فیلم مستند می تواند رقیب جدی فیلم داستانی در جذب مخاطب باشد / فضای مجازی مهم‌ترین رقیب فیلم مستند است

ساتیار امامی که در جشنواره فیلم حقیقت، مستند «شرح یک عکس» ارائه کرده در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی آنا در خصوص آنچه که باعث عدم تمایل فیلم‌سازان به تولید فیلم‌های داستانی می‌شود گفت: تنها تفاوت فیلم داستان و مستند در این است که فیلم مستند برای گیشه تولید و نمایش داده نمی‌شود در حالی که فیلم داستانی به دلیل مخاطبانی که جذب کرده، امروزه بیشتر برای اقتصاد تولید می‌شود.

وی با بیان این‌که چندان تقسیم بندی را قبول ندارد، ادامه داد: در فیلم‌های مستند اگر داستانی روی ندهد، فیلم‌ساز به فکر روایت آن نمی‌افتد بنابراین فرد داستانی را متوجه می‌شود و به دنبال آن می‌رود تا آن موضوع را کشف و ثبت کند. فیلم مستند از این لحاظ یکسان با فیلم داستانی است.

امامی که معتقد است اگر فضا برای دیده‌شدن فیلم‌های مستند فراهم شود، فیلم مستند مخاطبان بیشتری نسبت به فیلم داستانی خواهد داشت، عنوان کرد: مخاطب هنوز تشنه واقعیت است، او دوست دارد ببیند، لمس کند و درک کند بنابراین اگر فضا برایش ایجاد شود، اتفاقات خوب برای فیلم مستند روی می‌دهد.

این مستندساز در سخنانش تاکید کرد: رقیب جدیدی برای فیلم مستند ایجاد شده که همان فضای مجازی است، چون در کمتر از چند ثانیه مخاطب را به واقعیت نزدیک‌ می‌کند. اگرچه ممکن است در این فضا مخاطب با شایعاتی نیز مواجه شود، اما با آنچه از فضای مجازی دریافت میکند ارتباط می‌گیرد و همین امر، کار فعالان حوزه فیلم مستند را سخت‌تر می‌کند.

وی بیان کرد: در دوره‌ای، کاری می‌کردیم که مخاطب را با یک اتفاق و واقعه‌ آشنا کنیم، بنابراین مخاطب در انتظار می‌ماند تا ما مستندی را ساخته و منتشر کنیم. تفاوت زلزله امسال کرمانشاه با زلزله بم که چندین سال پیش در کرمان روی داد این بود که در زلزله بم نیاز بود تا حتما رسانه‌ای‌ها در منطقه حادثه حاضر شود و آنچه را که روی داده را پوشش داده و منتشر کنند در حالی که امسال همه از فضای مجازی استفاده کردیم زیرا ابزار ثبت واقعیت با واژه شهروند خبرنگار گسترش پیدا کرده است.

امامی اظهار کرد: با توجه به گستردگی اطلاع‌رسانی از طریق فضای مجازی کار مستندسازان بسیار سخت می‌شود چراکه باید در پژوهش و تولید خود به این نکته توجه کند که مردم همه چیز را می‌دانند. این امر داستان‌سرایی را برای مستندساز سخت‌تر کرده است.

وی با بیان این‌که فیلم مستند مخاطب دارد و در رسانه‌های بیگانه هم افراد پای مستندها می نشنند تصریح کرد: در ایران باید فضایی ایجاد شود که اقتصاد مستندسازان را به گردش در آورد. لازم است با ایجاد فضاهای فرهنگی رسانه‌ قوی و با سابقه مستند را که خیلی از افراد برای آن جانشان را از دست داده‌اند و موقعیت کاری‌شان را از دست دادند، بیشتر رونق بخشید.

این مستند ساز عنوان کرد: پذیرش فیلم مستند برای مخاطب وجود دارد بنابراین برای مستندساز هم باید شرایط ارائه کارایجاد شود. پیوند مخاطب و سازنده باید در فضایی شکل گیرد که می تواند تلویزیون، سایت‌های تخصصی یا فستیوال‌ها باشد.

وی درباره حمایت مرکز گسترش از فیلم «شرح یک عکس» بیان کرد: من دنبال حمایتی برای فیلم خود نبودم چراکه معتقدم کشف واقعیت و حقیقت اگر سازنده را درگیر سازمان و نهادی نکند شاید بیانش راحت‌تر شود. در حقیقت وابستگی روی روند تولید تاثیرگذار می‌شود.