وزیر راه: تأمین مالی پروژههای بزرگ از سوی دولت امکانپذیر نیست/ ضرورت توجه به مفهوم بازگشت سرمایه در طرحهای زیربنایی
به گزارش گروه اقتصادی آنا از وزارت راه و شهرسازی عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی در همایش تقدیر از چهرههای ماندگار و کارآفرینان برتر راه و شهرسازی و جایزه دادمان ضمن ابراز خرسندی از حضور در این همایش و جمع فرهیختگان و مهندسان برجسته کشور بیان کرد: بدون شک برای من مایه افتخار است که در جمع اساتید بزرگوار و گرانمایه خود در دانشگاه فنی حضور داشته باشم.
آخوندی بااشاره به موضوع و اهداف برگزاری این همایش با تأکید براینکه واقعیت آن است که مهندسی جدید در ایران روی شانههای دولت شکل گرفته است گفت: به واقع شاید اجرای طرحهای عمرانی بزرگی که همگی از سوی دولت تأمین مالی میشد یکی از محرکهای اصلی توسعه مهندسی در کشور به شمار رود.
وی در ادامه افزود: سازمان برنامه و بودجه تا مدتهای مدیدی مرجع امور مهندسی بود و همچنان نیز جان سختی کرده و میخواهد که در این جایگاه باقی بماند، این سازمان هنوز خواستار طبقهبندی مشاوران و مهندسان بوده که قطعا جای بحث زیادی دارد و من علاقمند هستم تا در فرصتی مناسب در جمعی مهندسی، دانشجویی و اجرایی از این حوزه، گفتگویی در خصوص سازمان امور مهندسی در ایران داشته باشیم.
وزیر راه در ادامه سخنان خود اضافه کرد: مطلبی که امروز میخواهم مطرح کنم بیشتر به اتفاقی بازمیگردد که یا در حوزه تأمین مالی رخ داده و یا در این بخش به بنبست رسیده است، به تصور من ما چه بخواهیم و چه نخواهیم به تدریج امکان تأمین مالی پروژههای بزرگ و زیربنایی کشور در بخشهای مختلف اعم از راه، راهآهن، بنادر، صنعت هوانوردی، آب، انرژی و نفت ازسوی دولت امکانپذیر نخواهد بود.
وی با تأکید براینکه شاید اگر برای تأمین مالی پروژههای بزرگ کشور یک رویکرد مهندسی و یک اندیشه داشته باشیم بتوانیم آن را در سالهای آتی نیز پیش ببریم گفت: به واقع اگر در این بخش از یک اندیشه مهندسی برخوردار باشیم شاید بتوانیم این مسئله را مانند سایر مسائلی که سر کلاس درس به حل آن میپرداختیم، حل کنیم، در غیر این صورت قطعا دچار حادثه خواهیم شد.
این مقام مسئول همچنین اظهار کرد: ما برای اجرای طرح جامع حمل و نقل با افق ۱۴۰۴ به اعتباری بالغ بر ۵۵۰ هزار میلیارد تومان نیاز داریم، مبلغی که برای ما از روز هم روشنتر است در بودجه کشور وجود خارجی نداشته و امکان تأمینش از این طریق ممکن نخواهد بود.
وی افزود: این درحالی است که در برنامه ششم که چندی پیش به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است بودجه تعیین شده برای طرحهای حمل و نقلی کشور برابر با ۱۹۰ هزار میلیارد تومان است.
آخوندی همچنین با اشاره به این نکته که پروژههای شروع شده در حوزه وزارت راه و شهرسازی درحال حاضر حدود ۱۷۰ هزار میلیارد تومان است گفت: با توجه به این مسئله حجم اعتبارات ابلاغ شده ما در سال ۹۵، برابر با ۲۶ هزار میلیارد تومان بود که از این مقدار نیز تنها ۵ درصد از بودجه تعیین شده برابر با ۱۳۰۰ میلیارد تومان به وزارتخانه تخصیص پیدا کرد.
عضو کابینه دولت تدبیر و امید در پاسخ به این شرایط اذعان داشت: درحقیقت ما چه تصوری از این وضعیت داریم؟ آیا قرار است در سال آتی معجزهای رخ داده و پول بزرگی وارد سیستم دولت شود؟ آیا تصور میکنیم قرار است گاز و نفت به مقدار خیلی بیشتری فروش رفته و با وجود این مقدار از بدهیهای دولتی اتفاق خاص و ویژهای در این حوزه بیفتد؟ قطعا اگر حجم بدهیهای موجود را به این مشکلات اضافه کنید میبینید که شرایط بسیار سختتر از آن چه در تصور ما است خواهد بود.
رویکردمان نسبت به توسعه ایران باید تغییر کند
آخوندی در ادامه بدهیهای دولت به اقتصاد ایران را بیش از ۷۰۰ هزار میلیارد تومان اعلام کرد و گفت: همه این ارقام نشان میدهد که باید اتفاق و تغییر انگارهای در این بخش رخ دهد، اساسا رویکرد ما به توسعه ایران باید تغییر یابد، هرچند من از این شرایط ناامید نبوده و بسیار هم امیدوار هستم و میخواهم بگویم باید حواسمان به این نکته باشد که دیگر امکان ادامه به وضع گذشته در کشور وجود ندارد.
