در نظام، از نظام، بر نظام
به گزارش گروه رسانههای دیگر آنا، همه این هفتهها که میان تیم احمدینژاد و دستگاه قضایی جنجال و جدل برپا بود، گوشه و کنار زمزمههایی شنیده و خوانده میشد که آیا رهبر معظم به این موضوع ورود پیدا خواهند کرد؟ شاید همه منتظر بودند ببینند اولین دیدار و سخنرانی آقا بعد از این دعوای نامیمون چه زمانی است و دیروز موعد فرا رسید. در این انتظار، مصداق یابی سخنان رهبری ساده میشود. ایشان از کسی و سمت خاصی نام نمیبرند، اما سخنانی صریح دارند: «شما نمیتوانید مدعی باشید، باید پاسخگو باشید».
این شاید مهمترین مفهومی باشد که روز گذشته رهبر انقلاب در جملات متعدد و خطاب به مسئولان کنونی و سابق و اسبق نظام گفتند. این مفهوم یعنی یک خط مشی کلی برای همه دعواهایی که یک سو میکوشد خود را خارج از ساختار نظام نشان دهد و بعد در نقش یک منجی ظاهر شده و کشور را از پلیدیها! پاک کند. از این منظر ولی فقیه یک مفهوم کلی را بیان کردهاند. مفهومی که اصلی ساده و بدیهی بود، اما سیاسی کاریهای عدهای در نادیده گرفتن این اصل بدیهی باعث شد تا رهبری صراحتاً هشدار دهند. اصلی که میگوید که شما یک دورهای در این کشور از مقامات ارشد بودهای، مسئول بودی و همه کاره کشور، امکانات کشور در دست تو بوده و حالا نمیتوانی مدعی باشی، بلکه باید پاسخگو باشی:« نمیشود انسان یک دهه همهکاره کشور باشد، بعد دهه بعدی تبدیل شود به مخالفخوان کشور... این کسانی که کشور در اختیارشان هست یا بوده، دیگر حق ندارند علیه کشور حرف بزنند؛ اینها باید پاسخگو باشند... »
استفاده رهبری از عبارت «همهکاره کشور باشد» باعث میشود اذهان به سمت روسای جمهور برود و نه مقامات دیگر و بعد یافتن مصادیق چندان سخت نخواهد بود. در جایی دیگر هم رهبری در تبیین همین مفهوم از سخنانشان میفرمایند: «کسانی که همه امکانات مدیریتی، یا امروز دستشان است یا دیروز دستشان بوده، فرقی نمیکند؛ تمام امکانات دست اینها بوده یا هست و آنوقت به قول فرنگیمآبان، نقش اپوزیسیون به خود میگیرند. »
وقتی دیروز و امروز را میگویند یعنی همین رئیس جمهور کنونی و هم رئیس جمهور سابق و حتی رئیس جمهور اسبق؛ این یک قاعده است که وقتی ساختار را پذیرفتید، امکانات و اختیارات ویژه برای شما قائل شدند و مدیریت کلان کشور با شما بود، شما باید پاسخگو باشید و نه پرسشگر. از چه کسی قرار است سوال کنند وقتی مدیریت کشور با آنان بوده است؟ 20 سال اداره کشور در دوران پس از امام (ره) در دست کسانی بوده که امروز هم دولت دستشان است (خاتمی و هاشمی و روحانی) و هشت سال هم دست محمود احمدینژاد؛ اختیار بودجه کشور و کل امکانات دست آنها بوده و حالا حامیانشان با حواله دادن همه کاستی به واژه «نظام» ژست دلسوزی برای مردم میگیرند، حال آنکه خود این آقایان باید پاسخگوی اوضاع کنونی (بد یا خوب) باشند و نه منتقد. آنهایی که عزت و اعتبارشان از نظام است و از متن نظام برخاستهاند و حالا علیه نظام موضع میگیرند، گویی هیچ نقشی در آنچه اکنون کشور هست، نداشتهاند. اگر تکرار و تأکید بر شعارهای انقلابی نظام نبود، چه کسی به احمدینژاد رأی میداد و آیا اعتبار او از همین نظام نیست؟
البته همه نهادها را میشود نقد کرد، اما آنچنان که حضرتشان هم در همین سخنرانی تأکید میکنند «نقد منصفانه و مسئولانه و عاقلانه، نه نقد همراه با فحاشی و تهمت، چرا که نقد و نقدپذیری واجب، اما تهمت و لجن پراکنی حرام است.»
منبع: جوان
انتهای پیام/