بنجل‌های ارزان در"بازار کیلویی‌ها"

گروه اقتصادی خیرگزاری آنا -احمد کریمی، هر سال دریغ از پارسال،‌ وضعیت «پارچه فروشان ایرانی» بازار بزرگ تهران از انتهای بازار کفاشان و روبه‌روی امام‌زاده زید «بازارکیلویی‌ها»گرفته تا پاساژهای بزرگی مثل بازار مهدی اصلا خوب نیست و به قول فروشندگان در این کسادی می‌توان در کف بازار گل کوچک بازی کرد.

کسادی بازار در قیافه کاسبان کاملا موج می‌زند و رفت‌وآمد آنها تنها برای تامین اجاره مغازه کفایت کرده و مگس در حجره‌های آنها با انبوه چک‌های برگشتی، موشک بازی می‌کند.

در قسمت چارسوق رو به مولوی و سرای ملی نیز اوضاع به همین شکل است، بازار تهران برای صنف پارچه و پوشاک تبدیل به یک تماشاخانه شده و اگر کسی فروشی هم دارد بخاطر عواملی مانند مشتریان قدیمی، چکی کار کردن یا برخی سفارشات خاص و مناسبتی است؛ اما در بخش خرده فروشی فقط می توان به جمعیت نگاه کرد، مردم می‌آیند برای یک تکه لباس با کلی چک و چانه و آخر هم بدون خرید خارج می‌شوند، تمام کسبه معتقدند پس از ورود حجم بزرگ کالاهای چینی، دیگر تولیدکنندگان نتوانستند روزهای خوشی را سپری کنند.

یک روز مشتری برای خود و خانواده چند قلم خرید می‌کرد ولی حالا بسیاری از مشتریان فقط برای کودکان خود آن هم در حد ضرورت پوشاک تهیه می کنند.

اغلب مغازه‌ها در بازار بزرگ اجاره‌‌ای هستند و بیشتر پارچه و پوشاک ارائه شده، قاچاق!

فروشندگان نسبت به نبود آینده روشن بیم‌ناک هستند و سرانجامی برای شغل خود نمی‌بینند زیرا احتمال دارد سیل قاچاق کالاها آنها را هم با خود ببرد.

فروشندگان می گویند دیگر فروش جنس ایرانی فایده‌ای ندارد و اگر حتی جنس ایرانی تولید کنیم برای فروش آن مجبور به چسباندن مارک خارجی روی لباس هستیم تا مشتری بپسندد و از طرف دیگر باید جواب مالیات و بازرس را هم داد، مالیاتی که از اجاره‌ بهای مغازه هم بالاتر می‌شود اما دست آخر می‌بینیم کالای بنجل قاچاق چینی یا ترک به بازار می‌آید و قیمتش نصف کالای ماست.

در گزارش «یک وجب خاک روی برندهای نساجی» به مشکلات صنعت نساجی در کشور اشاره شد که این صنعت حتی تا مرز حذف از چرخه اقتصادی کشور نیز پیش رفت و از مشکلات و چالش‌های سد راه صنعت بی‌نصیب نبوده و به گفته فعالان این صنعت قدیمی و اشتغال‌زا، عدم حمایت کافی از آن در سال‌های اخیر موجب شد تا بخش اعظمی از نیاز بازار از طریق قاچاق تامین شود.

بداظهاری واردکنندگان پارچه‌های لوکس به دلیل یکسان نبودن تعرفه واردات پارچه‌های گران‌قیمت با پارچه چادر مشکی، عمده مشکلی است که به گفته فعالان این بخش بر رشد واردات قاچاق پارچه از مبادی رسمی دامن زده و در حال حاضر تعرفه 10 درصدی برای پارچه چادر مشکی مد نظر قرار گرفته، در حالی که تعرفه پارچه‌های گران قیمت 32درصد پیش‌بینی شده است، اما تاثیرگذار ترین تغییر نرخ، کاهش تعرفه 200درصدی پوشاک به 55 درصد بود که پس از پارچه،‌ سیل عظیمی از پوشاک خارجی را به سمت بازار ایران روانه کرد.

