بازدید از غرفه فرانسه و رویای مهمان ویژه بودن در نمایشگاه کتاب فرانکفورت

به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، بازدید اهالی نشر ایران از غرفه فرانسه؛ میهمان ویژه شصت و نهمین نمایشگاه کتاب فرانکفورت، در دومین روز از برگزاری این نمایشگاه انجام شد.

با توجه به اعتبار و اهمیت نمایشگاه کتاب فرانکفورت در حوزه نشر جهان، آشنایی و تعامل با ناشران و مقامات فرهنگی کشورهای مختلف؛ خصوصا کشورهایی که در حوزه کتاب از جایگاه بالایی برخوردارند، اهمیت بالایی دارد و حضور در چنین رویدادی، امکان برقراری این تعامل را ایجاد می کند.

در این راستا، جمعی از ناشران و نویسندگان کشورمان به همراهی جمعی از مدیران وزارت فرهنگ و موسسه نمایشگاه های فرهنگی ایران، در دومین روز از برگزاری نمایشگاه فرانکفورت از غرفه میهمان ویژه این دوره؛ یعنی کشور فرانسه بازدید کردند.

غرفه فرانسه، در سالن شماره 5 نمایشگاه برپاست و متراژ 2500 مترمربعی به ناشران این کشور، امکان حضور و مشارکت حداکثری در این نمایشگاه را داده است. طبیعی است که چنین امکانی، میهمان ویژه شدن در این نمایشگاه را به یک مطالبه شاید رویایی برای اهالی نشر هر کشوری بدل کرده است.

این بازدید از غرفه «لاروس» که در حوزه انتشار فرهنگ های مختلف و برخی کتاب های مرجع دیگر فعال است آغاز شد و در ادامه تیم بازدید کننده از غرفه گروه انتشاراتی هاشت دیدن کرد؛ غرفه ای که در خود، ناشران مختلفی را با فعالیت در بخش های متفاوت در برداشت.

یکی از نکات قابل توجه در غرفه فرانسه، حضور همین گروه های انتشاراتی قوی در حوزه نشر است که ساختاری حرفه ای مبتنی بر قواعد نشر جهانی دارند و امکان تعاملات بین المللی، قرارهای ملاقات و مذاکرات مربوط به تبادل حق رایت کتاب بین ناشران فرانسوی و ناشران سایر کشورها را فراهم می کند.

تیم ایرانی در ادامه از غرفه های دیگر ناشران فرانسوی، بازدید کرد. تقسیم بندی بخش های مختلف این غرفه بر اساس مضمون کتاب ها، نکته قابل توجه دیگر در این غرفه است، آنچنانکه بخش ها و قفسه ها بر اساس مضمون کتاب ها، با رنگ های متفاوتی علامت گذاری شده؛ به عنوان مثال رنگ آبی برای کتاب های حوزه ادبیات انتخاب شده است.

ناشران مستقل در بخش فرانسه نیز بر اساس برنامه ریزی های مشخص، قرارها و نشست های خود را پیگیری می کنند که در این راستا، توزیع کاتالوگ های نشر که دربردارند اطلاعات کتاب های مختلف برای معرفی آن ها به ناشران غیر فرانسوی است، یکی از مصادیق فعالیت برنامه ریزی شده این ناشران به شمار می آید.

نشر فلاماریون، گالیمار و مادریگال از دیگر ناشران فرانسوی مستقر در این بخش است. همچنین نشر ادیسیون دسوی که بزرگترین ناشر فرانسه به شمار می آید. تمرکز چنین تجمعی در غرفه میهمان ویژه نمایشگاه و چنین امکانی، ناشران کشورهای فرانسوی زبان دیگر را نیز برآن داشته که غرفه های خود را نزدیک به غرفه فرانسه برپا کنند.

یکی دیگر از مناسبت های این بازدید، دعوت از ناشران فرانسوی از سوی مدیران ایرانی برای شرکت در نمایشگاه کتاب تهران بود. این رویه در راستای یکی از کارکردهای غرفه ایران در رویدادهای جهانی حوزه نشر که همانا معرفی نمایشگاه کتاب تهران است، پیگیری می شود.

چنانچه گفته شد، انتخاب شدن یک کشور به عنوان میهمان ویژه نمایشگاه کتاب فرانکفورت، اتفاقی بسیار مهم و ارزشمند به شمار می آید و طبیعی است ناشران و مسئولان ایرانی نیز چنین مطالبه ای را دنبال کنند. اما سوال هایی که باید در این مورد پرسید این است که آیا صنعت نشر در کشور ما، ظرفیت های لازم برای چنین حضوری را دارد؟ آیا ناشران ما؛ ولو ناشران بزرگ و قدیمی، از لحاظ سیاست گذاری و برنامه ریزی در تعاملات بین المللی، می توانند چنین رویایی را فراهم آورند؟ آیا ساختار مدیریتی مناسبی جهت سازمان دهی ناشران مختلف و آماده سازی آن ها برای چنین حضوری در کشور ما وجود دارد؟ و آخر اینکه آیا کتاب های ایرانی بضاعت جهانی شدن در این ابعاد کیفی و کمی را دارند؟

به نظر می رسد پاسخ به سوالات مطرح شده، بتواند نمایی شفاف تر از چنین رویایی به دست دهد و حتی مسئولان و دست اندرکاران نشر ایران را به اتخاذ سیاست ها و ارائه راهکارهایی مناسب برای تحقق این رویا ترغیب کند.