فعال حقوقی و رسانه‌ای میانمار در گفت‌وگو با آنا :
حکومت میانمار دچار تناقض‌گویی شده‌است/ مسلمانان روهینگیا خواهان حمایت عملی سازمان ملل هستند
یک فعال رسانه‌ای روهینگایی با بیان اینکه حکومت میانمار تنها شعار می‌دهد و می‌گوید قصد سرکوب مردم را ندارد، گفت مسلمانان روهینگیا ده‌ها سال است که زیر چرخ تانک‌های ارتش میانمار قلع و قمع می‌شوند و این روند از سال 2012 تاکنون رو به افزایش است.
گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا: از سال 2011 تاکنون دولتی به اصطلاح مدافع حقوق بشر به رهبری خانم آنگ‌سان سوچی در میانمار به قدرت رسیده اما این موضوع نیز مانع از تداوم جنایت علیه مسلمانان نشده است. بحران و تنش در مناطق مرزی میانمار و بنگلادش در دو ماه اخیر به شکل بی‌سابقه‌ای افزایش یافت و اخبار عملیات قتل‌عام ارتش میانمار علیه مسلمانان روهینگا با تاخیر و باوجود همه بایکوت‌های خبری از سوی غرب، تبدیل به یکی از چند خبر اصلی رسانه‌های منطقه و جهان شد.
دولت میانمار در راستای سیاست سرکوب اقلیت مسلمانان، کوچ اجباری را به مسلمانان روهینگایی منطقه آراکان تحمیل کرده، آنان را بیگانه و بنگالی نامیده و با اعمال فشارهای بی‌رحمانه که گاهی منجر به قتل‌عام مسلمانان می‌شد، اقدام به اخراج آنان کرده است.
عطاء الله نورالاسلام آراکانی، فعال رسانه‌ای روهینگایی در گفت‌وگو با آنا، در پاسخ به این پرسش که «به‌تازگی لحن حکومت میانمار تغییر کرده است و دیگر در مورد نسل‌کشی مظلوم‌نمایی نمی‌کند، بلکه خود را حامی مبارزه با تروریسم می‌داند. در این راستا واکنش آراکانی‌ها چیست؟» گفت: «آن‌ها به‌طور مداوم شعار می‌دهند و می‌گویند قصد سرکوب مردم را ندارند، چرا که معتقدند به خروش مردمی منجر می‌شود و این را سال‌ها است که تکرار می‌کنند. باوجود این، مسلمانان روهینگیا ده‌ها سال است که زیر چرخ تانک‌های ارتش میانمار قلع و قمع می‌شوند و این روند از سال 2012 تاکنون رو به افزایش است. هیچ روهینگایی‌ای نیست که صبح از خواب بیدار نشود و و نبیند که تعداد افراد خانواده‌اش کم و کمتر شده‌اند، جوانان ربوده می‌شوند، زنان مورد تجاوز قرار می‌گیرند و ظلم و ستمی که زبان از توصیف آن قاصر است علیه‌شان اعمال می‌شود. آن‌ها ناچارند فرار کنند و این موضوعی طبیعی است.»
این فعال رسانه‌ای میانمار درباره سکوت جامعه جهانی نسبت به آنچه که در میانمار بر مسلمانان روهینگایی می‌گذرد، تصریح کرد: «در اینکه نهادهای بین‌المللی ازجمله سازمان ملل متحد سکوت پیشه کرده‌اند و به نوعی چشم خود را به روی قتل‌عام مسلمانان روهینگایی بسته‌اند تردیدی وجود ندارد. آن‌ها به جز اینکه چند دقیقه‌ای پشت تریبون حاضر شوند و شعار محکومیت فجایع میانمار را سر دهند، هیچ اقدام موثر دیگری انجام نداده‌اند.»
وی تصریح کرد: «ما از شورای امنیت سازمان ملل متحد درخواست داریم تا نیروهای حافظ صلح خود را به منطقه آراکان اعزام کند. مسلمانان روهینگایی در حال حاضر بیش از پیش نیازمند حمایت جامعه جهانی هستند و نسل‌کشی آن‌ها ادامه دارد. حکومت آنگ سان سوچی، رهبر میانمار ارتش کشورش را مامور کرده است تا اقدام به نسل‌کشی اقلیت مسلمان روهینگایی کنند و در این راستا از هیچ اقدامی چه تجاوز، آتش زدن خانه‌ها و ... فروگذار نمی‌کنند.»
عطاء الله آراکانی افزود: «متاسفانه بیشتر کشورهای جهان تنها به ارسال کمک‌های بشردوستانه به آراکان بسنده می‌کنند، که البته این کمک‌ها به دست افراد محاصره‌شده در داخل خاک میانمار نمی‌رسد. این کمک‌ها در اردوگاه‌های موقت برخی کشورهای همسایه میانمار توزیع می‌شوند و این در حالی است که مسلمانان روهینگایی نیازمند حمایت سیاسی و ارجاع پرونده قتل‌عام اقلیت مسلمان میانمار به سازمان ملل متحد و کمیسیون‌های وابسته به آن هستند تا قطعنامه‌ای الزام‌آور علیه حکومت میانمار برای خروج از بحران صادر شود.»
آراکانی در پاسخ به سوال خبرنگار آنا درباره اینکه «انتظار مسلمانان روهینگا از سازمان ملل متحد چیست؟» گفت: «ما تنها خواهان این هستیم که شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامه‌ای صادر و نیروهای حافظ صلح خود را برای برقراری ثبات در آراکان و حمایت از اقلیت مسلمان روهینگیا اعزام کند. حکومت میانمار نه تنها اقدامی در راستای توقف خشونت‌ها نمی‌کند بلکه حامی آن نیز هست و مجامع بین‌المللی و در راس آن سازمان ملل‌متحد برای برای حمایت از روهینگایی‌ها مداخله کنند. علاوه بر این، همه کشورهای عربی و اسلامی باید بر سازمان ملل متحد فشار آورند تا نیروهای حافظ صلح خود را به آراکان اعزام کند.»
وی وضعیت مسلمانان فراری به سمت مرزهای میانمار ازجمله بنگلادش را فاجعه‌بار توصیف کرد و گفت: «خانواده‌ها به سمت کوه‌ها و جنگل‌ها فرار می‌کنند و این در حالی است که فصل، فصل بارندگی‌های موسمی است و جو سردی بر منطقه حاکم است. بیشتر فراری‌ها زنان، کودکان و سالخوردگان هستند که آب و غذا با خود به همراه ندارند و همانگونه که شاید در برخی تصاویر ارسالی از میانمار مشاهده کرده‌اید، در میانه راه از گرسنگی و میزان خستگی جان خود را از دست می‌دهند و وضعیت فاجعه‌باری در اینجا حاکم است.»
انتهای پیام/
