«خلّاقیت در پژوهش» به کمک مرکز تحقیقات آمد؛
نگاهی اجمالی به جشنواره کودک و نوجوان اصفهان؛
از طعنه رئیس سازمان سینمایی به فارابی تا تشریفات بی‌برنامه
جشنواره بین‌المللی کودک و نوجوان در حالی سی امین دوره خود را پشت سر گذاشت که قوت و ضعف‌های زیادی را به دنبال داشت. نقاطی که حالا بعد از پایان برگزاری جشنواره قابل تامل و بررسی است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، سی‌امین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودک و نوجوان اصفهان نیز با تمام حواشی، کار خود را به پایان رساند. در این گزارش نگاهی اجمالی به نقاط قوت و ضعف این جشنواره خواهیم داشت.
روزهای ابتدایی پرشور و روزهای انتهایی کم رونق
جشنواره پرشورتر از هر سال کار خود را آغاز کرد. حضور چهره‌های سینمایی و مسئولان در ابتدای این جشنواره پررنگ بود. استقبال‌های بی‌نظیر از اکران فیلم‌ها به حدی بود که شاید در ابتدا به دلیل تعطیلی مدارس این حجم استقبال انتظار نمی‌رفت. سالن سینما فلسطین شهر اصفهان در زمان اکران فیلم‌ها پر میشد از حضور گسترده مردم و کودکان و نوجوانان. حضوری که عوامل برگزاری جشنواره را امیدوار می‌کرد. این روند تا روز سوم یا چهارم به طول انجامید. اما پس از چند روز ابتدایی، جشنواره کم رونقی را به خود دید. سالن سینما فلسطین رفته رفته خالی تر میشد
چرا جشنواره کودک و چرا جشنواره نوجوان؟
سال‌ها است اهمیت دادن به کودک و نوجوان و تولید فیلم برای آن ها یکی از اولویت های مسئولین سینمایی و کارگردانان است، فیلم‌های بسیار ماندگاری در این موضوع ساخته شده که اتفاقا جز فیلم‌های خوب در سینمای ایران است. اما اینکه در این سال ها تا چه اندازه از کیفیت فیلم‌های کودک و نوجوان کاسته شده و به کمیت آن اضافه شده و یا بر عکس موضوعی است که به بررسی تخصصی نیاز دارد؛ اما از آنجایی که کودک و نوجوان یکی از موضوعات مهم در جامعه به شمار می‌آید، سینما نیز به شکل ویژه‌ای به آن می‌پردازد.
یکی از موضوعاتی که طی برگزاری سی امین جشنواره کودک مدام به گوشمان می رسید و درباره صحبت می شد بحث ساخت فیلم درباره کودک و ساخت فیلم برای کودک بود. مقوله‌ای که تا چند سال گذشته در دو بخش جدا از هم در این جشنواره فیلم داشت. اما در چند سال اخیر این دو موضوع در هم ادغام شده و هم فیلم هایی که درباره کودک و فیلم‌هایی که برای کودک ساخته می‌شوند در یک بخش انتخاب، نمایش و داوری می‌شوند. این دوگانگی در طول برگزاری جشنوراه و قبل از آن بارها بررسی شد و خیلی‌ها در باره آن اظهار نظر کردند. جالب اینجاست که همه هنرمندان بر این باور بودند که جشنواره باید یکی از این دو ماهیت را اولویت کار خود قرار دهد و به یکی از این دو به طور متمرکز بپردازد. شاید با نگاهی به مصاحبه‌هایی که در این چند روز در رسانه‌های مختلف از هنرمندان منتشر شد، مسئولان بتوانند در سال‌های آتی برای این امر به یک جنبه بندی درست برسند.
برگزاری بزرگداشت‌ها و نکوداشت‌ها
هر جشنواره علاوه بر اکران و رونمایی از فیلم‌ها، در ذات خود برگزاری بزرگداشت‌ها و نکوداشت‌هایی را دارد که در بخش جنبی هر جشنواره برگزار می‌شود. در سی امین دوره از جشنواره کودک و نوجوان دو بزرگداشت و دو نکوداشت برگزار شد که از معدود برنامه‌های پرجمعیت این دوره از جشنواره بود. نکوداشت برای زنده یاد عباس کیارستمی که سالروز درگذشت او همزمان با برگزاری جشنواره بود و همچنین نکوداشت برای زنده یاد علی معلم که هر دو این درگذشتگان برای سینمای کودک زحمات زیادی را کشیده بودند و این سینما مدیون آن‌ها است. همچنین دو بزرگداشت که یکی از آن‌ها بزرگداشت رسول صدرعاملی بود که جمعیت زیادی در آن مراسم شرکت کردند و بزرگداشت مرضیه محبوب در این دوره از جشنواره برگزار شد.
