اولویت من در انتخاب کار متن است
شبنم فرشادجو؛ بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی آنا از جدیدترین فعالیت بازیگریاش خبر داد و گفت: در حال حاضر مشغول بازی در مجموعه تلویزیونی «بانوی عمارت» به کارگردانی عزیزالله حمیدنژاد هستم که در آن با بازیگرانی چون پانتهآ پناهیها، مهران احمدی، صالح میرزاآقایی، مهتاج نجومی، امیرحسین آرمان، اندیشه فولادوند، لیلا اوتادی، نیکی نصیری و ...همبازی شدهام.
*به خاطر بازی در «بانوی عمارت» پیشنهادهای تئاتر را نمیپذیرم
وی با اشاره به اینکه تصویربرداری این مجموعه بیش از یکسال طول خواهید کشید، ادامه داد: لوکیشن این سریال در شهر کاشان است و ما مرتب به این شهر میرویم تا صحنههای مربوطه را در عمارت سلطنتی، تصویربرداری کنیم، از اینرو تا پایان تصویربرداری این پروژه نمیتوانم پیشنهاد تئاتری را بپذیرم.
فرشادجو اضافه کرد: «بانوی عمارت» که پیش از این «آهو» نام داشت، یک سریال تاریخی، عاشقانه، تلخ و به شدت زنانه است که به دوران قاجار و ترور ناصرالدینشاه قاجار برمیگردد.
*«بانوی عمارت» شاهکاری تاریخی است
بازیگر سریال «گسل» همچنین گفت: در سریال «بانوی عمارت» یک عمارت، پر از خانههای مختلف وجود دارد. متن آن بسیار جذاب است، تکتک دیالوگها اصولی نوشته شده و نگارش آن دو سال زمان برده، به همین خاطر قطعا مجموعه شاهکاری برای شبکه سه سیما میشود.
*کمیت در تئاتر جایگزین کیفیت شده است
شبنم فرشادجو که سالها در حوزه تئاتر فعالیت داشته و تئاتر به عنوان اصلیترین حوزه کاری او در بازیگری محسوب میشود، وضعیت فعلی تئاتر را ضعیف ارزیابی کرد و توضیح داد: کیفیت تئاتر کشور؛ نسبت به ده سال پیش، از بین رفته و کمیت مهم شده، مثلا همه فکر میکنند اگر در کارشان از یک بازیگر شناخته شده استفاده کنند و با وجود او به فروشی برسند تا بتوانند هزینه سالن را پرداخت کنند، کافی است.
وی افزود: به واسطه تعدد کارها، سالنهایی ساختهاند که ظرفیت آنها به اندازه پارکینگ خانهها است. دیگر مهم نیست چه چیزی نشان میدهیم، همین که تعداد اجراها بالا باشد و آمار بالا رود؛ همه راضی میشوند. به شخصه سیستم سالنهای جدید و فضای آنها را قبول ندارم.
*حتی به عنوان مخاطب رغبت دیدن برخی تئاترها را ندارم
این بازیگر در همین زمینه عنوان کرد: همه به تئاتر دعوت میشوند و با حفظ کردن چند جمله بازی میکنند. نه تمرین و نه انگیزهای در میان آنها وجود ندارد و من با این موضوع مخالفم، اگر هم از این دست پیشنهادات به من شود؛ بدون تردید رد میکنیم.
وی افزود: در این شرایط همه بازیهای معمولی در سالنهای کوچک دارند و به قدری کارها ضعیف است که من خودم به عنوان مخاطب رغبت نمیکنم به تماشای این نوع تئاترها بروم چه برسد برای بازی کردن در آنها!
*حضور چهرهها در کارهای ضعیف کمکی به آنها نمیکند
بازیگر سریال «در حاشیه» در پاسخ به این سوال که آیا با حضور چهرههای سینمایی در تئاتر موافق هستید؟ گفت: یک چهره سینمایی اگر در تئاتر خوب بازی کند، قابل قبول است اما وقتی کارها کیفیت لازم را ندارند، حضور چهره در آنها هم، به کار کمکی نمیکند که این نگاه خوشبینانه است اما اگر بدبینانه به این ماجرا نگاه کنیم، میبینیم چهرههایی به تئاتر میآیند که چون تئاتری نیستند، نمیتوانند به خوبی کار کنند و فقط برای پرشدن سالنهای نمایش برای بازی به تئاتر دعوت میشوند، فارغ از اینکه پر کردن این سالنهای کوچک؛ سادهتر از آن است که میپندارند.
فرشادجو در همین راستا به نمایش «هملت» به کارگردانی آرش دادگر اشاره کرد که تا چه اندازه برای آن زحمت کشیده شد و گفت: ابتدای سال بود که اجراهای نمایش «هملت» در سالن اصلی تئاتر شهر آغاز شد، در سی اجرایی که در سالن اصلی داشتیم، هر شب 600 صندلی پر میشد و با اینکه در زمان انتخابات بود و همه درگیر آن بودند اما توانستیم سی شب سالن را پر کنیم. تازه هنرمند چهرهای هم در آن نمایش، بازی نداشت و همه تئاتری بودند و مردم به خاطر کار میآمدند.
*برای نمایش «هملت» یک سال و نیم زحمت کشیدیم
وی افزود: نمایش «هملت» یک سال و نیم زحمت داشت، برای اقتباس، تحقیق و بازنویسی متن تلاش و زمان زیادی صرف شده بود. خیلی تمرین کردیم. هیچکدام از بازیگران و عوامل در آن مدت کارهای دیگری قبول نمیکردیم تا بتوانیم تمام انرژی و تلاشمان را روی همین نمایش بگذاریم تا اجراهای خوبی داشته باشیم.
این بازیگر تاکید کرد: اولویت من در انتخاب کارها، قبل از هر چیز؛ متن است. بعد کارگردان و بعد بازیگران برایم اهمیت دارند.
*تنها عضو آسیبنخورده در تئاتر، نمایشنامهها هستند
بازیگر تئاتر «چمدان» در ادامه این گفتوگو به نمایشنامهها اشاره کرد و آنها را تنها عضو آسیبنخورده تئاتر دانست و گفت: در تئاتر میتوانیم نسبت به سلایقمان نمایشنامهای را برای بازی انتخاب کنیم و از آنجایی که تنوع در نمایشنامه بالا است، این کار امکانپذیر است.
وی افزود: در تئاتر میتوانیم از نمایشنامههای نویسندههای خارجی استفاده کنیم و به همین دلیل هیچوقت مبحث کیفیت در متنهای نمایشی عوض نمیشود چرا که کارگردان میتواند از نمایشنامههای شکسپیر و ... استفاده کنند. همواره میتوان از متنهایی که بنمایه و پایه قوی دارند، استفاده کرد و آنها را روی صحنه برد.
فرشادجو در ادامه، تاکید کرد: با در نظر گرفتن همه این موارد میتوان گفت که اوضاع، متنها در تئاتر خیلی بهتر از اوضاعی است که فیلمنامهها در سینما دارند. در واقع استخوان و ستونبندی نمایشنامهها با فیلمنامهها کاملا متفاوت است.
انتهای پیام/