دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
05 مهر 1396 - 13:14
سیدرضا جزء‌مومنی*

دفاع مقدس و نسل‌های بعد

کد خبر : 216389

امسال دو موهیت عزاداری بر اباعبدالله الحسین (ع) و هفته دفاع مقدس با هم قرین شده‌اند که اتفاقا این دو در یک راستا و با یک هدف متعالی مطرح می‌شوند زیرا فلسفه دفاع در برابر متجاوزان و عزت و کرامت برآمده از فلسفه شهادت در هر دو موضوع مشترک است و به عنوان ایرانی بسیار خوشحالیم که نسل‌های غیرتمند و پدران و برادران معزز ما مقابل دشمن ایستادند و با دفاع جانانه، دشمن را به خاک ذلت نشاندند و به عنوان شیعه خوشنودیم که حسین(ع) از ماست و نگاه کریمانه‌ی او بر ماست که تمام سرمایه وجودی خود را از نام بزرگ او وام داریم.


پیوند ماتم بر آل الله و بزرگداشت دفاع مقدس در نقطه شهادت‌طلبی، گره عاطفی و کمالجویی دارد و انقلاب اسلامی ره‌آوردی با شکوه در پی کرامات پیری روحانی و و رهبری آسمانی است که به اعتبار نگاه رحمانی حضرت پروردگار و همت مردانی بی ادعا محقق شد و نسل ما ایرانیان تا همیشه تاریخ، وامدار شهیدان و ایثارگران خواهیم بود.


چندی بیش از انقلاب اسلامی سپری نشده بود که فتنه‌ جهانی به تولیت و تصدی دیوسیرتی ناجوانمرد چونان صدام با تصور فتح سه روزه‌ تهران با ظرفیت بیش از ده لشگر زرهی و مجهز به ملک شیران حمله کرد و ایران اسلامی، توهم سه روزه دشمن را تا هشت سال تاب آورد و رزمندگان این سرزمین، مردانه از کیان کشور اسلامی محافظت کردند و برای اولین نوبت در تاریخ، هیچ قسمتی از مملکت جدا نشد و ایران در اوج اقتدار نظامی و معنوی برنده‌ جنگ نابرابر شد.


جنگ واژه‌ای زمخت و نامبارک است که در ذهن آدمی نمی‌گنجد و روح بشریت را آزرده می‌سازد زیرا از محل زیاده‌خواهی ظالمان، نشات می‌گیرد ولی دفاع در مقابل حمله دشمن ریشه در فلسفه جهاد دارد که از دستورات موکد اسلام است.


صدام به توهّم ضعف ایرانیان در پی پیروزی انقلاب اسلامی به ایران حمله کرد و ایرانیان علی‌رغم توطئه‌های جهانی و داخلی در قالب سپاه، ارتش و نیروهای مردمی بسیج توانستند غیرت ایرانی را بر جامعه جهانی دیکته کنند و با شهادت بیش از 215000 سروقامت و جهاد ده ها هزار ایثارگر به عنوان کشوری در اوج ایثار ملی و مذهبی مطرح شوند.


همه ساله در چنین روزهایی به پاسداشت هفته دفاع مقدس می‌پردازیم که متاسفانه به کلیشه رفتاری بدل شده و از تغییر در عملکرد سنواتی نیز خبر چندانی نیست بنابراین مردم می‌دانند که از 31 شهریور فضای رسانه ملی با پخش موسیقی‌های خاص بویژه در محل نصب چادرهای خدماتی از همت در پاسداشت عمومی دفاع خبر می دهد که بسیاری از این آیین‌ها، محترم و خجسته است و باید قدردان مجریان باشیم اما پرداختن به محتوای فلسفه شهادت و محتوای فلسفه دفاع اهمیت بیشتری دارد و مسلما می‌تواند موثر و کارا، بخشی از شاخصه‌های اجتماعی را رو به بهبود و سلامت ارتقا دهد بنابراین در قالب رفتار هنری و با استفاده از حمایت‌های دولتی و پشتیبانی‌های مردمی، می‌توانیم با برجسته‌سازی شهدا و پرداختن به عزت و بزرگی این دلداده‌های عشق و ایمان به تربیت اساسی نسل‌های بعد از جنگ بپردازیم. پس ضرورت در بزرگداشت مردان و زنانی است که مردانه جان باختند تا اصالت ایران را ساختند و لازم است شهید و فلسفه شهادت بر جبین تمام فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی و البته مذهبی بنا به خاستگاه کرامت شهادت با باور دینی مطرح شود و ایرانی‌ها با فاصله گرفتن از زمان دفاع و مقاومت با مفاهیم شهید، جانباز، جبهه، ایثارگر و مبارزه آگاهانه بیگانه نشوند.


کشته‌های جنگی در کشورهای لائیک حتی وقتی به عنوان متجاوز به مظلوم حمله کرده‌اند در معیار ملی و به عنوان مدافع کشور مطرح می‌شوند و اگر چه تعداد آنها مختصر است اما دولتمردانشان از آنها به عنوان های مختلف تجلیل می‌کنند و سایر دولتمردان از کشورهای دیگر را به ادای احترام وا می‌دارند اما در کشور ما شهادت فقط خاستگاه ملی ندارد بلکه از جایگاه دینی حمایت می‌شود و به اعتبار مظلومیت سیدالشهدا در واقعه کربلا اعتبار می‌یابد که نباید در برابر ظلم سر فرود آورد پس بدین باور، ارزش کشته‌ها در دیار ما با همتایی شهدا عاشورا قیاس می‌شود لذا ضرورت، حکم می‌کند با پاسداشت شهیدان، و تکریم بازماندگان معززشان، قدردان ایثارگران، جانبازان و آزادگان و خانواده‌های ایشان باشیم.


محرم و دفاع مقدس می‌توانند فرصتی برای تجربه این مطلب باشند که عیار همت خود را در مواجهه با سروقامتان یادگار دفاع مقدس، بیش از پیش بالا ببریم و این در حالی است که در باغ شهادت کماکان باز است و دردانه‌های دفاع از حریم حضرت زینب کبری (س) هستند که امن و آسایش را برای ما به ارمغان آورده‌اند و با آسودگی می‌توانیم امنیت را درک کنیم و اتفاقا همین رخداد بزرگِ دفاع از حرم می‌تواند سرفصل باشکوهی باشد تا بخشی از دوران دفاع را برای فرزندان و نسل‌های 3 و 4 انقلاب بازخوانی کنیم تا بدانند اگر این غیور مردان در عهد خود نبودند چه بسا چونان کشورهای همجوار از نعمت آرامش ملی برخوردار نبودیم.


کاش بیشتر از شهیدان بگوییم و با استفاده از تکنیک‌های رسانه‌ای و هنری، صدای مظلومیت شهدا و خانواده‌های معززشان را به جهان مخابره کنیم که اینان نسل مظلوم بودند و در برابر کفر ایستادند تا اسطوره ملی و دینی ما نعبیر یابد که از نسل آرشیم و به کمان یقین، زه غیرت کشیده‌ایم و تیر تقدیر را به تدبیر عشق بر چشم‌های دشمن نشانده‌ایم و آسایه را به هم‌وطنان خود هدیه کرده‌ایم.


*مدیر روابط عمومی دانشگاه آزاد اسلامی دامغان


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب