فضای رسانهای در حال تصرف جهان واقعی است
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری آنا، نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «سوتفاهم» با حضور احمدرضا معتمدی؛ کارگردان، جلیل شعبانی؛ تهیه کننده، پیمان شادمانفر؛ مدیر فیلمبرداری، نازنین مفخم؛ تدوینگر، سارا سمیعی؛ طراح لباس، کیوان مقدم؛ طراح صحنه، مریلا زارعی، پژمان جمشیدی، هانیه توسلی، کامبیز دیرباز و مهدی فخیمزاده؛ بازیگران، عصر امروز در پردیس ملت برگزار شد.
در ابتدای نشست، جلیل شعبانی؛ تهیهکننده فیلم در پاسخ به این سوال که چه وجهی از فیلم باعث شد تا به همراه سازمان اوج روی این فیلم سرمایهگذاری کنند، گفت: به نظر میرسد که سازمان اوج علاوه بر فیلمهای جنگی روی فیلمهای اجتماعی و فلسفی هم سرمایهگذاری کند. بدیهیست که پیام این فیلم باعث شد تا من و سازمان اوج روی آن سرمایهگذاری کنیم.
احمدرضا معتمدی؛ کارگردان فیلم در ادامه گفت: اگر این تیم و همکاری نفس به نفس وجود نداشت و این فهم بالایی که اعضا از متن داشتند نبود؛ کار شکل نمیگرفت.
معتمدی ادامه داد: من از همکاران عزیزم در تیم بازیگری تشکر دارم؛ به خصوص بازی ویژه خانم مریلا زارعی. فضای رسانهای در حال تصرف جهان واقعی است و فکر میکنم روزی برسد که دیگر اینجا فقط دوربین باشد و هیچ جهان واقعی نباشد. این چیزیست که در ایده ابتدایی این کار از ژان بودریار برداشت کردم.
وی افزود: بازیهای پیچیدهای که بازیگران ما در سه وجه جنایی، طنز و عاشقانه داشتند؛ با توجه فوقالعاده بالا انجام شد. تشکر دارم از سرمایهگذارانی که اعتماد میکنند و در اندیشه ما دخالت نمیکنند.
کارگردان «دیوانهای از قفس پرید» افزود: راجع به واقعیت و خیال فیلمهای بسیاری ساخته شده است اما آنچه بودریار گفته؛ واقعیت و مجاز است.
مریلا زارعی در بخشی از این نشست گفت: وقتی قصهای را میخوانم و تصمیم میگیرم در یک فیلم حضور پیدا کنم؛ چهار مشاور آن را مطالعه میکنند. یکی از آنها خواهرم است که منتقد خوبیست و خیلی باعث استمرار من در این کار شده است. بازی در این فیلم کاری بسیار پیچیده بود و فکر میکنم موفقیت ورای خطر کردن است. آقای معتمدی بیش از اینکه هنرمند باشد یک فیلسوف است.
وی افزود: تمام جلسات فیلمبرداری برای من درس فلسفه بود. آقای معتمدی فلسفه تک تک پلانها را به ما میگفت و همه حرکات ما میلیمتری دربارهاش صحبت شده است. برای رسیدن به این نقش فشارهای روحی و ذهنی فراوانی وارد شده است و الان که روی پرده فیلم را میبینم خداراشکر میکنم که زحماتمان در فیلم اتفاق افتاده است. ما در سینما فضایی داریم که بهشدت به سمت واقع گرایی میرویم و طبعا وقتی چنین متنی به دستم میرسد، برایم جذاب میشود.
هانیه توسلی بازیگر فیلم در این نشست گفت: موضوع این فیلم چیزیست که ما امروز با آن مواجه هستیم. کاراکتر دختر هیچ اسمی نداشت و خیلی برایم جذاب بود. اندکی مرا یاد دورانی که برای بازیگر شدن تلاش میکردم؛ انداخت. این فیلم پشتصحنه فوقالعاده جذابی داشت.
نازنین مفخم درمورد تدوین این فیلم توضیح داد: ما در بخش اول فیلم برخلاف همیشه که دو پلان را به هم متصل میکردیم؛ سه پلان را به هم چسباندیم. این کار بسیار برای ما فوق العاده دشوار بود. در نتیجه روان بودن بخش اول برایمان فوق العاده سخت بود.
وی اضافه کرد: یک سوم از فیلم سکانس پلان است که ما باید تلاش میکردیم ریتم متفاوتی با بقیه فیلم نداشته باشد. در تدوین دیالوگها ما روی شانه بازیگر جلو رفتیم. اگر هنرپیشههای این فیلم انقدر ماهر نبودند قطعا این کار به اینجا نمیرسید.
مهدی فخیمزاده نیز گفت: من آخرین نفری بودم که به این گروه پیوستم. پانزده روز به پایان فیلمبرداری مانده بود با من صحبت شد. اولین چیزی که بعد از خواندن فیلمنامه توجهم را جلب کرد؛ این بود که با تمامی آثار امروز بسیار متفاوت است و درواقع شبیه فیلمنامههای متداول نیست.
وی افزود: احمدرضا معتمدی قبل از اینکه درامنویس باشد؛ آدمیست که دغدغهاش فلسفه است. ما در تاتر از اشخاصی را داریم که دغدغهشان چیز دیگریست و تئاتر وسیله بیانشان است. من فکر میکنم آقای معتمدی دغدغهای فیلسوفانه دارد و سینما را وسیله قرار داده است تا به آن هدفش برسد. ما به ایشان اعتماد کردیم و مطابع آنچه میخواست پیش رفتیم.
پژمان جمشیدی نیز گفت: این فیلم پشت صحنه ای فوق العاده داشت. من فکر میکردم فقط در فیلم های کمدی به آدم خوش میگذرد ولی به نظر میرسد در فیلمهای فلسفی هم میشود خوش گذراند.
انتهای پیام/