عزم ملی برای تابوشکنی با دستپخت کرانچار/ جاکارتا نشد، توکیو را دریابید
گروه ورزشی خبرگزاری آنا ـ حسین بوذری: حسرت، حسرت و باز هم حسرت، شاید این چند واژه حرف دل مردم ایران باشد، عملکرد تیم ملی فوتبال امید در بازیهای آسیایی آنقدر ناامیدکننده و دور از انتظار بود که انتقاد پیشکسوتان فوتبال را در پی داشت و مردم ایران که روی کسب مدال توسط ملیپوشان امید حساب باز کرده بودند از بازی شاگردان کرانچار خصوصاً در بازی با میانمار غافلگیر شدند.
تیم ملی کشورمان که در این دوره از بازیها در گروه F بازیهای آسیایی با تیمهای کرهشمالی، میانمار و عربستان همگروه شده بود، در دور مقدماتی در تاریخ 24 مردادماه مقابل تیم ملی عربستان ایستاد و این دیدار با نتیجه تساوی بدون گل به پایان رسید تا شاگردان کرانچار در اولین گام به یک امتیاز برسند.
ملیپوشان کشورمان در دومین گام در تاریخ 26 مردادماه به مصاف کرهشمالی رفتند و با گلهای امیر روستایی، مهدی قائدی و عارف آغاسی، بازی را به سود خود پایان دادند تا امیدها از یوزهای جوان بیشتر شود.
29 مردادماه روز سرنوشتسازی برای تیم ملی بود، آنجا که ملیپوشان باید برای سرگروهی یا رتبه دومی به مصاف میانمار میرفتند تا تکلیف تیمهای اول تا سوم گروه برای صعود مشخص شود.
ملیپوشان که اصلاً دوست نداشتند در مرحله یک هشتم نهایی به کرهجنوبی بخورند این بار مقابل میانمار ناشناخته قرار گرفتند تا به دومین پیروزی خود دست پیدا کنند، اما در عین ناباوری، این تیم میانمار بود که یوزهای جوان ایران را با شکست مواجه کرد تا تیم ایران با وجود شکست، به عنوان تیم اول گروه F به مرحله یکهشتم نهایی صعود کند.
شاگردان کرانچار که اصلاً دوست نداشتند در مرحله یکهشتم نهایی به کرهجنوبی بخورند، در نهایت با این اتفاق مواجه شدند و چارهای نداشتند جز اینکه به این مصاف تن بدهند.
ملیپوشان پیش از بازی همقسم شده بودند که با برد از بازی خارج شوند تا حسرت قهرمانی ایران در بازیهای آسیایی 20 ساله نشود، اما بازیکنان ایران با تمام تلاشی که در این دیدار داشتند در نهایت نتوانستند مانع شکست تیم ملی شوند و با نتیجه دو بر صفر نتیجه را واگذار کردند تا تلخی باخت به میانمار در جاکارتا کامل شود.
معمایی به نام زلاتکو کرانچار
کرانچار سرمربی تیم ملی امید که سابقه هدایت تیمهای سپاهان اصفهان (2011 تا 2014)، پرسپولیس تهران (2009) و دیناموزاگرب (2016)، تیم ملی کرواسی (2004 تا 2006) و ... را دارد، اینبار با نظر کمیته فنی و حمایت فدراسیوننشینان، شانس خود را برای هدایت تیم ملی امید آزمایش کرد و به عنوان سرمربی انتخاب شد تا به زعم برخی، عجیبترین انتخاب صورت بگیرد.
این سرمربی کروات که سابقه فعالیت در تیمهای پایهای را ندارد در تاریخ 9 اردیبهشت 97 در حالی سرمربی تیم ملی المپیک شد که به دنبال تاریخسازی همراه تیم ملی بود تا علاوه بر کسب مدال در بازیهای آسیایی جاکارتا، یوزهای جوان را به سمت صعود به المپیک 2020 توکیو رهنمون سازد.
اما این بار شانس با کرانچار یار نبود و وی نتوانست همراه ملیپوشان امید در جاکارتا موفقیتی به دست آورد و دست خالی جاکارتا را به سمت تهران ترک کرد.
