ایران به عنوان یک کشور درحال توسعه و گذار از مرحله سنتی به مدرنیسم شامل دگرگونی های سریع و وسیعی در ساختارهای اصلی خود به خصوص ساختار فرهنگی و اجتماعی شده است . تغییرات شتاب آلود و تاخرساختارهای موجود در ابعاد فرهنگی ، اجتماعی ، سبب شده است آسیب ها و تهدیدات اجتماعی متنوعی بر جامعه ایران تحمیل شود و این موضوع در حال حاضر به یک بحران جدی مواجه شده است که کوتاهی در آن باعث نابسامانی و فلج شدن کشور خواهد شد.
آسیبهای اجتماعی به عنوان اموری که نظم عمومی جامعه را بر هم می زنند و هنجارهای آن را مورد تعرض قرار می دهند بسیار حایز اهمیت شده است . افزایش ناهنجاریها در جامعه، نشانه ای از وجود بحران اجتماعی در کشور محسوب شده است و نظم اجتماعی را شدیدا تهدید می کند.
حال جای تاسف است که تمام شاخص های اجتماعی کشور در وضعیت خویی قرار ندارد و ما در بستری از ناکامی ها و تخطی ها نشسته ایم و سرمایه های اجتماعی کشور روز به روز رو به فرسایش است .
امروز وضعیت آسیب های اجتماعی در کشور خیلی نگران کننده است ، به طوری که آمار ایدز و اعتیاد ، طلاق های عاطفی و رسمی ، بی بند و باری ، ولنگاری فرهنگی ، کودکان کار و خشونت در حال افزایش است .
اعتیاد و طلاق در صدر آسیبهای اجتماعی کشور است . خطر اعتیاد ، ایدز ، طلاق های عاطفی ، بی بند و باری و ولنگاری فرهنگی در جامعه همه را تهدید می‌کند.
بیش از 10 سال است که کشور شاهد روند صعودی طلاق است و میانگین سن ازدواج افزایش یافته است . امروزه طلاق و تزلزل بنیان خانواده، ایدز و اعتیاد و ولنگاری فرهنگی فقط برای دیگران نیست و ممکن است خانواده‌های خود مسئولین را هم در برگیرد .
باید تاسف خورد که دغدغه های مقام معظم رهبری و نگرانی های ایشان در خصوص آسیب های اجتماعی در کشور همچنان باقی است و بلای بزرگ و تهدید عظیمی که متوجه کشور است با برخوردهای شعاری و سطحی مدیران و مسئولین پیش می رود .
از آنجا که میزان پیشرفت و توسعه هر کشوری در سایه امنیت و ثبات اجتماعی حاصل می شود عدم پای بندی به رفتارهای اجتماعی در جامعه موجب پیدایش آسیب های اجتماعی نو پدید شده است و این زنگ خطری برای مسئولین کشور در بازیهای سیاسی می باشد .
با توجه به اهمیت آسیب های اجتماعی و روند رو به رشد آن بی شک مداخله در آسیبهای اجتماعی نیاز به تفکری جامع دارد که فعالیت آن در سطوح مختلف پیشگیری ، مراقبت و حمایت قابل پیشگیری باشد و اینجاست که باید با ایجاد یک ائتلاف همه جانبه بین دستگاهها و نهادهای مختلف ، فعالین اجتماعی و مدنی ، محافل دانشگاهی و زمینه‌سازی برای مشارکت و حضور همه جانبه مردم در زمره الزامات اساسی برای تحقق دستورات مقام معظم رهبری در حوزه آسیب های اجتماعی در کشور بود .
آسیبهای اجتماعی پدیده هایی واقعی ، متغیر ، قانونمند و قابل کنترل و پیش گیری اند . کنترل پذیری آسیبهای اجتماعی شناخت علمی آنها را در هر جامعه ای برای پاسخ به پرسشهای نظری و عملی و کاربردی از ایده ها و یافته های علمی تولید شده در برنامه ریزی های کوتاه و بلند مدت برای مقابله صحیح با آسیبهای اجتماعی ، درمان یا پیشگیری از گسترش و پیدایش آنها را ضروری و پر اهمیت می سازد .
حکومت خوب حکومتی است که برای حل آسیب های اجتماعی فرمول صحیح و منطقی همراه با نو آوری وارائه ابتکارات وخلاقیتها با همراهی هنرمندان و فعالان اجتماعی در جهت رسیدن به شکوفایی داشته باشد .
برای مواجه با آسیبهای اجتماعی باید میان دستگاه‌های مختلف هم در سطح ملی ، هم در سطح عملیاتی و منطقه ای همکاری، هماهنگی و تقسیم کار شفاف وجود داشته باشد .
کنترل در کاهش آسیبهای اجتماعی تنها از مسیر تفاهم نظری ، گفتمان سازی و رویکرد اجتماعی با همکاری بخش خصوصی و نهادهای غیر دولتی میسر است .
در جامعه ای که وقوع و بروز آسیبهای اجتماعی مضموم نامطلوب تلقی می شود باید همه نهادهای فرهنگی ، آموزشی ، قضائی ، انتظامی ، بهداشت و درمان و دیگر دستگاهها برای تلطیف کجروی ها گام فراسو نهند و به ایفای نقش بپردازند.
هزینه در آموزش همگانی مهارتهای زندگی از طریق تولید محتوا در رسانه های دیداری اعم از آثار مینیمال های تصویری و ارائه آن در رسانه ملی ، شبکه های اجتماعی و فضای مجازی می تواند عوارض اجتماعی ، اقتصادی ، انتظامی و آسیب های اجتماعی نوپدید در جامعه را کاهش و به همان میزان به مردم آگاه داد .
امیدوارم مسئولین فقط به فکر راه حل در زمان بحران عظیم آسیب های اجتماعی نیفتند ، آن موقع است که هیج دارویی شفابخش جامعه نخواهد بود .
* مستندساز
انتهای پیام/
با ابداع نوعی آلیاژ جدید؛
