۳۰/ فروردين /۱۴۰۴

حقایقی از مربیان تیم‌های مسافر روسیه/ کی‌روش هفتمین مربی گران‌قیمت جام ۲۱ + جدول دستمزد

۱۶۷ روز تا آغاز جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه باقی مانده‌است و مثل همیشه یکی از مسائلی که پیش از این بازی‌ها مورد بررسی قرار می گیرد کارنامه مربیان ۳۲ تیم حاضر در این رقابت‌ها و دستمزد آنها است.

گروه ورزشی خبرگزاری آنا - حمیدرضا نقیبی؛ رقابت‌های جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه از ۲۴ خرداد ۱۳۹۷ آغاز می‌شود و دیدار افتتاحیه آن را تیم‌های روسیه و عربستان از ساعت ۱۸:۳۰ به وقت ایران آغاز خواهند کرد. در این دوره از رقابت‌های جام جهانی که بیست و یکمین دوره آن به حساب می‌آید ۳۲ تیم حضور دارند که قصد داریم نگاهی کوتاه و اجمالی به سرمربیان تیم‌های حاضر در این رقابت‌ها داشته باشیم.


تیم‌های حاضر در جام جهانی روسیه در ۸ گروه قرار دارند و برای بهتر مشخص شدن قدرت نیمکت تیم‌های حاضر در مهم‌ترین مسابقات فوتبال ملی جهان به ترتیب گروه‌بندی سرمربیان تیم‌ها را بررسی می‌کنیم.


گروه A: روسیه، عربستان، مصر و اروگوئه


روسیه:‌ استانیسلاو چرچسوف که بین سال‌های ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۲ دروازه‌بان تیم ملی روسیه بود از سال ۲۰۱۶ هدایت روس‌ها را پذیرفت. چرچسوف دغدغه‌ای برای آنکه تیمش را به جام جهانی برساند، نداشت چرا که تیم او میزبان مسابقات است اما با توجه به افت فاحش روس‌ها در سال‌های اخیر به خصوص در مسابقات جام ملت‌های اروپا در سال ۲۰۱۶ چرچسوف مسئولیت بزرگی را برعهده دارد چرا که روس‌ها انتظار دارند کشورشان بتواند در مسابقاتی که میزبانی آن را برعهده دارد عملکرد بسیار خوبی داشته باشد. چرچسوف در سال ۲,۶ یورو حقوق می‌گیرد که او را در میان مربیان پردرآمد حاضر در روسیه قرارداد داده است. مطرح‌ترین تیم‌هایی که این مربی گرانقیمت پیش از حضور در تیم ملی روسیه در آنها مربیگری کرده، تیم‌های باشگاهی لژیا ورشو و اسپارتاک مسکو بوده است.


عربستان: نام خوان آنتونیو پیزی بدون تردید برای نشستن بر روی نیمکت تیم ملی عربستان نام بزرگی است. مربی که توانست در سال ۲۰۱۶ شیلی را قهرمان کوپا آمریکا کند. پیزی در والنسیا اسپانیا دوران پرفروغی را پشت‌سر نگذاشت و از مهم‌ترین تیم‌هایی که در آن حضور داشته می‌تواند به روزاریو سنترال و سن‌لورنزو آرژانتین اشاره کرد. حقوق این مربی در سال ۱,۴۴ میلیون یورو است. پیزی در دوران بازیکنی یکی از مهاجمان آماده بود و سبک فوتبال تهاجمی را بسیار دوست دارد. تنها مشکل پیزی آن است که عربستانی‌ها صبور نیستند و خیلی راحت سرمربیان تیم‌شان را تغییر می‌دهد.

گوشتیران
قالیشویی ادیب

مصر: هکتور کوپر مربی نام آشنایی در فوتبال جهان است که دنیا او را به عنوان مربی‌ای سازنده می‌شناسد. او در والنسیا و اینتر دوران درخشانی را در سطح باشگاهی سپری کرد. کوپر در سال ۲۰۰۰ مربی سال اروپا شد و از سال ۲۰۱۵ سرمربی مصر شد تا فرعون‌ها پس از ۲۸ سال بار دیگر حضور در جام جهانی را تجربه کنند. این مربی آرژانتینی سال‌هاست که موفقیت چشمگیری را در سطح جهان به دست نیاورده و قصد دارد در روسیه بار دیگر نام خود را بر سر زبان‌ها بیاندازد. دستمزد سالیانه کوپر ۱,۵ میلیون یورو است.


اروگوئه: انتظار از ال مائسترو برای موفقیت با اروگوئه کم نیست. اسکار تابارز نامی آشنا در فوتبال جهان است که در دو جام جهانی سرمربی اروگوئه بوده و بسیاری منتظرند تا او در سومین حضورش در جام جهانی تیمش را در میان تیم‌های موفق این رقابت‌ها قرار دهد. برترین مربی سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ آمریکای جنوبی توانسته اروگوئه را قهرمان کوپا آمریکا ۲۰۱۱ کند. او در سال ۱,۷ میلیون یورو حقوق می‌گیرد و به طور حتم در جام جهانی روسیه اروگوئه را تیمی هجومی خواهیم دید چرا که تابارز عاشق این شیوه از فوتبال است.


گروه B: پرتغال، اسپانیا، مراکش و ایران


پرتغال: قهرمانی با فرناندو سانتوس در جام ملت‌های اروپا در سال ۲۰۱۶ حالا انتظارات از او را بالاتر برده است. سانتوس در تیمش ستاره‌ای به نام کریستیانو رونالدو را دارد که فاتح ۵ توپ طلای جهان است. این مربی که سال‌ها در لیگ یونان مربیگری کرده‌است بارها مربی سال فوتبال این کشور شد و ۴ سال سرمربی تیم ملی یونان بود. سانتوس با درآمد ۲,۲۵ میلیون یورو از تیم ملی پرتغال جزو مربیان پردرآمد است و اگر چه تیمش در جام کنفدراسیون‌ها به عنوانی بهتر از سومی نرسید اما در جام جهانی امیدوار است با ستاره‌های تیمش دست به کار بزرگی بزند.


اسپانیا: قهرمان جام جهانی ۲۰۱۰ که در جام‌ ملت‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ اروپا قهرمان شده بود، پس از آنکه با افت در جام‌ جهانی ۲۰۱۴ و جام ملت‌های ۲۰۱۶ مواجه شد، ژولین لوپتگی را سرمربی تیمش کرد و او هم تیمش را با قدرت به روسیه رساند. قهرمانی با تیم‌های زیر ۱۹ و ۲۱ سال اسپانیا در اروپا نشان از آن دارد که لوپتگی می‌تواند با اسپانیا بار دیگر قهرمانی در جام جهانی را تجربه کند. حقوق سرمربی اسپانیا در سال ۳ میلیون یورو است.


مراکش: اروه رنارد با قهرمان کردن زامبیا و ساحل‌عاج در جام‌های ملت‌های آفریقای ۲۰۱۲ و ۲۰۱۵ جزو مربیان موفق سال‌های اخیر قاره آفریقاست. او مراکش را به روسیه رسانده و حالا می‌خواهد در قامت سرمربی یک تیم در جام جهانی هنر مربیگری‌اش را بیش از گذشته نشان دهد. رنارد با دستمزد ۷۸۰ هزار دلار در سال در میان مربیان ارزان قیمت تیم‌های حاضر در روسیه قرار دارد اما موفقیت‌هایی که او توانسته در گذشته به دست آورد و صعود بی‌دردسر مراکشی‌ها به جام جهانی بیانگر آن است که شیرهای اطلس حرف‌های زیادی برای گفتن با رنارد در روسیه دارند.



ایران: کارلوس کی‌روش سومین جام جهانی‌ متوالی‌اش را تجربه می‌کند. او برای دومین بار روی نیمکت ایران در بالاترین مسابقات ملی جهان می‌نشیند و به رغم اینکه تیمش در گروه دشوارتری نسبت به دوره گذشته قرار گرفته است اما او بسیار امیدوار به صعود است. سرمربی پرتغالی که دستمزد وی در سال ۲ میلیون یورو است، توانست ایران را خیلی زودتر از آنچه تصورش می‌شد با ۱۲ بازی بدون گل خورده مسافر روسیه کند. کی‌روش که در جام جهانی ۲۰۱۰ روی نیمکت پرتغال نشسته بود، در ۲۰۱۸ باید با تیم ملی کشورش، اسپانیا و مراکش مصاف دهد و این در حالی است که رسیدن تیم او به جمع ۱۶ تیم مرحله یک هشتم نهایی اتفاقی فراتر از باور خوش‌بین‌ترین هوادار فوتبال در ایران است.