بلافاصله پس از حذف تیم ملی فوتبال امید از بازیهای آسیایی جاکارتا انتقادها از شیوه بازی تیم ملی و انتخاب کرانچار به عنوان سرمربی آغاز شد.
حذف تیم ملی ابتدا نگاهها را به سوی فدراسیوننشینان و در رأس آنها مهدی تاج دوخت، فردی که در گفتگویی اظهار کرد: تیم ملی امید پتانسیل بالایی دارد و مطمئن باشید آینده خوبی در انتظار تیم ملی است، شما عملکرد تیم ملی را در المپیک 2020 توکیو ببینید.
وی ادامه داد: این تیم با میانگین سنی 21 سال به جاکارتا رفت و در آینده عملکرد همین تیم، تحسین مردم را درپی خواهد داشت. در رده نوجوانان کرهجنوبی را بردهایم و در رده جوانان هم میتوانیم این نتیجه را تکرار کنیم.
رئیس فدراسیون فوتبال مطرح کرد: باخت به میانمار کاملاً فنی بود و ما نمیتوانیم اظهار نظر دقیقی داشته باشیم، مقابل کرهجنوبی هم بازی به مراتب بهتری انجام دادیم، اما به هر حال نشد. جاکارتا فرصتی برای آمادهسازی تیم ملی برای المپیک 2020 بود و ما کاملاً از تیم ملی حمایت میکنیم.
اما در مقابل پیشکسوتان فوتبال که از حذف تیم ملی امید ناراحت به نظر میرسیدند، در گفتگو با خبرنگار آنا صراحتاً عملکرد تیم ملی در جاکارتا را مورد انتقاد قرار دادند و انتخاب کرانچار را تصمیمی اشتباه عنوان کردند.
هر تیم دیگری هم بود نمیتوانست در جاکارتا نتیجه بگیرد
بر این اساس، حمید درخشان در گفتگو با خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا با اشاره به عملکرد تیم ملی فوتبال امید در بازیهای آسیایی جاکارتا و حذف زودهنگام از این رقابتها اظهار کرد: اگر واقعبینانه نگاه کنیم هر تیم دیگری هم بود نمیتوانست در جاکارتا نتیجه بگیرد، چرا که زیرساختهای فوتبال ما ایراد اساسی دارد و برای اصلاح آن باید هزینههای زیادی شود.
وی عنوان کرد: مسئولان فدراسیون در یک مقطع زمانی، تیم ملی امید را تشکیل دادند و با عجله و بدون هیچ برنامهریزی تیم را عازم بازیهای آسیایی جاکارتا کردند و معلوم بود که چنین نتایج بدی اتفاق میافتد.
این کارشناس فوتبال با اشاره به عملکرد کرانچار بیان کرد: کرانچار به دلیل اینکه فعالیتی در تیمهای پایه نداشته، نتوانست موفقیتی به دست بیاورد. وی در سپاهان نیز نتایج دور از انتظاری گرفت و نباید به عنوان سرمربی تیم ملی امید انتخاب میشد.
درخشان با اشاره به اینکه نمیدانم روی چه اصول و قواعدی کرانچار را به عنوان سرمربی تیم ملی امید انتخاب کردند، ادامه داد: به هر حال فدراسیوننشینان کار خودشان را کردند، اما گزینههای بسیار خوبی بودند که میتوانستند هدایت تیم ملی امید را برعهده بگیرند.
وی در پاسخ به این سؤال که تا چه اندازه بازیکنان را در کسب نتیجه ضعیف در بازیهای آسیایی جاکارتا مقصر میدانید، چنین پاسخ داد: بازیکنان مقصر نیستند و تلاششان را تا آخرین ثانیه انجام دادند و نمیشود به آنها خرده گرفت.
این کارشناس فوتبال افزود: ملیپوشان فوتبال امید در مقطع کوتاهی دور هم جمع شدند و به جاکارتا اعزام شدند، اما همانطور که گفتم تا زمانی که زیرساختها در فوتبال ایران اصلاح نشود نمیشود به این تیم امید داشت.
