نگران تکراریبودن سوژه فیلمهایم نیستم/ امیدواری شعیبی به حل مشکلات
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری آنا، در نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «دارکوب»، بهروز شعیبی؛ کارگردان، سیدمحمود رضوی؛ تهیهکننده، بهزاد عبدی؛ آهنگساز، آیدین ظریف؛ طراح صحنه و لباس، آزیتا ایرایی؛ نویسنده، علیرضا برازنده؛ فیلمبردار، امین حیایی، نگار عابدی، سارا بهرامی، مهناز افشار؛ بازیگران حضور داشتند.
در ابتدای نشست بهروز شعیبی؛ کارگردان این فیلم بیان کرد: این فیلم به ظاهر ساده، سختترین تجربه کاری من و باقی گروه سازنده فیلم بود.
وی در خصوص قصه و روایت فیلم «دارکوب» نیز گفت: از تمام قصهها و موضوعها بارها و بارها فیلم تولید شده است، به همین خاطر من خیلی نگران تکراری بودن تم فیلم نیستم چراکه ما در دورهای هستیم که فیلمها با پرداخت و رویش متفاوت از هم تفکیک میشوند. در این فیلم نیز سعی کردم با نگاه متفاوت به همین سوژه به اصطلاح تکراری بپردازم.
کارگردان فیلم «سیانور» افزود: تا به امروز سه فیلم سینمایی ساختهام و هیچ ادعایی ندارم که بگویم همه فیلمهایم خوب هستند اما اینکه «دارکوب» از نظر مخاطب شبیه فیلمهای دیگر من نیست از همه چیز برای من مهمتراست، حالا شما فیلمی که دیدید را میتوانید دوست داشته باشید یا نداشته باشید.
شعیبی در واکنش به این امر که فیلم او شبیه به خیلی از فیلمهای سینمای ایران است، اظهار داشت: به هر حال ایدهپردازان فیلم هستند دارای یک بکگراند ذهنی هستند و بانک گذشتهای در ذهن همه آنها از جمله خود من وجود دارد که ناخوداگاه در طول ساخت وارد ذهن ما میشود. اما من این باور را دارم که برای پیدا شدن «دارکوب» و نمایش دادن آن تلاش زیادی کردم و انرژی بسیاری گذاشتم.
کارگردان فیلم سینمایی «دهلیز» با اشاره به اینکه در ناخودآگاهاش به حل خیلی از مسایل جامعه مثل ترافیک آلودگی هوا و ... امیدوار است، توضیح داد: من فکر میکنم که همه ما در برابر مسایلی که در شهر و زیر پوست شهر میبینیم، مسئول هستیم و اگر آنرا نشان نمیدهیم که به سیاهنمایی محکوم نشویم کاملا در اشتباه هستیم.
وی گفت: در مسیر تحقیقهایمان برای این فیلم به این نتیجه رسیدیم که پایان این دست قصهها در جامعه مشخص نیست تلخ تمام میشود یا شیرین.
کارگردان «دارکوب» درباره این موضوع که بسیار زود شاهد گرهگشایی در داستان بودیم، گفت: در این فیلم یک اتفاق بسیار خوب افتاد که میخواهم به آن اعتراف کنم. این اولین بار بود که فیلم را زود و در اردیبهشت ماه تمام کردیم و برای تدوین و کارهای دیگر فرصت داشتیم. ما چندین بار تدوین این فیلم را بررسی کردیم.
بهروز شعیبی با اشاره به تجربه همکاری با تیم بازیگران این فیلم گفت: ما با تیممان پس از چند کار به تعامل خوبی رسیدیم اما از تجربه «دارکوب» یک اتفاق جذاب در حوزه بازیگری برای من افتاد. همه بازیگرانی که در فیلم حضور داشتند با باور کامل نقش شخصیتهایشان را پذیرفتند و آنها را بازی کردند.
وی افزود: خانم افشار و آقای حیایی که شخصیتهای آرامی داشتند، این راکورد را در تمام طول فیلم حفظ کردند و انرژی که خانم بهرامی برای درآمدن این کار گذاشتند... من و آقای هاشمپور که سه سکانس در فیلم بازی دارند، مدتها حرف زدیم. بازیگران دیگر هم حتی با وجود ایفای نقش کوتاه با ما بودند و در جلسات دورخوانی شرکت داشتند.
سیدمحمود رضوی؛ تهیهکننده فیلم در بخش دیگری از نشست با اشاره به اینکه سعی کرده یک فیلم استاندارد و امیدبخش تولید کند، گفت: قطعا هیچ کسی فیلمی نمیسازد که برای گیشه نباشد، بخصوص این جنس فیلمهای اجتماعی که باید دیده شوند و ما نیز در این فیلم همه مسایل برای فروش از فیلمنامه تا بازیگران را در نظر گرفتیم و همه در خدمت کار بودهاند تا در گیشه هم فیلم موفقی داشته باشیم.
وی در مورد لوکیشنها خاص فیلم «دارکوب» توضیح داد: ما به سراغ فضاهایی رفتیم که بیش از این در فیلمها ندیده بودیم مثل مترو در حال ساخت، در حقیقت در مسیری که طی کردیم سعی داشتیم تکراری نباشیم.
این تهیهکننده درباره طیف فیلمهایی که تاکنون کار کرده است، گفت: مسیری که رفتم سعیام این بوده که صرفا به درآمدش فکر نکنم. من به دنبال دغدغهها و فضاهایی هستم که آنها را پیش میگیرم.
بهزاد عبدی؛ آهنگساز فیلم گفت: این کار برایم تجربه جدیدی بود که باید در آن یکسری از صداها را میساختم، صداهایی که مدنظر آقای شعیبی بود و با اینکه من همیشه عادت داشتم با ارکستر موسیقی بسازم اما در این فیلم از صدای چند کودک استفاده کردم، این تفاوت برای من یک تجربه جدید بود.
وی گفت: یک آهنگساز فیلم باید از اولین کلامی که برای فیلم نوشته میشود تا آخرین میکس آن همراه فیلم باشد، من هم از همان زمانی که قصه در حال شکلگیری بود با آقای شعیبی همراه بودم و با هم به دنبال صداهای جدید بودیم که در نهایت صدای سازها را با فضا یکی کردیم.
این آهنگساز افزود: از صدای آوای چهار دختر بچه و یک دختر هشت ساله که میخواند استفاده کردم و تحلیل من این بود که توسط این صداها کودکی دختر بچه فیلم روایت شود.
علیرضا برازنده در خصوص فیلمبرداری فیلم گفت: طی جلسات با بهروز شعیبی و با در نظر گرفتن اینکه او دوست داشت، دوربین سیار باشد، فیلم را با دوربین روی دست فیلمبرداری کردیم و سعی کردیم تا حد امکان و به خاطر نوع پرداخت از دوربین ایستاده استفاده نکنیم. من هم یک جاهایی را کنترلشدهتر و جاهایی را رهاتر کار کردم. در فضاهای مختلف فیلم تکانهای مختلفی حس میشود چراکه کل فیلم را با دوربین روی دست فیلمبرداری کردیم.
سارا بهرامی؛ بازیگر فیلم نیز گفت: چیزی که برای من اهمیت دارد این است که میدانم این نقش هیچوقت دیگر سراغ من نمیآمد اما اینکه من نقش اصلی هستم یا مکمل را با اعلام اسامی کاندیدها متوجه میشویم.
وی ادامه داد: این شانس را داشتم که از طرف آقای رضوی به مناطقی بروم که معتادها در آنجا زندگی میکنند، به خاطر این نقش مستندهای زیادی دیدم و به کمپ ترک اعتیاد رفتم. از آنجا که شخصیت مهسا در فیلم که من بازی میکردم به شیشه اعتیاد داشت، چندین کیلو لاغر کردم، کامپوزیت دندانم را برداشتم و ابروهایم را از ته تراشیدم.
بهرامی ادامه داد: من برای این کار خیلی زحمت کشیدم، حتی در تونل در دست ساخت مترو که هوای نفسکشیدن ندارد بازی کردم، نه تنها من بلکه همه اعضای گروه شرایط سختی را پشت سر گذاشتیم تا همه چیز را با کیفیت روی پرده سینما نمایش دهیم.
امین حیایی گفت: هر زمانی که چیزی در جامعه کم داریم از آن فیلم میسازیم و در این دوره ناامیدی در جریان زندگی آدمها زیاد است، از اینرو طبیعی است که بیشتر فیلمها درباره امید و امیدواری ساخته میشوند.
مهناز افشار درباره بازی در این فیلم توضیح داد: این فیلم دغدغه شخصی من بود؛ به دلیل فعالیتهای اجتماعی که در این سالها داشتم به خصوص در حوزه بچهها. من میخواستم نماینده اقلیتی باشم که نماینده بخشش و شرافت هستند و نیلوفر نمونهای از این افراد است. ما نباید معتادان را طرد کنیم بلکه باید آنها را درک کنیم. پایان «دارکوب» به نوعی یک شروع است.
انتهای پیام/