قاچاق، پارچه‌فروشان را به استقبال تعطیلی کشاند

امیر قدیمی نژاد رئیس انجمن بنکداران و طاقه فروشان پارچه در گفت‌وگو با آنا با انتقاد از ورود بی رویه پوشاک خارجی گفت: یکی از مهم‌ترین عوامل ورود بی‌رویه پارچه قاچاق به کشور، رکود داخلی در بازار است، ضمن آنکه کاهش قدرت خرید جنس‌های درجه یک نیز دلیل دیگر کاهش تولید پارچه ایرانی است.

وی ادامه داد: ورود غیرقانونی پارچه به کشور، باعث افت شدید واحدهای تولیدی پوشاک شده و نفس این واحدهای تولیدی را به شماره انداخته، البته از سوی دیگر نباید فراموش کرد که با کاهش تولید پوشاک در کشور، تولید و اشتغال در نساجی‌ها نیز به سمت تعطیلی خواهد رفت.

قدیمی‌نژاد وضعیت سالانه پارچه را تاسف‌بار دانست و تاکید کرد: متاسفانه وضعیت تولید و فروش پارچه سال به سال بدتر می شود؛‌ کاهش تعرفه‌ها از 200 درصد به 55 درصد باعث ورود سیل عظیمی از پوشاک شده که بازار پارچه و صنعت نساجی کشور را هم تحت تاثیر قرار داده و تولیدات داخلی را با مخاطره همراه کرده است.

رئیس انجمن بنکداران و طاقه فروشان پارچه تصریح کرد: زمانی که چرخ صنعت پارچه با معضلات فراوانی همراه شود، طبیعتا نقدینگی مناسبی در این بازار به گردش نخواهد افتاد و تولیدکنندگان پس از یک بازه زمانی با مشکلات سخت افزاری مواجه می‌شوند؛‌ یکی از مهمترین مشکلات این صنعت، عدم توانایی رقابت آنها با برندهای خارجی حتی در بازار داخلی است.

قدیمی نژاد ضمن تاکید بر حمایت جدی از صنف پارچه در کشور افزود: این صنعت در اشتغال افزایی، پویایی تولید، رشد اقتصادی، صادرات و مواردی از این دست بسیار نقش آفرین است.

پارچه‌های ارزان نامرغوب، جای پارچه ایرانی را گرفت

محمدحسین نورایی آشتیانی، رئیس اتحادیه صنف پارچه فروشان تهران نیز به خبرنگار آنا گفت: رکود سایه تاریکی بر بازار کساد پارچه فروشان انداخته و دلیل عمده آن وجود پارچه‌های نامرغوب با قیمتی بسیار ارزان در بازار داخلی است.

وی ادامه داد: پارچه‌های نامرغوب مانع دیده شدن پارچه‌های باکیفیت تولید داخل شده و باید تاکید کرد کسادی بازار پارچه از زمان ورود جنس‌های بسیار ارزان به کشور شروع شد که بسیاری از این پارچه‌های ارزان، از کشور چین و با کیفیت نه چندان مرغوب یا حتی نامرغوب وارد کشور می‌شوند.

نورایی آشتیانی افزود: از سوی دیگر، فرسودگی ماشین‌آلات تولید پارچه در ایران و نیز واردات گسترده پارچه‌های خارجی موجب شده تنها نیمی از بازار ایران در دست تولیدکننده ایرانی باشد.

وی افزود: در حال حاضر، بخش زیادی از واردات پارچه به ایران شامل پارچه‌های لباسی، چادر مشکی و کت شلواری است که در تمامی این اقلام تولید داخل باکیفیت وجود دارد اما برای تجهیز و نوسازی ماشین‌آلات این واحدها هنوز سرمایه‌گذاری نشده است.