علیرضا افتخاری؛ فراز و فرودهای یک خواننده 59 ساله
خواننده آلبوم «نیلوفرانه» زمانی یکی از محبوبترین خوانندگان سنتی بود و آثار او جزء پرفروشترین کارها بوداما این دوران خوش چندان دوام نداشت. داستان افول او، فقط مربوط به در آغوش کشیدن رئیس جمهور سابق نبود؛ بلکه حاشیههایی بود که او خود به آن دامن زد.
حاشیههای او از سال 86 شروع شد. خواننده تیتراژ پایانی فیلم «لیلا» به کارگردانی داریوش مهرجویی به برای اجرای کنسرت به رشت رفت، اما او به جای آواز خواندن برای طرفداران خود از پلی بک (صدای ضبط شده) استفاده کرد که اعتراض مردم را به دنبال داشت، اعتراض مردم باعث شد که او کنسرت را نیمه رها کند و در نهایت توضیحاتی بدهد.
اما بزرگترین ضربه و شروع افول محبوبیت او به سال 1389 بر میگردد. 17 مردادماه به مناسبت روز خبرنگار با حضور احمدینژاد او به اجرای برنامه پرداخت. پس از پایان برنامه او محمود احمدینژاد را در آغوش کشید و اعتراض مردم شروع شد. هرچند که او بارها از اجبار در آغوش کشیدن صحبت کرد، اما فیلم و عکس ماجرای دیگر را روایت میکردند. اما روایت هرچه باشد او بیشترین آسیب را از این داستان را خورد و به گفته خودش این امر او را تا منفور شدن پیش مردم پیش برد و البته خرید طناب برای خودکشی اقدام بعدی افتخاری بود.
در همین زمان که حمایت دولت نهم پشت این هنرمند بود و محمدرضا شجریان به دلیل فعالیتهایش ممنوع الکار و مورد خشم دولت سابق بود، او به شجریان نامه نوشت، نامهایی که هرگز از سوی شجریان جوابی را به دنبال نداشت. البته او با رسانههای مختلف بسیار گفت و گو کرد و هربار مجبور به توضیح دادن شد.
بعد از گذشت 4 ماه از داستان آغوش کشیدن احمدینژاد یعنی آبان همان سال او به عنوان چهره سال انتخاب شد، جایزهایی که با انتقادات بسیاری مواجه شد. اهداء این جایزه را به دلجویی درآغوش کشیدن احمدینژاد از سوی دولت وقت تعبیر شد. اگر این روزها کمتر کسی به یاد دارد که روزی روزگاری افتخاری به عنوان چهره برتر انتخاب شده، اما به دلیل نامهنگاری و حرفهایی که در این سالها زده در حافظه مردم ماندگار شده است!
این عوامل باعث انزوا خودخواسته از سوی افتخاری شد. البته آلبومهای او دیگر مثل سابق پرفروش نبود. شرایط سخت او تا آمدن دولت تدبیر و امید ادامه داشت.
آخرین روزهای فروردین سال 1393 همزمان با جشن میلاد فاطمه زهرا (س) او جلوی وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی برنامه اجرا کرد. علی جنتی که در دوران کوتاه خود نشان داد با هنرمندان تعاملی خوب دارد دردلهای این خواننده سنتی را شنید و گفت: «افتخاری هنرمند ارزنده و توانمندی است و باید از هنر وی برای کشور استفاده کنیم. صحبتهای جنتی نویدی بر پایان روزهای تلخ افتخاری بود.»
شهریورماه سال 94 در حاشیه مراسم افتتاحیه پروژه خط دو متروی اصفهان م او در مقابل محمد جواد ظریف قرار گرفت و او را «همشهری سیاستمدار» خود خواند و تعدادی از آثارش را به عنوان یادگاری به همشهری باسیاستش اهدا و آثاری هم برای او اجرا کرد.
دولت یازدهم وظیفه خود میدانست که برای مشکل او اقدام کند، اما او باز ساکت ننشست و به حاشیههای خود دامن زد. انتشار فیلمی رقص او در بهار سال گذشته یکی از این حاشیهها بود. افتخاری که چشمش از حاشیهها بسیار ترسیده بود به سرعت جوابیه داد و اعلام کرد که حرکات رقص و پایکوبیایش در کنسرت سنتی به دلیل شاد کردن کودکان سرطانی بناب بوده است و با افتخار اعلام کرد که از هیچ حرکتی برای سرگرمی و شادی کودکان دریغ نکرده است.
اغراق آمیز نیست که او را خواننده خوششناس بدانیم که اهالی سیاست و دولت در هر دورهای دست به حمایت او زدهاند، حمایتی که شامل دادن فضا برای کنسرت یا دیدن کنسرت این خواننده بوده است. در اجرای ارکستر ملی در جشنواره موسیقی فجر سیدرضا صالحی امیری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، مجید تخت روانچی معاون اروپا و آمریکای وزیر امور خارجه، علی جنتی وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی، شهین دخت ملاوردی معاون حقوقی رییس جمهوری، محمد مهدی حیدریان مشاور عالی وزیرارشاد، مرتضی طلایی نایب رئیس شورای اسلامی شهر تهران به دیدن اجرای او آمدند. امری که در اجرای کمتر کنسرتی دیده میشود. البته نباید فراموش کرد اقبال مردمی نکتهایی است که به سختی به دست میآید و نگه داشتن آن از سوی هنرمند هوشمندی میخواهد.
انتهای پیام/