گروه C: فرانسه، پرو، استرالیا و دانمارک


فرانسه: مربی سال فرانسه در سال ۲۰۰۴ از سال ۲۰۱۲ هدایت تیم ملی فوتبال این کشور را برعهده گرفته است. دیدیه دشان که حقوق سالانه وی ۳,۵ میلیون یورو است، عنوان جوان‌ترین کاپیتان تیم ملی فرانسه را در کارنامه دارد ولی بهترین موفقیت او با خروس‌ها نایب‌قهرمانی جام ملت‌های اروپا در سال ۲۰۱۶ است و انتظارها از وی برای فتح جام قهرمان در ۲۰۱۸ روسیه بسیار زیاد است. خروس‌ها در این سال‌ها چهره‌های زیادی را به فوتبال دنیا معرفی کرده‌اند که این روزها هر کدام در تیم‌های باشگاهی‌شان وزنه قابل اتکایی به شمار می‌روند. این موضوع باعث شده تا منتقدان دشان در فرانسه به این موضوع اشاره کنند که اگر او نتواند خروس‌ها را به مقام قهرمانی نرساند جام جهانی روسیه آخرین فرصت دشان برای نشستن روی نیمکت خروس‌ها است.


پرو: رساندن پرو پس از ۳۶ سال به جام جهانی باعث شده تا ریکاردو آلبرتو گارکا صاحب لقب ال‌تایگر از سوی فوتبال‌دوستان این کشور شود. گارکا با درآمد ۱,۱۵ میلیون یورو در سال تیمی را به جام جهانی رسانده که شاید خیلی‌ها انتظار نداشتند بتواند شیلی و پاراگوئه را ناکام کند و نماینده آمریکای جنوبی در مصاف با نماینده اقیانوسیه در پلی‌آف شود و با حذف نیوزلند سی‌ودومین مسافر روسیه شود. گارکا آرژانتینی که مهم‌ترین موفقیت‌هایش دو مرتبه قهرمان کردن ورلزسارزفیلد در لیگ کلاسورا آرژانتین بوده، حالا این فرصت را دارد تا بیش از گذشته هنر مربیگری‌اش را به رخ رقیبان تیمش در روسیه بکشاند.


استرالیا: آنگه پوستکوگلو پس از آنکه کانگوروها را به عنوان سی‌ویکمین تیم مسافر روسیه کرد، ترجیح داد از هدایت این تیم کنار برود تا استرالیا همچنان بدون سرمربی باشد و به دنبال انتخاب بهترین گزینه برای حضوری قدرتمند در روسیه بگردد. پوستکوگلو در سال ۱,۲۵ میلیون یورو از کانگوروها حقوق می‌گرفت.


دانمارک: ایج هاردی پس از موفقیت‌هایی که در تیم‌های باشگاهی دانمارک به دست آورد پس از جام ملت‌های ۲۰۱۶، هدایت سرخ‌ها را برعهده گرفت. اندیشه‌های نوین هاردی در مقایسه با دیگر مربیانی سال‌های اخیر فوتبال دانمارک موجب شد تا او بتواند تیمش را مسافر جام جهانی کند. حالا هاردی که در سال حقوق او یک میلیون یورو است، برای آنکه نشان دهد نروژ مربیان موفقی را به دنیا عرضه می‌کند درصدد است تا با دانمارک نتایجی فراتر از انتظار به‌دست آورد.


گروه D:آرژانتین،ایسلند، کرواسی و نیجریه


آرژانتین: مربی سال ۲۰۱۵ آمریکای جنوبی در همین سال توانست شیلی را قهرمان کوپا آمریکا کند. خورخه سامپائولی اندیشه‌های متفاوتی در مربیگری‌اش ارائه کرده و حضور در تیم ملی کشورش به‌عنوان سرمربی بزرگترین افتخار برای او به حساب می‌آید. ۱,۸ میلیون یورو حقوق سالیانه سامپائولی است. این مربی در تیمش فوق ستاره‌ای به نام لیونل مسی دارد که اعلام کرده اگر این بار نتواند قهرمان جام جهانی شود دیگر در تیم ملی بازی نمی‌کند و این تهدید بزرگ خطری جدی برای سامپائولی به حساب می‌‌آید چون آرژانتینی‌ها نمی‌خواهند به این زودی‌ها مسی را از دست بدهند. سامپائولی علاوه بر مسی می‌تواند به درخشش ستاره‌‌هایی چون آنخل دی‌ماریا، گونزالو هیگواین، سرخیو آگوئرو و مائورو ایکاردی در روسیه امیدوار باشد.


