خانوادهها موسیقی درست را نمیشناسند
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا از حوزه هنری، اهورا ایمان درباره وضعیت موسیقی کشور گفت: وضعیت موسیقی و ترانه کشور تابع اتفاقات و احوالات جامعه است؛ همانطور که در فضای موسیقی با یک نوع آشفتگی و در هم ریختگی مواجه هستیم. همین مسئله را هم در فضای ترانه هم میبینیم. در فضای امروز، موسیقی پاپ، سنتی، تلفیقی، شرایط سردرگم و به هم ریختهای دارند؛ علت آن را هم باید در چند حوزه بررسی کرد.
وی ادامه داد: یکی از اصلیترین دلایل شرایط نامطلوب ترانه و موسیقی در کشور ما این است که همه عوامل موفقیت یک خواننده، شعر، آهنگساز و ... تحتالشعاع بازار موسیقی قرار گرفته است. امروز دیگر تهیه آلبوم و سازوکاری که قبلا وجود داشت منقضی شده است و همه چیز منوط به آن است که یک اثر چقدر شنیده شود؟ چقدر مخاطب جذب کند؟ جوانان در ماشینها چه چیزی گوش می کنند؟ کدام اثر و کدام خواننده میتواند در کنسرت خود مخاطب بیشتری داشته باشد؟ به عبارتی امروز اثری بهتر است که مخاطب بیشتری داشته باشد.
این ترانهسرا تصریح کرد: هرچند امروز معیار خوب بودن یک موسیقی اقبال مردم است اما موفقیت و ارزش یک اثر از نظر شعر، ترانه، موسیقی و رعایت اسلوب اصلا مورد بررسی قرار نمیگیرد. به جای اینکه صاحبنظران درباره ارزش یک اثر صحبت کنند استقبال مردم سنگ محک ارزش یک اثر قرار گرفته است. از همین رو شرایط به سمتی پیش میرود که اثر مفید و مطلوب پشت آثار نامرغوب گم میشود.
اهورا ایمان درباره وضعیت شرایط بد موسیقی به بحث بازتعریف از آن هم اشاره کرد و گفت: از دلایل دیگر که اوضاع موسیقی را در کشور ما به هم ریخته و سردرگم کرده است میتوان در عدم تعریف مناسب از این هنر عنوان کرد. قبل از هر چیزی موسیقی باید در ایران بازتعریف شود. هنوز شائبه حرام بودن موسیقی در کشور وجود دارد. مانعی که چندان به آن اشاره نمی شود اما اثرش را بر روند رشد و توسعه موسیقی مطلوب میگذارد. صداوسیما به عنوان بزرگترین و اصلیترین رسانه در ایران فاقد برنامه ای است که مخصوص موسیقی باشد و به بررسی ابعاد موسیقی، ترانه و ... بپردازد . هنوز بر سر نشان دادن ساز اختلاف نظرهای شدید وجود دارد؛ به عنوان مثال برنامهای ساخته میشود به نام «هزاردستان» که به موضوع هنر میپردازد. به خوشنویسی، به شعر و ادبیات و در کنارش بسیار جزئی هم به موسیقی اشاراتی میکند.
وی درباره اولویت روزنامه ها و مجلات درباره موسیقی نیز گفت: یک صفحه یک ستون از روزنامهها به موسیقی اختصاص ندارد، یک مجله تخصصی به موضوع پژوهش در عرصه موسیقی نمیپردازد، حال شما نمیتوانید از این فضا توقع خروجی مطلوب و سازوکار موسیقی سالم داشته باشید. متأسفانه پدر و مادرها فرزندان خود را به هر آموزشگاهی میفرستند. درست یا غلط، موسیقی اصولی آموزش داده نمیشود؛ سپس آن فرزند تار به دست می گیرد و یک خرابی به خرابیهای دیگر اضافه میشود. بسیار اندک هستند پدران و مادرانی که بدانند آموزشگاه خوب، استاد خوب و موسیقی خوب چیست. آنها هم معمولا یا خود اهل موسیقی هستند یا اطلاعات دقیقی از شرایط دارند اگر امروز استعدادهایی اندک از گوشه و کنار بروز و ظهور میکند به دلیل همین افراد اندک است.
این ترانهسرا تاکید کرد: مردم ما نمیدانند که موسیقی خوب چیست. شما تصور کنید به یک گروهی فقط فستفود داده شود، هر روز پیتزا و همبرگر بخورند. آنها کمکم تصور میکنند که این غذاها بهترین است و زمانی که یک غذای سالم در اختیارشان قرار میگیرد خیلی تمایل ندارند و یا حتی تفاوت میان غذای سالم و غذای ناسالم را نمیدانند. امروز هم در مردم ما نمیدانند موسیقی اصولی و درست چگونه است و چه ویژگیهایی دارد. ما به موسیقی بهای کافی ندادهایم. این در حالی است که صنعت موسیقی در کشور با دلیل برگزاری کنسرتها بسیار پولسازتر از سینما است. سینما به دلیل این که شائبه حرام و حلال بودن ندارد خیلی راحت به جلو پیش میرود و این در حالی است که موسیقی و مخاطبین بیشتری دارد، اما به دلیل همین مشکلات مطرح شده و میزان اولویتها توسط متصدیان امر، اصلا قابل مقایسه نیست. چندین برنامه و شبکه مخصوص سینما ساخته میشوداما زمان مناسبی به موسیقی اختصاص نمییابد و تا زمانی که وضعیت به این صورت باشد، نمی توان امیدی به بهبود شرایط داشت. باید آسیبشناسی کرد و عرصه را نسبت به شرایط بهبود موسیقی اصلاح کرد تا بتوان فضای موسیقی را به سمت درست و مطلوب پیش برد.
انتهای پیام/4046/
انتهای پیام/