فرش ایرانی در بازارهای جهانی یک هزارم ارزش واقعی فروخته می شود

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، محمدرضا کارگر در مراسم چهلمین سالگرد تأسیس موزه ملی فرش ایران که عصر امروز ۲۵ بهمن ماه در محل این موزه برگزار شد گفت: خوشبختانه در دهه ۵۰ اتفاقات خوبی در حوزه موزه داری افتاد که از جمله آن می توان به تأسیس موزه هنرهای معاصر، آبگینه، فرش و همچنین فرهنگسرای نیاوران اشاره کرد.

وی افزود: گویی این دهه سرآغازی بود برای نگاه تازه افکندن به موزه و موزه داری در ایران و ما خوشحالیم که چندی پیش هشتادمین سالگرد تأسیس موزه ایران باستان و امروز چهل سالگی موزه ملی فرش را جشن می گیریم.

مدیر کل موزه ها همچنین از راه اندازی نخستین موزه شخصی فرش در ایران خبر داد و ادامه داد: در حال حاضر جدای از موزه ملی فرش، یک موزه تخصصی در آستان قدس رضوی وجود دارد. موزه دیگری هم در شهر تبریز که به عنوان شهر جهانی فرش ثبت شده در حال ساخت است، جدای از این یک هنرمند فرهیخته ۲۰۰ تخته فرش خود را در قالب نخستین موزه شخصی به نمایش می گذارد.

کارگر با اشاره به اینکه حمایت از فرش و در کل حمایت از هنر نمی تواند دولتی باشد، تصریح کرد: هنرمندان باید خود به معرفی هنرشان بپردازند وگرنه دولت نه هنرمند است و نه صنعت گر خوبی است و نه خانه ساز خوبی و نه هنر را آنگونه که باید می شناسد بنابراین هنر فرش باید از جانب خود هنرمندان حمایت شود تا از لحاظ تجاری به اعتلای خود برسد.

پس از آن رضی میری پژوهشگر و کارشناس فرش گفت: ۴۰ سال پیش موزه ای در ایران با نام موزه ملی ایران شکل گرفت پس از آن زمان دولت مردان به لزوم این کار پی برده بودند و به ساخت چنین موزه ای همت گماردند. ما کودکی یک ساله را تحویل گرفتیم و امروز این کودک ۴۰ سالگی خود را پشت سر می گذارد اما چه مسیری را طی کرده و از کجا به کجا رسیده است. دولت در حال حاضر برای تکامل این مجموعه چه کرده است؟ آثار این موزه در چه شرایطی نگهداری می شوند؟ آیا فرش های این موزه آسیب ندیده اند؟ من به جرأت می توانم بگویم موزه ملی فرش ایران فرتوت و بیمار، آزرده و آسیب خورده است و ما باید شرمنده و خجل باشیم که هنر ملی خود را اینگونه معرفی کرده ایم.

این پژوهشگر و کارشناس فرش گفته های خود را با این سوال ادامه داد: آیا آمفی تئاتری که جشن ۴۰ سالگی موزه ملی فرش در آن برگزار می شود در شأن یک سانتیمتر فرش دوره صفوی است؟ آیا دوره تاریخی فرش ایران از روزگار صفوی آغاز می شود؟ مگر نه اینکه هزاران سال تجربه، مهارت و هنر در فرش های دوره صفویه نهفته است؟ تا آنجا که می توان گفت فرش ایرانی حتی کهن تراز روزگار هخامنشیان است. پس ما با یک هنر دیرینه روبرو هستیم اما با این هنر هزاران ساله چگونه برخورد کرده ایم؟

میری به شرایط بحرانی فرش ایران در بازارهای جهانی اشاره و بیان کرد: فرش ایران در حراجی های جهانی به ثمن بخس فروخته می شود و قیمت آن یک دهم و حتی یک صدم ارزش واقعی آن است. آیا زمان آن نیست که دولت این فرش ها را خریداری کند و به ایران برگرداند؟ آیا زمان آن نرسیده که ما سابقه تاریخی فرش را در نظر بگیریم و با توجه به این پیشینه کاری کنیم که چیزی برای آیندگان باقی بگذاریم؟

حمید کارگر رئیس مرکز ملی فرش ایران هم در سخنان کوتاهی گفت: من از محمدرضا کارگر مدیرکل موزه ها واز مسئولان سازمان میراث فرهنگی می خواهم تا نگاهشان به موزه فرش، ملی باشد و نه استانی. به عبارتی خواهش من از مسئولان این است که موزه فرش زیر نظر سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اداره شود نه زیرنظر اداره کل میراث فرهنگی استان تهران.

منبع: مهر