اعتباری که زیرسؤال رفت
ابراهیم قاسمپور نیز در گفتگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا در خصوص عملکرد تیم ملی امید و حذف از بازیهای آسیایی جاکارتا اظهار کرد: عملکرد تیم ملی رضایتبخش نبود، بهخصوص باخت به میانمار اعتبار فوتبال ما را زیرسؤال برد.
سرمربی اسبق تیم ملی امید با بیان اینکه پیشبینی چنین عملکرد ضعیفی از تیم ملی امید میرفت، عنوان کرد: زمانی که ما روی نوجوانان و جوانان سرمایهگذاری نکردهایم، بنابراین نباید انتظار قهرمانی در آسیا را داشته باشیم.
قاسمپور در خصوص عملکرد کرانچار در تیم ملی امید بیان کرد: انتخاب مربیان تیم ملی امید روی اصول و قواعد نیست و این انتخاب نیز خود جای بحث دارد.
وی با اشاره به اینکه کرانچار در سپاهان نیز عملکرد بسیار ضعیفی دارد، یادآور شد: این انتخاب جای سؤال دارد و فدراسیون باید در این زمینه پاسخگو باشد.
حمید استیلی مدیر تیم ملی امید نیز پس از حذف از بازیهای آسیایی جاکارتا حمایت خود را از کرانچار اعلام و عنوان کرد که زلاتکو تا پایان المپیک 2020 سرمربی تیم ملی میماند و قرار نیست تغییری در کادر فنی صورت بگیرد.
مسئولان فدراسیون فوتبال باید به همان اندازه که برای تیم ملی بزرگسالان وقت میگذارند برای تیمهای پایهای نیز وقت بگذارند و اگر قرار به ابقای کرانچار است، از همین ساعت کار را برای حضور پرقدرت در مسابقات مقدماتی المپیک 2020 فراهم کنند تا حسرت 42 ساله عدم صعود به المپیک شکسته شود.
از نکات مثبت اظهارات فدراسیوننشینان میتوان به عزم آنها برای شکست طلسم عدم صعود تیم ملی امید به المپیک اشاره کرد، عزمی که میتواند با کمک خدا و دعای خیر مردم و تلاش بازیکنان و کادر فنی تیم ملی محقق شود، به شرطی که حمایت همهجانبه از تیم ملی شود و حمایتها مقطعی نباشد.
فدراسیوننشینان برنامه سه سالهای برای صعود تیم ملی امید به المپیک 2020 درنظر گرفتهاند، در همین خصوص محمدرضا ساکت مدیر تیمهای ملی و دبیرکل فدراسیون فوتبال گفت: سیاستگذاری فدراسیون فوتبال شکستن طلسم عدم صعود تیم ملی امید به بازیهای آسیایی جاکارتاست و بر این اساس برنامه سه ساله برای تحقق این مهم هدفگذاری شده است.
طلایی به قیمت برلیان/ بوسان واژهای شیرین و خاطرهانگیز
آخرین و شیرینترین قهرمانی تیم ملی امید به بازیهای آسیایی 2002 بوسان کرهجنوبی برمیگردد که شاگردان برانکو ایوانکوویچ سرمربی وقت تیم ملی در بازی فینال از سد ژاپن گذشتند و مدال طلای این دوره از بازیها را برگردن آویختند تا بوسان برای مردم ایران واژهای شیرین و خاطرهانگیز باشد.
از آن زمان تاکنون تیم ملی نتوانسته در بازیهای آسیایی عملکرد درخور توجهی داشته باشد و هر چهار سال یک بار بدون هیچ موفقیتی بازیهای آسیایی را ترک کرده است.
اولین حضور تیم ملی در بازیهای آسیایی از سال 1951 آغاز شد و ایران در این بازیها که در دهلی نو برگزار شد، عنوان نایب قهرمان را کسب کرد.
تاریخچه نتایج تیم ملی در بازیهای آسیایی در پی میآید:
1958 (ژاپن): از صعود به مرحله حذفی بازماند.