در واقع یکی از نقاط مثبت این دوره از جشنواره انتخاب درست و دقیق افرادی بود که برای آن‌ها بزرگداشت و نکوداشت گرفته شد.
نشست‌های بدون مخاطب!
یکی از برنامه‌هایی که در همه جشنواره‌ها چه در داخل ایران و چه در خارج از کشور در صدر جدول اجرا قرار دارد، برگزاری نشست پرسش و پاسخ برای فیلم‌هایی است که در جشنواره حضور دارند. همیشه انتظار می‌رود که این نشست‌ها با حضور پررنگ منتقدین و اصحاب رسانه برگزار شود چرا که قرار است هر فیلمی در هر جشنواره مورد قضاوت و نقد قرار گیرد؛ اما چیزی که در این جشنواره قابل درک نبود نشست‌های خالی و بدون مخاطب فیلم‌ها بود. شاید این صندلی های خالی نشان از بی‌برنامگی مسئولان جشنواره برای زمان برگزاری نشست‌ها بود چرا که برنامه‌ها و گپ و گفت‌های شبانه تا دیروقت به طول می‌انجامید و از آن طرف از صبح زود نشست‌های فیلم‌های اکران شده شب قبل برگزار میشد این کار را در جشنواره 34 فیلم فجر نیز تجریه کرده بودیم که موجب بی‌رونقی نشست‌ها شده بود و متاسفانه مسئولان جشنواره کودک از آن تجربه درس نگرفته و آن راه را ادامه داده بودند.
از طعنه حیدریان به فارابی تا انتظار از رسانه‌ها
روز پنجم از برگزاری جشنواره بود که محمدمهدی حیدریان؛ رییس سازمان سینمایی نشستی را با محوریت سینماى کودک و چشم اندازها و سیاست‌هاى آن با اصحاب رسانه در اصفهان برگزار کرد.
نکته‌ای که در این نشست قابل تامل بود بحث هزینه جشنواره‌ها بود که رییس سازمان سینمایی به طور واضح به آن اشاره کرد. حیدریان با بیان اینکه جشنوار‌ها باید هزینه‌های خود را تامین کنند، اعلام کرد: بنا نداریم هزینه‌ای برای برگزاری جشنواره‌ها داشته باشیم. بلکه جشنواره‌ها خود باید بتوانند هزینه‌هایشان را در تعامل با بنگاه‌های اقتصادی و شهرداری‌ها تامین کنند.
وی همچنین با اشاره و ابراز امیدواری به اینکه بنیاد سینمایی فارابی که وظیفه ایجاد شرایط حیات طبیعی را برعهده دارد، در آینده نزدیک در این زمینه، برنامه‌های خود را مطرح کند، گفت: امیدواریم نقص‌ها و بی‌مهری‌ها در برنامه‌ریزی برای سینمای کودک برطرف شود. همچنین از رسانه‌ها انتظار داریم با نگاه پیش‌برنده خود این برنامه‌ریزی‌ها را اجرایی کنند. این مقدمه برای تشریح ضرورت‌های پرداختن به سینمای کودک و نوجوان و رویکردهایی است که باید برای آینده سینمای کودک و نوجوان در نظر بگیریم.
حیدریان در این نشست گفت: همچنین از رسانه ها انتظار داریم با نگاه پیش برنده خود این برنامه ریزی‌ها را اجرایی کنند. این مقدمه برای تشریح ضرورت‌های پرداختن به سینمای کودک و نوجوان و رویکردهایی است که باید برای آینده سینمای کودک و نوجوان در نظر بگیریم.
تشریفات بی‌برنامه در کنار بی‌احترامی مسئولان سینما فلسطین اصفهان
معمولا بعد از پایان جشنواره‌های هنری که در کشور برگزار می‌شوند، تازه بی‌برنامگی‌ها سر از رسانه‌ها درمی‌آورند. بی‌برنامگی‌هایی که بیشتر از همه اصحاب رسانه را آزار می‌دهد. این جشنواره نیز از این قاعده مستثنی نبود چرا که اولا به دلیل برگزاری در یک شهر دیگر و هماهنگی مسافران و اقامتشان بحث‌های زیادی را به دنبال داشت و ثانیا برخورد مسئولین سینما در شان اصحاب رسانه نبود.
انتهای پیام/
دایرةالمعارف دانشبنیانها ۹۶؛