ایسلند: هیمیر هالگریمسون برای اولین بار فوتبالیست‌های کشور یخی را به جام جهانی رسانده است. او زمانی دستیار لارس لاگربک در تیم ملی ایسلند بود و از سال ۲۰۱۳ که سرمربی این تیم شد، سیر صعودی خوبی را در میان شاگردانش ایجاد کرد. هالگریمسون دستمزد ۷۰۰ هزار یورو را در سال می‌گیرد و وقتی توانست ایسلند را به جام ملت‌های اروپا برساند، این باور را ایجاد کرد که این کشور می‌تواند به جام جهانی هم برسد و حالا که این اتفاق افتاده باید منتظر نمایش جالب توجهی از فوتبالیست‌های کشور یخی در روسیه باشیم.


کرواسی: بزرگترین موفقیت زلاتکو دالیچ رساندن العین امارات به فینال لیگ قهرمانان آسیا در سال ۲۰۱۶ است. با این حال دالیچ در مقطعی حساس هدایت کروات‌ها را پذیرفت و توانست تیم ملی کشورش را مسافر روسیه کند. دستمزد دالیچ در سال ۵۵۰ هزار یورو است و برخی از منتقدان وی‌ می‌گویند قبول این حقوق از سوی دالیچ باعث شد تا برانکو ایوانکوویچ سرمربی کرواسی نشود چرا که سرمربی پرسپولیس ایران مبلغ بیشتری را پیشنهاد داده بود. حالا دالیچ برای اثبات توانایی‌هایش در امر مربیگری باید با کروا‌ت‌ها نتایجی درخورتوجه در روسیه بگیرد تا پاسخی محکم به منتقدانش بدهد.


نیجریه: گرنوت روئر سال‌ها در تیم ملی مختلف در آفریقا مربیگری کرد تا هدایت سوپرعقاب‌ها را تصاحب کند. روئر در سال ۵۰۰ هزار یورو درآمد دارد ولی اندیشه‌های او باعث شده تا نیجریه نسبت به تیمی که در سال ۲۰۱۴ وارد جام جهانی شد، متفاوت‌تر باشد و امیدها به آن بیشتر باشد. مدافع سابق تیم ملی آلمان شرقی حالا در کسوت مربیگری این فرصت را دارد تا خودش را به فوتبال دنیا بیش از گذشته اثبات کند چرا که او تا به حال سرمربی تیمی در جام جهانی نبوده است. البته روئر به خوبی می‌داند که تیمش در گروهی سخت و دشوار قرار گرفته است.


گروه E: برزیل، سوئیس، کاستاریکا و صربستان


برزیل: سرمربیگری تیمی که در جام جهانی همه به آن نگاه قهرمان دارند، خیلی سخت است ولی تیته نباید فراموش کند که او مربی تیمی است که معدن غنی از ستاره‌های حال حاضر فوتبال دنیا هستند. اگرچه حضور ستاره‌ها در فوتبال برزیل اتفاقی همیشگی است. تیته که در سال حقوقی معادل ۳,۵ میلیون یورو دریافت می‌کند در سال ۲۰۱۵ مربی سال برزیل شد تا یک سال بعد سرمربی زردپوشانی شود که بیشترین هوادار را در کل دنیا دارند. نمایش کم‌نظیر ستارگان سامبا موجب شد تا اولین تیمی که مسافر روسیه شود برزیل باشد. حالا تیته با ستارگان مطرحی مانند نیمار، گابریل ژسوس، مارسلو، کاسمیرو، دنی آلوز، پائولینیو، رناتو آگوستو و ... تیمی رویایی دارد که می‌تواند یکی از جدی‌ترین مدعیان قهرمانی در جام‌جهانی روسیه باشد.


سوئیس: قهرمانی با لاتزیو در جام حذفی ایتالیا مهم‌ترین افتخاری است که در کارنامه کاری ولادیمیر پتکوویچ ثبت شده است اما او پس از جام جهانی ۲۰۱۴ که هدایت سوئیسی‌ها را پذیرفت آهسته آهسته این تیم را در مسیر ترقی قرار داد تا جایی‌که آنها بدون مشکل وارد رقابت‌های یورو ۲۰۱۶ شدند و برای رسیدن به جام جهانی ۲۰۱۸ نیز به‌خاطر تفاضل گل کمتر به پلی‌آف رفتند و با غلبه بر ایرلند شمالی بلیط سفر به روسیه را تحویل گرفتند. پتکوویچ در سال دستمزی معادل ۸۵۰ هزار یورو می‌گیرد و باید دید این مربی بوسنیایی در پایان رقابت‌های جام جهانی چه نمره‌ای از منتقدان می‌گیرد.


