اظهارنظر یک استاد دانشگاه درباره نمایش «ریچارد سوم اجرا نمی‌شود»
بنیان‌گذار رشته مدیریت و برنامه‌ریزی امور فرهنگی در ایران، شامگاه روز گذشته به تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر آمد و نمایش ریچارد سوم اجرا نمی‌شود نوشته ماتئی ویسنی‌یک را به دراماتورژی و کارکردانی روح‌الله جعفری به تماشا نشست.
به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری آنا، رمضانعلی رویایی پس از دیدن نمایش ریچارد سوم اجرا نمی‌شود، درباره اجرای این نمایش به خبرنگار تئاتر خبرگزاری آنا گفت: اگر بخواهم به‌صورت اختصاصی درباره این نمایش که نوشته ماتئی ویسنی‌یک است و من امشب (جمعه 6 مردادماه) آن را در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر دیدم، صحبت کنم، باید بگویم که این نمایش به‌خوبی توانسته تصویر روشنی از مؤلفه‌ها و همچنین آن سلیقه‌ای را که نشان‌دهنده نخ تسبیح ذوق و خلاقیت روح‌الله جعفری در عرصه هنر نمایش است، به مخاطب منتقل کند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: جعفری در نمایش‌هایی که کار می‌کند، واریاسیون‌هایی را از خود ابداع می‌کند که دیدنی و منحصر‌به‌فرد است و من در سه چهار نمایشی که از او دیده‌ام، این واریاسیون‌ها را خلاقانه و کاملاً در خدمت اثر، ارزیابی کرده و می‌کنم.
وی اظهار کرد: جعفری این‌بار نیز در نمایش ریچارد سوم اجرا نمی‌شود به‌سراغ این واریاسیون‌ها رفته و از آن‌ها مبتکرانه در کار استفاده کرده است. مخاطبانی که نمایش‌های وی را دنبال می‌کنند، متوجه مواردی می‌شوند که او به‌عمد، بخشی از آن‌ها را در هر نمایش تکرار می‌کند و این به مؤلفه‌ای آرتیستیکال و شاخصی اثرگذار در طراحی، دراماتورژی و کارگردانی‌اش در عرصه هنر نمایش بدل شده است.
این نویسنده و مترجم یادآور شد: وی در نمایش ریچارد سوم اجرا نمی‌شود به‌معنای واقعی کلمه در نقش خالق و هنرمندی تمام‌عیار ظاهر شده که از میزانسن (زندان، سالن نمایش، خانه میرهولد، اتاقک زیر شیروانی و...) و اشیای صحنه (شیب طراحی‌شده و قرار دادن جایگاه سوفلور در آن و...) گرفته تا طراحی صحنه، لباس، نور، گریم و... برای لحظه‌به‌لحظه نمایش، طرح و برنامه دارد و با تحلیل جسورانه‌ای که در دراماتورژی انجام‌شده در نمایشنامه داشته، مخاطب را وادار به تفکر و تأمل در آن‌چه که می‌بیند، می‌کند.
وی همچنین گفت: آثار این کارگردان، کریدوری را در تئاتر جوان ایران ساخته که منحصر‌به‌فرد است و این کریدور، شناسنامه، پروفیل و نیم‌رخ خود او را به مخاطب، آن‌هم بی‌واسطه، ارائه می‌دهد. این کریدور به‌خاطر صفات و مشخصه‌های ناب و جسارت‌آمیزی که دارد، نمی‌تواند خیلی عمومی شود، ولی لطفش به این است که اختصاصی است و خلاقیت‌های خاص وی را دارد و البته شهامت‌ها و جسارت‌هایش را عیان می‌کند.
رویایی همچنین تصریح کرد: در کارهایی که از جعفری دیدم، مدیریت هنر صحنه و هنر مدیریت صحنه که این دو، دو مقوله کاملاً متفاوتی از هم است، هر دو در وجود او رشد کرده و در آثارش متبلور شده است، اما من این مهم را در کار کارگردان‌های دیگر به‌ندرت دیده‌ام.
وی تاکید کرد: جعفری تنها کسی از گروه صدوچندنفره‌ای است که دکترای مدیریت فرهنگی خوانده و اصرار بر این دارد که آموخته‌هایش را در حرفه خودش دنبال و کار کند. امروزه آموخته‌های او کاملاً ساختارمند شده و در آثار نمایشی که کار می‌کند، از آن‌ها به‌بهترین شکل ممکن برای برقراری ارتباط مستقیم با مخاطب استفاده می‌کند.
رویایی در پایان صحبت‌هایش نیز در خصوص نوع کارگردانی جعفری تاکید کرد: وی با عقل و شعور خاص خودش از این کریدوری که به آن اشاره کردم، استفاده کرده و می‌کند و من مطمئن هستم که این کریدور به نام او در تئاتر ایران ثبت می‌شود و در حافظه تاریخ تئاتر معاصر ایران باقی می‌ماند.
انتهای پیام/4031
انتهای پیام/
