«سیر تحول پوشش بانوان در قرن اخیر» در نمایشگاه عکس واحد تهران مرکزی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، پس از بازدید شرکت کنندگان از نمایشگاه عکس، دکتر زهرا سادات موسوی استاد گروه معارف اسلامی واحد تهران مرکزی و نویسنده و پژوهشگر در خصوص حجاب و عفاف در پیشگیری از انحرافات اجتماعی اظهار کرد: «پوشاک نه تنها بدن انسان را از آب و هوا و دیگر مخاطرات موجود در طبیعت حفظ ‌می کند بلکه بخشی از آداب، تاریخ تمدن و فرهنگ جوامع را تشکیل داده است به گونه ای که پوشش در هر جامعه، می تواندآشکارترین عنصر و نماد فرهنگ و ارزش های آن جامعه را نشان دهد.»

وی افزود: «تاریخ لباس در جهان نشانگر این است که هر کجا تقابل فرهنگی روی داده است ،به دنبال آن تغییراتی نیز در لباس و پوشش هم بوجود آمده است.»

موسوی با نشان دادن تصاویر پوشش های مختلف بانوان، اظهار کرد: «رعایت پوشش عفیفانه برای زنان که به عنوان یک عمل مذهبی، ریشه در تعالیم ادیان وحیانی دارد، در طول تاریخ این ادیان با فراز و نشیبی نه چندان قابل توجه، توسط پیروان رعایت شده است و نقاشی های مذهبی متعلق به حضرت مریم (س) و بانوان صدر مسیحیت و قرون وسطی نشان دهنده توجه اجتماعی به اهمیت پوشش بانوان مسیحی در آن دوران است.»

وی افزود: «اگر چه همزمان با تحولات فرهنگی دوران رنسانس تخفیف پیدا کرده و در قرون اخیر روزبه‌روز رو به افول گذاشته است به طوری که همراه با تحولات اجتماعی و سیاسی قرن اخیر و تحت تاثیر فرهنگ سکولار غرب، موضوع عفت و پوشش یکی از مفاهیم اخلاقی است که مورد سوال قرار گرفته و امروزه تغییرات چشمگیر در نوع و میزان پوشیدگی بانوان در رویارویی سنت و مدرنیته ملاحظه می شود و خصوصا در دو دهه اخیر مسئله پوشش عفیفانه زنان به طور وسیعی در سطح اکادمیک و رسانه های عمومی مورد بحث است.»

موسوی افزود: «در تصاویر تاریخی بانوان کشورهای اسلامی ، پوشش بانوان مسلمان در طرح های مختلف، اهمیت و یکنواختی رعایت حدود پوشش را نشان می دهد. در ایران سابقه پوشیدگی نسبتا کامل لباس زن و مرد ایرانی، از دوران باستان و در طول تاریخ فرهنگی این ملت در دوران اسلامی تاقرن اخیر و ماجرای کشف حجاب در دوران رضاخان قابل توجه است. در مجموع، با توجه به اینکه بر اساس حس تقلید در پوشش، در دنیای امروز از طریق رسانه های جهانی، اشکال و مد های غربی به ممالک دنیا سرازیرمی شوند و باعث می گردند تا تقلید و تبعیت از سنت ها و پوشش بومی به مخاطره افتاده به دنبال آن لباس عفیف سنتی ملل به فراموشی سپرده شود.لذا بر همه ما لازم است با گسترش آگاهی به این سیر تحول پوشش قدم های موثری برای حفظ فرهنگ اسلامی و بومی خود برداریم.»