کاستاریکا: یکی از ارزان‌ترین مربیان حاضر در جام جهانی روسیه اسکار رامیرز است. او در سال ۳۵۰ هزار یورو دستمزد دارد ولی جالب است که رامیرز خیلی زود تیمش را به روسیه رساند تا نشان دهد تیمش که به ستاره نامداری متکی نیست در قالب کار تیمی می‌تواند برای هر حریفی خطرناک باشد. رامیرز از ابتدای سال ۲۰۱۵ هدایت کاستاریکا را برعهده گرفت و با اینکه تجربه مربیگری‌اش در سطح باشگاهی بود ولی ثابت کرد اندیشه‌های حساب شده‌ای برای رساندن تیمش به اهداف ترسیم شده دارد. رامیرز با سیستم تک مهاجم تیمش را می‌چیند و اصرار زیادی به ممانعت از کار تیمی حریفان در زمین تیمش دارد. این شیوه برای رسیدن به روسیه جواب داد اما باید دید مقابل تیم‌‌های بزرگ حاضر در روسیه می‌تواند با این روش به نتیجه برسد یانه.


صربستان: ملادن کرستائیچ در سطح ملی بزرگترین افتخارش گرفتن مجوز صعود صربستان برای حضور در جام جهانی روسیه است. او که توانسته وردربرمن را قهرمان بوندس‌لیگا و جام حذفی کند قهرمانی در جام حذفی را با شالکه هم تجربه کرده است و حالا می خواهد نشان دهد مربی است که می‌تواند در سطح ملی هم موفقیت‌های بیشتری را تصاحب کند. منتقدان کرستائیچ معتقدند او به خاطر قرار گرفتن در گروهی آسان توانسته تیمش را مسافر روسیه کند و این مربی که در سال دستمزد اندک ۳۰۰ هزار یورو را می‌گیرد برای آنکه ورق را به سمت خودش برگرداند باید نمایشی به مراتب بهتر از جام جهانی ۲۰۱۴ داشته باشد.


گروه F: آلمان، مکزیک،‌ سوئد و کره‌جنوبی


آلمان: یواخیم لوو گران‌ترین مربی حاضر در روسیه است. او ۳,۸۵ میلیون یورو در سال درآمد دارد ولی به خوبی می‌داند که چه مسئولیت بزرگی بر دوش او قرار دارد. لوو سرمربی تیم مدافع عنوان قهرمانی است. البته که جام قهرمانی ۲۰۱۴ برزیل با لوو به دست آمد. سرمربی مانشافت‌ها در جام جهانی ۲۰۰۶ دستیار کلینزمن بود. همان جامی که ایتالیا در نیمه‌نهایی مانع حضور ژرمن‌ها در فینال شد. پس از آن رقابت‌ها لوو سرمربی آلمان‌ها شد تا ۸ سال بعد چهارمین جام جهانی را به آلمان ببرد. لوو در نیمه‌نهایی یورو ۲۰۱۶ در ضربات پنالتی به دیدیه دشان و فرانسوی‌ها باخت اما مانشافت‌ها را در جام کنفدراسیون‌های ۲۰۱۷ قهرمان کرد و تیمش را به عنوان صدرنشین گروهش راهی روسیه کرد. بلاتردید آلمان با یواخیم لوو یکی از جدی‌ترین مدعیان قهرمانی است.


مکزیک: موفقیت‌های خوان کارلوس اوزوریو آنچنان زیاد نبود که هدایت تیم ملی مکزیک را در سال ۲۰۱۵ برعهده بگیرد اما او با ایجاد تحولی مناسب در تیمش بار دیگر فوتبال ملی مکزیک را احیا کرد تا این تیم در حالی که هنوز ۳ بازی تا پایان مرحله انتخابی مانده بود، به روسیه برسد. حالا «ال‌تری» می‌خواهد ارزش‌هایش را با خلق شگفتی در روسیه به نمایش بگذارد و برای همین باید منتظر نمایش متفاوتی از سبزپوشان مکزیک در جام جهانی باشیم. حقوق پرداختی به اوزوریو ۱,۰۵ میلیون یورو در سال است و باید دید این مربی کلمبیایی چگونه مکزیک را در میان تیم‌های موفق روسیه قرار می‌دهد.


سوئد: پس از ناکامی سوئد در یورو ۲۰۱۶ هدایت این تیم به یان اندرسون سپرده شد. درست از همان زمان رشد فوتبال سوئدی‌ها دوباره جوانه شد و نهایتا این تیم با حذف ایتالیا قهرمان ۴ گانه جام‌های جهانی در پلی‌‌آف بلیط سفر به روسیه را دریافت کرد. اندرسون در سال ۴۵۰ هزار یورو دستمزد می‌گیرد. او اندیشه‌های بزرگی برای جلب توجه بیشتر فوتبال‌دوستان به سوئد دارد اما باید دید تا چه اندازه می‌تواند شاگردانش را آماده‌تر از مرحله انتخابی کند.


کره‌جنوبی: شین تائه یونگ برای آنکه نشان دهد تیمش یکی از تیم‌هایی نیست که خیلی زود چمدان‌هایش را برای بازگشت به کشورش می‌بندد، کار بسیار سختی پیش رو دارد. حریفان کره همگی آماده‌تر از این تیم هستند و این موضوع حساسیت‌ها را برای یونگ به میزان زیادی بالا برده است. دستمزد سالیانه یونگ ۴۵۰ هزاریورو است و مهم‌ترین افتخار او در سطح باشگاهی قهرمان کردن سونگنام ایلهووا چونما کره‌جنوبی در لیگ قهرمانان آسیاست. البته این مربی کره‌ای با رساندن تیم ملی کشورش به جام جهانی افتخاری ملی به کارنامه‌اش اضافه کرده است.



گروه G: بلژیک،پاناما، تونس و انگلیس


بلژیک: روبرتو مارتینز از آن دست مربیانی است که نشان داده راه پیشرفت را به خوبی شناخته است. او پس از جام ملت‌های ۲۰۱۶ جایگزین مارک ویلتموس ستاره سال‌های نه چندان دور فوتبال بلژیک شد. مارتینز تیمش را با سیستم ۱-۲-۴-۳ طراحی کرد و به خوبی بازیکنان را در این قالب قرار داد. او در این روش به طور منحصر به فردی توانسته ارتباط بسیار خوبی میان تمامی خطوط تیمی‌اش ایجاد کند. ادن هازارد و کوین دی‌بروین در نقش هافبک‌های هجومی به طرز فوق‌العاده‌ای روملو لوکاکو مهاجم هدف تیم‌شان را حمایت کردند و زدن ۴۳ گل در دور انتخابی جام جهانی روسیه نشان از خط حمله خطرناک بلژیکی‌ها دارد. یک میلیون یورویی دستمزد سالیانه مارتینز است. مربی که در سال ۲۰۱۳ تیم بی نام و نشان ویگان را قهرمان اف‌ای‌ کاپ انگلستان کرد. بسیاری از کارشناسان معتقدند تیم مارتینز در جام جهانی روسیه بخت زیادی برای حضور در جمع ۴ تیم پایانی جام را داراست.


پاناما: صعود تیم ملی پاناما به جام جهانی از آن دست اتفاقاتی بود که شاید خوش‌بین‌ترین کارشناس فوتبال در دنیا هم روی آن حساب خاصی باز نمی‌کرد اما هرنان داریو گومز پاناما را برای اولین بار مسافر جام جهانی کرد تا برای همیشه نامش در تاریخ فوتبال این کشور ثبت شود. «ال‌بولیلو» لقبی است که هواداران فوتبال پاناما برای گومز در نظر گرفته‌اند که به معنی باتون است. این مربی کلمبیایی در تیم ملی کشورش، گواتمالا و اکوادور هم مربیگری کرده‌است ولی اوج هنر او گرفتن بلیط روسیه برای شاگردانش در پاناماست. گومز در سال ۴۰۰ هزار یورو حقوق می‌گیرد.



تونس: نبیل مربی که در فوتبال ملی تونس سرمربی تیم المپیک و دستیار مربیان مختلفی در تیم ملی بزرگسالان بوده، برای دومین بار سرمربی تیم ملی کشورش شد و این تیم را به جام جهانی رساند. او در مرتبه نخست نتوانست در تیم ملی تونس اثربخش باشد و بعد از مدتی کوتاه سرمربی الجیش القطر شد و پس از آن هم به مدت ۳ سال هدایت تیم ملی کویت را برعهده گرفت. ناکامی‌های هنریک کاسپرچاک لهستانی در تیم ملی تونس باعث شد تا نبیل معلول جایگزین او شود و تونس طلسم راهیابی به جام جهانی را پس از ۱۲ بشکند. معلول که ۷۴ بار با پیراهن تیم ملی تونس به میدان رفته است حالا در مهم‌ترین رقابت‌های فوتبال جهان فرصت دارد تا شایستگی‌هایش را در گروهی بسیار دشوار به اثبات برساند. مربی که در سال ۳۵۰ هزار یورو دستمزد می‌گیرد.


انگلیس: وقتی در سپتامپر ۲۰۱۶ گرت ساوت‌گیت جای سام آلاردایس را گرفت شاید انتظار نمایش پرفروغ سه‌شیرها در انتخابی جام جهانی روسیه کمی دور از انتظار بود اما او ثابت کرد ۳ سال حضورش در تیم ملی زیر۲۱ ساله‌های انگلیس او را به طور کامل با فضای کار در فوتبال ملی آشنا کرده است. انگلیس با ساوت‌گیت فراتر از انتظار ظاهر شد و بار دیگر این مژده را به هوادارانش داد که در جام جهانی می‌توانند به تیم‌شان به چشم یک مدعی جدی نگاه کنند. ساوت‌گیت که در سال ۲ میلیون یورو حقوق می‌گیرد ۵۷ بار در نقش مدافع برای تیم ملی انگلیس به میدان رفته است. شاید غیبت وین رونی در تیم ساوت‌گیت بسیار مشهود به نظر برسد ولی حضور هری کین، رحیم استرلینگ، مارکوش راشفورد و ... باعث شده تا انگلیس بخت زیادی برای قهرمانی در جام جهانی داشته باشد.


گروه H: لهستان، سنگال، کلمبیا و ژاپن


لهستان: آدام ناوالکا زمانی که در سال ۲۰۱۳ هدایت تیم ملی لهستان را پذیرفت، عامل اصلی رشد فوتبال ملی این کشور در سطح بین‌المللی شد. اگر چه ناوالکا در جام ملت‌های ۲۰۱۶ اروپا نتوانست با لهستان نتایج فوق‌العاده‌ای بگیرد ولی در انتخابی جام جهانی آن قدر تیمش خوب کار کرد که توانست علاوه بر صعود مستقیم به جام جهانی در سیدبندی قرعه‌کشی مسابقات هم در سید یک قرار بگیرد و به عنوان سرگروه بازی‌ها را در روسیه آغاز کند. ناوالکا در سال حقوق نازل ۲۷۰ هزار یورو را می‌گیرد اما انتظارات از تیم او برای درخشیدن در روسیه کم نیست.



سنگال: حضور موفق در تیم زیر ۲۳ ساله‌های سنگال باعث شد تا هدایت تیم ملی این کشور نیز به الیو سیسه سپرده شود تا مدافع هافبک سابق سنگالی‌ها بار دیگر باعث شادی مردم سرزمین خود شود. سیسه با حقوق ۲۰۰ هزار یورو در سال ارزان‌ترین مربی حاضر در جام جهانی روسیه است اما تیمی ساخته که می‌تواند طلسم جام جهانی ۲۰۰۲ را بشکند و به مراحل بالاتر صعود کند. سیسه که کاپیتان تیم ملی سنگال نیز بوده است با بازیکنان کلیدی چون سادیو مانه، کیتا بالده، امبایه نیانگ و دیافرا ساخو در خط حمله یکی از خطرناک‌ترین تیم‌های حاضر در روسیه را هدایت می‌کند و به نظر می‌رسد سنگال با مربی جوانش بتواند نمایش غیرمنتظره‌ای را ارائه کند. تیمی که بدون باخت در مسابقات انتخابی به روسیه پرواز می‌کند.


کلمبیا: مربی که سه سال متوالی مربی سال آمریکای جنوبی شده است با دریایی از تجربه سکان هدایت کلمبیا را در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه برعهده خواهد داشت. خوزه پکرمن برای آنهایی که فوتبال‌شناس هستند مربی مطرحی است چون نگاهی به کارنامه کاری این مربی آرژانتینی گویای همه چیز درباره هنر مربیگری می‌تواند باشد. دستمزد سالیانه‌ پکرمن ۱,۵ میلیون یورو است. او با تیم ملی کشورش در جام جهانی ۲۰۰۶ توفیق زیادی نداشت ولی از سال ۲۰۱۲ که هدایت تیم ملی کلمبیا را برعهده گرفت همواره این کشور را جزو تیم‌های مدعی آمریکای جنوبی قرار داده و بسیاری پس از برزیل و آرژانتین، کلمبیا را بهترین تیم سال‌های اخیر قاره فوتبال‌خیز جهان می‌دانند. پکرمن که در جام جهانی ۲۰۱۴ نتوانست با کلمبیا نمایش دلخواهش را ارائه کند حالا در روسیه با تیمی آماده‌تر مقاصد جدی‌تری را دنبال می‌کند. فراموش نشود که پکرمن ۳ مرتبه تیم ملی زیر ۲۰ ساله‌های آرژانتین را قهرمان جهان کرده است. او با ۶۹ سال سن، مسن‌ترین مربی حاضر در روسیه خواهد بود.