عضو کابینه دولت یازدهم در اینباره اضافه کرد: قطعا وجود نوعی تغییر انگاره در کشور نیاز است، تغییری که بتواند علاوه بر پیشبرد کشور، سرمایهگذاری و تأمین مالی پروژههای بزرگ مهندسی را نیز سبب شود.
آخوندی در این خصوص خاطرنشان کرد: به تصور من این تغییر انگاره چند جزء دارد که برخورداری از نگاهی بازرگانی یکی از جزءهای اصلی آن به شمار میرود، این بدان معنیست که اگر در پروژهای به مبلغ یک ریال هزینه میشود نرخ بهرهوری آن بیشتر از یک ریال باشد، این تصور که ما منبع بودجه داشته و میتوانیم همواره بدون نگرانی از آن هزینه کنیم دیگر به بنبست رسیده است.
وی در ادامه با اشاره به این نکته که ما در صورت برخورداری از یک رویکرد بازرگانی باید همه فرایند این بخش را مورد بازنگری قرار دهیم گفت: ما در این بخش باید ببینیم که آیا مرحله تعریف پروژه از تعریف اقتصادی برخوردار است؟ آیا سرمایه هزینه شده در آن امکان بازگشت دارد؟ نحوه تعریف هزینهها و نحوه بازگشت سرمایهها در آن پروژه به چه صورت است؟ این مواردی است که باید در اجرای پروژههای ما مورد بازنگری قرار بگیرد.
وزیر راه و شهرسازی با تأکید براینکه هیچگاه بازگشت سرمایه در طرحهای زیربنایی کشور ما جایگاهی نداشته و دیده نشده است گفت: به واقع وقتی در ایران جادهای ساخته میشود سرمایه هزینه شده در این جاده چگونه باید بازگشت پیدا کند؟ بدون شک این سؤال در حوزههای دیگر مانند ساخت یک بندر، ترمینال فرودگاهی و ... نیز به همین شکل است.
این مقام مسئول در ادامه سخنان خود تأکید کرد: ما از این پس باید راجع به فرایند بازگشت سرمایهگذاری در طرحهای زیربنایی کشور اندیشه کنیم، ما تا این لحظه همواره تصور کردیم که تمامی پروژههای اجرا شده جزو خدمات اجتماعی و عمومی در کشور بوده و بودجه آن باید از دولت تامین اعتبار میشد، تصوری که به هیچ وجه بازگشت سرمایه در آن موضوعیتی نخواهد داشت.
وی در ادامه با اشاره به این مطلب که طی سه سال اخیر تا حد زیادی این اندیشه در اقدامات وزارت راه و شهرسازی مورد توجه قرار گرفته است گفت: درحال حاضر در تمامی برنامههای توسعهای فروگاه، بنادر، جاده و حتی ریل نیز این محور را مد نظر قرار داده و برای سرمایهگذرای از سیستم BOT و بازگشت سرمایه از خود پروژه استفاده کردهایم، ما در بخش جادهای حتی ساخت آزادراهها که امکان بازگشت سرمایه را افزایش میدهد در اولویت قرار دادهایم.
آخوندی با تأکید براینکه قطعا در ایران اساس امر مهندسی نیاز به بازنگری دارد گفت: با تحقق این فرآیند زنجیرهوار دولت دیگر کارفرمای بزرگ پروژهها نبوده و دیگری نیازی نیست تا پیمانکاران و مشاوران را ارزیابی کند.
عضو کابینه دولت تدبیر و امید با تأکید براینکه بازنگری در امر مهندسی در محیط دربسته ملی امکانپذیر نیست گفت: لازمه این بازنگری آن است که کشور ما نیز بخشی از اقتصاد جهانی محسوب شده و از طریق آن به تأمین مالی پروژههای بزرگ خود بپردازد. ما باید در بازی جهانی به دنبال بازگشت سرمایه باشیم که لازمه آن از حیث مهندسی آن است که مهندسان ما در در تراز بینالمللی بوده و بتوانند در بازار مهندسی جهان سهمی را از آن خود کنند.
وی در اشاره به مسئله اقتصاد مقاومتی وارتباط آن با این حوزه نیز بیان کرد: وقتی در حوزه اقتصاد مقاومتی میگوییم که به جای وابسته بودن به نفت باید به دانش ملت ایران وابسته باشیم یعنی آن که این دانش باید در یک بازار جهانی عرضه شده و سهم خود را از بازار جهانی باز پس بگیرد، در غیر این صورت که اگر بخواهیم همه منابع موجود در داخل کشور را فقط بین خودمان توزیع کنیم، شاهد بزرگ شدن کیک اقتصاد کشور نخواهیم بود، وقتی گفته میشود کیک اقتصاد ایران باید آنقدر بزرگ شود تا امکان توزیع بهتر آن برای همه مردم فراهم شود یعی آنکه ما باید سهم خود را از اقتصاد جهانی دریافت کنیم، بدون شک این مفهوم اقتصاد مقاومتی است.
انتهای پیام/