مسئولان باید پاسخگوی امانت خود باشند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، امان الله علیمرادی در جمع اعضای هیات رئیسه و اساتید دانشگاه آزاد اسلامی رفسنجان با اشاره به نقش دیدگاه و بینش بر عملکرد انسان اظهار کرد: «هر اقدام و عملی مبتنی بر یک دیدگاه و بینشی است. رفتارها و اقداماتی که در دنیا صورت می گیرد همه بسته به نوع بینش آنهاست. اینکه نظام سیاسی آمریکا توقع دارد منافع عالم را تعیین کند و دیگران کارگزار او باشد ناشی از بینش و دیدگاه اوست. در سطح نازلتر هم به همین ترتیب خواهد بود. نوع بینش انسان بر روابط خانوادگی او اثرگذار است. اگر دیدگاه پدر خانواده بر بزرگی و اربابی باشد همین گونه هم در خانواده عمل می کند.»

دکتر علیمرادی با بیان اینکه هر کسی در جامعه مسئولیت هایی دارد که رفتارهای آن متاثر از نوع نگاه و بینش اوست با طرح این سوال که از نظر اسلام چه بینشی باید بر رفتار ما حاکم باشد ادامه داد: امام علی(ع) در نامه ای خطاب به اشعث بن قیش می نویسد «عمل و کارت برای تو طعمه نیست بلکه امانتی به گردن توست». تصور کنید کسی کار و مسئولیت خود را به عنوان طعمه ببیند با کسی که به صورت امانت. اگر آن را طعمه ببیند هدفش لذت بردن و خوردن و خوراندن است کما اینکه معنی لغوی طعمه نیز همین است. اما کسی که آن را امانت ببیند هر لحظه در حال مراعات و مراقبت است.

این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه ایران در سرنوشت ساز ترین دوران حیاتش به سر می برد خاطر نشان کرد: «در نظام پادشاهی توقعی نبود ملت ایران اسلام را حاکمیت دهد اما اکنون که کشور ما اسلامی شده توقع این است که حقیقتا اسلام هم در آن حاکم شود. نه آنکه ظاهرا اسلامی باشد اما حقیقت اسلام در آن وجود نداشته باشد. »

عضو مجلس خبرگان رهبری در با بیان اینکه همه ما به ویژه مسئولان در برابر امانتی که به ما سپرده شده است باید پاسخگو باشیم گفت: «اگر مسئولی با نگاه امانت و پاسخگویی به مسئولیت خویش بنگرد، سنگینی و حساسیتش به حدی می رسد که آن فرد حتی خواب هم به چشم نخواهد داشت و تمام آنات و لحظات زندگی اش درگیر این می شود که چگونه از این امانت مراقبت کند تا کمترین آسیبی به آن راه پیدا نکند.»

رئیس دانشگاه آزاد اسلامی رفسنجان با یادآوری حساسیت حوزه فرهنگ اظهار کرد: «هم حوزه فرهنگ و هم ابزارهای آن حوزه از اهمیت و حساسیت بالایی برخوردار است. به عنوان نمونه سیاست ما باید این باشد که نماز و «اقامه صلاه» در دانشگاه حاکم شود اما اینکه ساز و کارها و ابزار های آن چه باشد نیاز به مراقبت بسیار دارد. نباید ابزاری را به کار برد که به حقیقت نماز ضربه وارد شود. نباید نماز نمایشی و ریاکارانه اقامه شود. اوایل انقلاب ما شاهد برخی از این آسیب ها بودیم. مثلا افرادی در نماز جماعت حاضر می شدند تا به پست و مقام برسند که این شرک است»