تابلوی احتیاط در مسیر اصلاحات - پاستور

چند وقتی است که اصلاح‌طلبان بر سر موضوع حمایت از روحانی دچار اختلاف و تناقض‌گویی شده‌اند. یک بار عارف محکم و علنی اعلام می‌کند که در انتخابات آتی ائتلاف نمی‌کنیم اما از سوی دیگر اعضای اتاق فکر اصلاح طلبان و بزرگان اصلاح‌طلب معتقد هستند نباید به سرعت از جاده حمایت از روحانی خارج شد. این روزها حرکت در مسیر اصلاحات- پاستور با تابلوی احتیاط و لغزندگی جاده روبرو است.

اما و اگرهای اصلاح‌طلبان برای حمایت از روحانی چند دلیل دارد؛

نخست این که روحانی بیشتر از همه به حزب اعتدال و توسعه و کارگزاران سازندگی نزدیک است و این دو حزب در طول فعالیت‌های سیاسی بر اصول منافع حزبی و گروهی و تا حدود زیادی به شعار اعتدال در روند سیاسی خود پایبند بوده‌اند تا جایی که در جریان چینش کابینه و انتخاب شهردار تهران، نفوذ این دو تشکل نزدیک به رئیس جمهور، صدای بسیاری از اصلاح‌طلبان را در آورد.

دوم موضوع انتخابات 1400 است، این احتمال وجود دارد که روحانی در جریان انتخابات ریاست جمهوری آینده از گزینه‌ اصلاح‌طلبان حمایت نکند و این اتفاق خوبی برای جریان اصلاحات نیست، اگر قرار باشد بعد از هشت سال حمایت اصلاح‌طلبان از روحانی، حمایتی از آنان در انتخابات آینده نشود، اصلاحات به سال 92 باز می گردد و حتی بعید به نظر می‌رسد که دیگر بتواند آن وحدت و انسجام را ایجاد کند و محکوم به شکست خواهد بود.

سوم بحث عملکرد دولت است، اگر روحانی نتواند به وعده‌های اقتصادی از جمله اشتغال و تولید عمل کند، حمایت تمام قد اصلاح‌طلبان در دو دوره انتخابات ریاست جمهوری زیر سوال خواهد رفت این در حالی است که پیش بینی دست نیافتن دولت روحانی به وعده‌های اقتصادی و حتی برخی مطالبات اصلاح‌طلبان کار سختی نیست. و نارضایتی مردم از عملکرد روحانی در دولت به معنی بازگشت اصلاح‌طلبان به دوران رکود سیاسی این جریان است.

بر همین اساس است که سوال "چرا از روحانی حمایت می کنیم؟" به سوال "چرا به روحانی رای دادیم؟" در سخنان اخیر بهزاد نبوی در جلسه حزب ندای ایرانیان بدل شده است.

جریان اصلاحات دنبال القای چند مطلب در موضوع روابط با دولت و حمایت از روحانی است؛

1- این که بگویند حمایت از روحانی فقط یک اجبار سیاسی بوده است و تنها برای شکست اصولگرایان دست به چنین کاری زده‌اند، در این صورت یعنی اصلاح طلبان شکست در برابر اصولگرایان را پذیرفته‌اند و می‌دانند که از جامعه رای پایینی برخوردار هستند و تنها با سوار شدن بر موج دولت تدبیر توانستند به ساحل نجات نزدیک شوند.

2- اصلاح‌طلبان سعی دارند القا کنند که برای پاسخ به برخی مطالبات از سوی روحانی از اول هم امیدی نداشته اند، حال آنکه مبنای تبلیغات و جذب آرای بدنه اجتماعی خود را مدیون همان مطالباتی هستند که البته از ابتدا هم برای بسیاری از فعالان سیاسی جنبه تبلیغاتی آن آشکار بود.

3- تلاش بر این است این گونه نشان دهند که روحانی تحت فشار است و باید او را درک کرد، این بهترین راه فرار رو به جلو از دست مطالباتی است که در انتخابات وعده داده‌اند حال آنکه روحانی اینقدر که از جانب اصلاح طلبان تحت فشار بوده از سایر جوانب متوجه فشاری نبوده است.

4- حالا که در چینش کابینه تقریبا هیچ دستاوردی نداشته اند، می گویند که ما اصلا از اول دنبال پست و مقام نبودیم، که انسان را ناخودآگاه یاد این مثل گربه دستش به گوشت نمی‌رسید، می اندازد وگرنه کیست که دست و پا زدن‌های فعالان اصلاح‌طلب برای داشتن سهمی در هیئت دولت را فراموش کند.

* دبیر گروه سیاسی