نوآوری هایی که در شان تعزیه نیستند
یوسف شاه حسینی در خصوص عشق درونی و تجربههایی که از 30 سال تعزیهخوانی کسب کرده به خبرنگار فرهنگی آنا گفت: «من متولد 1348 هستم و در خانوادهای که همه موافقخوان در مجالس تعزیه هستند بزرگ شدهام. شبیهخوانی را از کودکی با بچهخوانی آغاز کردم و با رسیدن به سن بلوغ و تغییر صدا اشقیاخوانی را برعهده گرفتم و بر همین اساس علاقه زیادی به تعزیهخوانی دارم.»
وی عنوان کرد: «در شهر تفرش 16 تکیه فعال وجود دارد که در تمامی آنها تعزیه خوانده میشود که بسیار هم مورد استقبال عزاداران حسینی قرار میگیرد. ما هرساله میزبان عزاداران زیادی از دیگر شهرها هستیم که با حضور در تکیهها به تماشای شبیهخوانی مینشینند و بر همین اساس تعزیهخوانی برایمان هم به لحاظ ارزشی و اعتقادی و هم به لحاظ نمایشی جایگاه ویژهای دارد.»
این هنرمند تعزیهخوان در اشاره به هنر تعزیهخوانی که در شهرهای مختلف هرساله برگزار میشود، تصریح کرد: «امروزه با شیوههای جدیدی در تعزیه روبهرو هستیم که به عنوان نوآوری به این هنر اصیل وارد شده است. با اینکه موسیقی تعزیه سبک خاصی دارد اما این روزها شاهد آهنگهایی در اثنای اجراهای تعزیه هستیم که تاسف برانگیز است. از سویی دیگر اشعاری در مجالس تعزیه و مداحیها خوانده میشود که اصلا در شأن این محفل نیست.»
وی ادامه داد: «معتقدم تعزیهخوانان باید با اجرای تعزیه به شکل سنتی به باقی ماندن این هنر کمک کنند. اگر با این شرایط پیش رویم تا بیست سال آینده چیزی از تعزیه باقی نمیماند و فرزندان ما نمیفهمند که چه تعزیهای داشتهایم.»
شاه حسینی تاکید کرد: «ما باید از رفتن به سراغ چیزهایی که صرفا جوان پسند است دوری کنیم و به این فکر نکنیم که باید اجرای تعزیه مطابق سلیقه بانی یا تهیهکننده تعزیه باشد. به نام نوآوری نباید اجازه دهیم که برخی اشعار به تعزیه وارد شود.»
انتهای پیام/