1966 (تایلند): با شکست مقابل میانمار مدال نقره گرفت.
1970(تایلند): فوتبال ایران حضور نداشت.
1974 ( تهران): تیم ملی در این بازیها با برتری مقابل میانمار، پاکستان، بحرین، مالزی، کرهجنوبی و عراق به فینال رفت و در فینال، رژیم صهیونیستی را برد و مدال طلا گرفت.
1982 (هندوستان): هدایت تیم ملی را در این دوره از بازیها را جلال چراغپور برعهده داشت، اما ملیپوشان به توفیقی در این بازیها نرسیدند و تیم ملی در نهایت با باخت مقابل کویت پنجم شد و از کسب مدال بازماند.
1986 (کره جنوبی): شاگردان پرویز دهداری در این دوره از بازیها با شکست در مرحله یکچهارم نهایی مقابل تیم میزبان در نهایت پنجم شدند.
1990 (چین): شاگردان علی پروین در این بازیها گل کاشتند و توانستند با برتری مقابل مالزی و کرهشمالی (مرحله مقدماتی) و ژاپن و کرهجنوبی به فینال برسند و در این مرحله با پیروزی مقابل کرهشمالی قهرمان شده و مدال طلا بگیرند.
1994 (ژاپن): تیم ملی در این بازیها اصلاً پرفروغ نبود و در نهایت مقابل حریفانش شکست خورد و بدترین رتبه را کسب کرد (رتبه نهم).
1998 (تایلند): شاگردان منصور پورحیدری نیز در این بازیها واقعاً سنگ تمام گذاشتند و موفق شدند با برتری مقابل کویت قهرمان شده و مدال طلا بگیرند.
2002 (کرهجنوبی): همانطور که در بالا اشاره شد، شاگردان برانکو ایوانکوویچ این بازیها را به یکی از خاطرهانگیزترین بازیهای آسیایی برای مردم ایران بدل و با برتری بر ژاپن مدال طلا را تصاحب کردند.
2006 (قطر): تیم ملی در این دوره از بازیها نتوانست طلا را تکرار کند و به مدال برنز بسنده کرد.
2010 (چین): تیم ملی در این دوره از بازیها برای کسب مدال برنز مقابل کرهجنوبی قرار گرفت و با شکست برابر این تیم، چهارم شد.
2014(کره جنوبی): تیم ملی امید در این دوره از بازیها با هدایت نلو وینگادای پرتغالی نمایش بسیار بدی داشت و در دور گروهی از گردونه بازیها کنار رفت.
تیم ملی امید ایران از سال 1951 که رسماً در دهلینو حضور یافت تا سال 2018 جاکارتا درمجموع هفت مدال ( چهار طلا، دو نقره و یک برنز) را کسب کرده است.
همه نگاهها معطوف ساق ملیپوشان در انتخابی المپیک 2020
تیم ملی کشورمان در حالی باید تا چند وقت دیگر در مسابقات انتخابی المپیک 2020 توکیو حضور یابد که کرانچار مأموریت دارد تا به هر طریق ممکن تیم ملی امید را راهی المپیک کند تا طلسم عدم صعود به المپیک را برای مردم ایران بشکند و بلیت توکیو برای اعضای تیم ملی رزرو شود.
آخرین حضور ایران در المپیک به سال 1976 مونترال برمیگردد و از آن زمان تاکنون حسرت حضور در المپیک به دل ایرانیها مانده و این بار مسئولان کمیته ملی المپیک، وزارت ورزش، فدراسیون فوتبال و ... تمام تلاش خود را برای این طلسمشکنی به کار خواهند گرفت تا با تلاش بازیکنان درنهایت بلیت 2020 توکیو برای تیم ملی فوتبال کشورمان رزرو شود، به شرطی که حمایتهای مادی و معنوی لازم از تیم ملی صورت بگیرد تا با وحدت به این مهم دست پیدا کنیم.
برای تحقق این مهم تنها دعای خیر مردم و تلاش، تلاش و بازهم تلاش لازم است.
انتهای پیام/ب/4051/
انتهای پیام/