ژاپن: سرمربی سابق تیم ملی الجزایر در جام جهانی ۲۰۱۴ در سال ۲۰۱۵ هدایت تیم ملی کشور آفتاب تابان را برعهده گرفت. او ژاپنی‌ها را به عنوان تیم سرگروه سوار هواپیمای عازم به روسیه می‌کند تا امیدواری به موفقیت آبی‌های چشم بادامی بیش از دوره‌های قبلی باشد. وحید حلیلهوژیچ در سال یک میلیون یورو حقوق می‌گیرد و چشم امید به بازیکنان آماده‌ای چون شینجی اوکازاکی، مایا یوشیدا، یوسوکه ایدگوچی و شینجی کاگاوا دارد. مربی ساحل‌عاج در جام‌جهانی ۲۰۱۰ برای آنکه ثابت کند تیم ملی ژاپن می‌تواند نمایشی بهتر از جام جهانی ۲۰۰۲ را با او ارائه کند همه هنرش را در روسیه به کار خواهد گرفت. مربی بوسنیایی که در سال ۲۰۰۱ مربی سال فرانسه شد، برای آنکه خاطره خوشی را در سال‌های آخر مربیگری‌اش تجربه کند باید با ژاپن نمایش بسیار بهتری را در مقایسه با بازی‌های انتخابی جام جهانی ارائه کند.




نگاهی به بالاترین و پایین‌ترین دستمزد مربیان حاضر در جام جهانی روسیه:


*استرالیا سرمربی ندارد ولی دستمزد پیشنهادی‌اش ذکر شده است.











































































































































































































ردیف تیم‌ها نام مربیان دستمزد به یورو
۱ آلمان یواخیم لوو ۳,۸۵ میلیون
۲ برزیل تیته ۳,۵ میلیون
۳ فرانسه دیدیه دشان ۳,۵ میلیون
۴ اسپانیا ژولین لوپتگی ۳ میلیون
۵ روسیه استانیسلاو چرچسوف ۲,۶ میلیون
۶ پرتغال فرناندو سانتوس ۲,۲۵ میلیون
۷ ایران کارلوس کی‌روش ۲ میلیون
۸ انگلیس گرت ساوت‌گیت ۲ میلیون
۹ آرژانتین خورخه سامپائولی ۱,۸ میلیون
۱۰ اروگوئه اسکارتابارز ۱,۷ میلیون
۱۱ مصر هکتور کوپر ۱,۵ میلیون
۱۲ کلمبیا خوزه پکرمن ۱,۵ میلیون
۱۳ عربستان خوان آنتونیو پیزی ۱,۴۴ میلیون
۱۴ استرالیا ------------- ۱,۲۵ میلیون
۱۵ پرو ریکاردو گارکا ۱,۱۵ میلیون
۱۶ مکزیک خوان کارلوس اوزوریو ۱,۰۵ میلیون
۱۷ دانمارک ایج هاردی یک میلیون
۱۸ ژاپن وحید هلیلهوژیچ یک میلیون
۱۹ بلژیک روبرتو مارتینز یک میلیون
۲۰ سوئیس ولادیمیر پتکوویچ ۸۵۰ هزار
۲۱ مراکش اروه رنارد ۷۸۰ هزار
۲۲ ایسلند هیمیرهالگریمسون ۷۰۰ هزار
۲۳ کرواسی زلاتکو دالیچ ۵۵۰ هزار
۲۴ نیجریه گرنوت روئر ۵۰۰ هزار
۲۵ سوئد یان اندرسون ۴۵۰ هزار
۲۶ کره‌جنوبی شین تائه یونگ ۴۵۰ هزار
۲۷ پاناما هرنان داریو گومز ۴۰۰ هزار
۲۸ تونس نبیل معلول ۳۵۰ هزار
۲۹ کاستاریکا اسکار رامیرز ۳۵۰ هزار
۳۰ صربستان ملادن کرستائیچ ۳۰۰ هزار
۳۱ لهستان آدام ناوالکا ۲۷۰ هزار
۳۲ سنگال آلیو سیسه ۲۰۰ هزار


انتهای پیام/

ارسال نظر