها نیازمند آن هستند و جامعه‌ای که در آن ادب نباشد به انحطاط می‌رود؛ مفهومی که برای همه مردم ضروری است اما برای یک مسئول در جمهوری اسلامی ضروری‌تر؛ اسلامی که به آن توصیه کرده؛ «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! نباید گروهی از مردان شما گروه دیگر را مسخره کنند، ... و با القاب زشت و ناپسند یکدیگر را یاد نکنید، بسیار بد است که بر کسی نام کفرآمیز بگذارید؛ آن‌ها که توبه نکنند، ظالم و ستمگرند!(حجرات 11)».

اما متأسفانه گویا مدتی است که ادب در جامعه اسلامی مفقود شده و این مسئله حتی در برخورد مسئولان با مردم به‌ویژه مستضعفان که به گفته امام راحل «صاحبان اصلی و ولی‌نعمتان انقلاب هستند» به‌وفور مشاهده می‌شود؛ اما آنچه مورد نظر نگارنده این مطلب است برخوردهای توهین‌آمیزی است که این روزها از سوی وزیری که بیشتر از دیگر مسئولان با درد مردم سر و کار دارد، مشاهده می‌شود.

آری در روزهایی که مردم در شرایط سخت اقتصادی به سر می‌برند و مهم‌ترین نیاز آن‌ها کاهش هزینه‌ها برای درمان و به دست آوردن سلامتی‌شان است؛ شاهد تمسخر پیرمردی هستیم که به وزیر بهداشت کشورش برای نداشتن 60 هزار تومان پول فیزیوتراپی گلایه می‌کند اما جناب وزیر محترم نه‌تنها برای کاهش درد او اقدامی برای فیزیوتراپی رایگان نمی‌کند بلکه برای خوشایند و خندیدن اطرافیان از تعبیر «خودت بمال» استفاده می‌کند؛ رفتاری که واکنش دلاوری مجری برنامه تلویزیونی پایش را به دنبال داشت که «جناب وزیر حرف زدن بلد نیستی، حرف نزدن هم بلد نیستی»؛ و به گفته حیدرعلی عابدی سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی «شاید وزیر قصد مزاح داشته اما باید بداند که هر نکته مکانی دارد و باید مزاح هم در جایگاه خودش انجام شود».

از سوی دیگر وزیری که باید امید بیماران و خانواده آن‌ها باشد؛ وزیری که پزشک است و سوگند یادکرده تا نهایت تلاش و تخصص خود را برای کمک به بیماران و جلوگیری از آسیب آن‌ها به کار گیرد و به مرگ هیچ‌کس کمک نکند؛ وزیری که کلمه به کلمه سخنانش باید مملو از امید و آرامش باشد و به گفته عابدی «باید برای لحظه‌لحظه‌های عمر مردم غیرت داشته باشد» در رسانه ملی نسبت به جلوگیری از واردات داروی بیماران SMA می‌گوید: «مردم ایران اجازه می‌دهند برای افزایش دو سال، سه سال عمر، سالی یک میلیارد تومان هزینه کنیم؟»؛ آن هم در برابر چشمان آن پدر، فرزند یا مادری که حاضر است برای یک ثانیه زندگی بیشتر عزیزش، هستی‌اش را فدا کند.

سخنانی که واکنش بسیاری را در پی داشت و رضا رشیدپور در برنامه حالا خورشید که مدعی است تاکنون کمک‌های مردمی بسیاری برای این بیماران جمع‌آوری کرده به آقای وزیر این‌گونه تذکر می‌دهد: «ما در قبال زندگی تک‌تک 80 میلیون نفر ایرانی مسئولیم؛ حال چه به لحاظ پزشکی یک سال یا دو سال از عمرشان مانده باشد» و احمد ایراندوست بازیگر سینما و تلویزیون در صفحه اینستاگرامی خود می‌نویسد: «داداش، من اگر یه هفته هم بابام بیشتر می‌موند حاضر بودم 10 میلیارد خرجش کنم یک سال که جای خود داره امیدوارم هیچ‌وقت عزیزت مریض صعب‌العلاج نشه».

اما این، همه ماجرا نیست؛ وزیری که این‌گونه با مردمی که از او انتظار برآورده کردن نیازهایشان را دارند، این‌گونه برخورد می‌کند؛ نباید شیوه برخورد او با منتقدان نسبت به عملکردش چندان تعجب‌انگیز باشد؛ آقای وزیر زمانی که در میان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اهواز با سخنان انتقادی یکی از دانشجویان نسبت به عملکرد جامعه پزشکی مبنی بر اینکه «نگاه دلسوزانه پزشکان جای خود را به نگاه تجارتی و بالا به پایین به مردم داده است» و مسبب این نوع نگاه را شخص قاضی‌زاده هاشمی می‌داند و از نوع برخوردش با آن پیرمردی که پول فیزیوتراپی نداشت، مصداق می‌آورد؛ با برچسب «تکفیری» از سوی جناب وزیر خطاب می‌شود.

بر همین اساس است که سخنگوی کمیسیون بهداشت معتقد است که «اگر مجلس تذکری جدی به وزیر دهد مؤثر واقع خواهد شد و این رفتار نیازمند تذکر است.» و بر اساس تعهدی که برای نمایندگی مردم در مجلس دارد وعده می‌دهد که شرایط این تذکر (در قالب سؤال یا استیضاح) را در مجلس فراهم کند.

حال باید دید که آیا این تذکر می‌تواند وزیر را نسبت به مردم متواضع کند یا باز هم باید شاهد نمک‌های جناب وزیر بر زخم‌های مردم باشیم.

انتهای پیام/