همه‌ تصمیم‌های بزرگ اقتصادی باید در ضمن اقتصاد مقاومتی تعریف بشود

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری آنا، استقلال و خودکفایی در تولید دانش و عدم وابستگی به کشورهای بیگانه و قدرت‌های شرق و غرب یکی از مهمترین دغدغه های جمهوری اسلامی ایران بوده است. این دغدغه در سال‌های اخیر به طور خاص در زمینه اقتصادی تشدید شده و مورد توجه مسئولین نظام و به ویژه مقام معظم رهبری قرار گرفته است.

با نظر به توجهات ویژه و تاکیدات مکرر مقام معظم رهبری و حتی نامگذاری سال 95 به نام «اقتصاد مقاومتی، اقدام وعمل»، توجه جدی به بحث استقلال اقتصادی، اقتصاد مقاومتی به عنوان تنها راه حل مقابله عملی با تحریم های دشمنان علیه کشور ضروری می نماید.

رهبرانقلاب در زمینه استقلال اقتصادی کشور فرمودند: «استقلال اقتصادی هضم نشدن در هاضمه‌ی اقتصاد جامعه‌ جهانی است. ببینید، آنها (آمریکا) خودشان در همین قضایای بعد از مذاکرات هسته‌ای گفتند معامله‌ هسته‌ای باید موجب بشود که اقتصاد ایران در اقتصاد جامعه‌ جهانی ادغام بشود؛ ادغام! ادغام یعنی چه؟ اقتصاد جامعه‌ جهانی چیست؟ آیا اقتصاد جامعه‌ جهانی یک نظم عادلانه و منطقی و عقلائی است؟ ابدا. اقتصادی که نقشه‌ آن را جامعه‌ جهانی کشیده است و مظاهر گوناگون آن در همه‌ی دنیا گسترده است، عبارت است از نقشه‌ای و نظامی که سرمایه‌داران عمدتاً صهیونیستی و بعضا غیرصهیونیستی برای تصرف منابع مالی همه‌ دنیا طراحی کرده‌اند. این نظم جامعه‌ جهانی و اقتصاد جهانی است. اینکه یک کشوری اقتصادش را ادغام کند در اقتصاد جهانی، افتخار نیست؛ این خسارت است، این ضرر است، این شکست است. در تحریم هم مقصود آنها یک هدف اقتصادی بود؛ تحریم هم که کردند ما را، خود آمریکایی‌ها تصریح کردند که این تحریم برای فلج کردن اقتصاد ایران است. حالا مذاکرات هسته‌ای هم که انجام گرفته است، به یک نتایجی منتهی شده است، اینجا هم باز هدفشان اقتصادی است؛ یعنی ازجمله‌ی اهدافشان اقتصاد است؛ یعنی بلعیدن اقتصاد ایران به‌وسیله‌ی هاضمه‌ی اقتصاد بین‌المللی و جهانی که سردمدار آن هم آمریکا است.

ایشان راه به دست آوردن استقلال اقتصادی را اقتصادمقاومتی می دانند و فرمودند: «همه‌ تصمیم‌های بزرگ اقتصادی باید در ضمن اقتصاد مقاومتی تعریف بشود. فرض کنید ما با فلان کشور قرارداد معامله‌ بازرگانی یا صنعتی میبندیم؛ باید معلوم بشود که این در کجای اقتصاد مقاومتی قرار میگیرد. اینکه ما خیال کنیم رونق اقتصاد کشور صرفاً با سرمایه‌گذاری خارجی تأمین میشود، خطا است. سرمایه‌گذاری خارجی البتّه چیز خوبی است امّا این یکی از خانه‌های جدول اقتصاد مقاومتی را پر میکند. مهم‌تر از سرمایه‌گذاری خارجی، فعال کردن ظرفیت های درونی و داخلی است. ما ظرفیت های فعّال‌نشده‌ی فراوانی داریم که اینها را بایستی فعّال کنیم؛ این مهم‌تر است. آن هم البته لازم است در کنار این وجود داشته باشد، اما اینکه ما همه‌ چیز را موکول کنیم به اینکه خارجی‌ها بیایند اینجا سرمایه‌گذاری کنند، نه. گاهی گفته میشود که فنّاوری‌های نو را می‌آورند؛ خیلی خوب، عیبی ندارد؛ موافقیم که فناوری نو را بیاورند؛ البته اگر بیاورند! اگر هم نیاورند، من گفتم که این جوانان ما که در زمینه‌ نانو پیشرفت کرده‌اند، در زمینه‌ هسته‌ای پیشرفت کرده‌اند، در زمینه‌ ساخت های فناوری پیچیده پیشرفت کرده‌اند، در بسیاری از زمینه‌ها جزو پنج، شش، ده کشور اول دنیا قرار گرفته‌اند، اینها نمیتوانند چاه‌های نفت ما را به تولید بهتر برسانند؟ یا پالایشگاه‌های ما را اصلاح کنند؟ یا فرض بفرمایید که بخشهای دیگری را که مورد نیاز ما است که محتاج فنّاوری جدید خارجی هستیم [درست کنند]؟ البته اگر این فناوری در معاملات ما با خارجی‌ها منتقل بشود، ما با این موافقیم و مخالفتی نداریم.
توجّه بکنید! امروز در دنیا تحلیلگران حسّاس مسائل اقتصادی و سیاسی بر روی اقتصاد مقاومتی کشور ما شرطبندی میکنند؛ این‌قدر مهم است، این‌قدر حسّاس است. بر روی اینکه آیا این اقتصاد مقاومتی که ایران مطرح کرده است، به نتیجه میرسد یا نمیرسد، تحلیلگران بحث میکنند، شرطبندی میکنند! این‌قدر این اهمّیّت دارد. بنابراین «استقلال» به این معنا است. این شاخص سوّم بود که عرض کردیم (۱۳۹۵/۰۳/۱۴)

رهبر معظم انقلاب اسلامی همچنین در اول فرودین امسال در حرم رضوی فرمودند: «یکی از موانع پیشرفت، بی توجهی به سیاست درون‌زایی در اقتصاد کشور بوده است. جزو سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و خصوصیات اقتصاد مقاومتی، درون‌زایی است. درون‌زایی یعنی تولید ثروت به‌وسیله فعالیت درونی کشور انجام بگیرد؛ چشم به بیرون نباشد؛ نگاهمان به بیرون نباشد. اینکه ما از بیگانه طلب بکنیم و در مقابل بیگانه متعهد بشویم، این خطای بزرگی است. اقتصاد باید درون‌زا باشد. البته درون‌زا بودن اقتصاد معنایش این نیست که در‌های کشور را ببندیم؛ نه، ما گفتیم درون‌زا و برونگرا»