5 میلیون تومان هزینه برای ایجاد دو چال روی صورت/ داستان عجیب و غریب یک عمل زیبایی
مردم آسیای شرقی آن را نشانه طالع و بخت و اقبال زیاد می‌دانند و در اروپا یک ویژگی منحصربه‌فرد زیبایی است. چال‌های کوچک روی گونه و فک که فقط یک لبخند کافی است تا فرو بروند و بشوند یکی از معیارهای این روزهای زیبایی. همان‌ها که لقب گرفته‌اند زیباترین معلولیت دنیا. معلولیت‌های خودخواسته‌ای که این روزها به بازار داغ جراحی‌های زیبایی اضافه شده‌اند و فقط کافی است چندمیلیون خرج صورتتان کنید تا یکی از جراحان معروف زیبایی روی صورتتان یک چال بکند و شما هم بشوید یک نفر از جمعیت چندمیلیونی چال‌داران ایران.
به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا به نقل از شهروند، اوایل بیشتر عمل‌های زیبایی مربوط به بینی بود و بعد هم جراحی گونه. کم‌کم تغییر فرم گوش، جراحی پلک،، بالا بردن ابرو، تغییر فرم فک، لب، جراحی غبغب و تغییر فرم بدن، پیکرتراشی... و هزار عمل عجیب و غریب دیگر هم به لیست بلندبالای جراحی‌های زیبایی اضافه شد و این روزها هم که تب چال‌انداختن روی صورت مد شده. چال‌گونه به‌صورت طبیعی معمولا زمانی آشکار می‌شود که عضلات صورت در حال حرکت است. روند طبیعی ایجاد چال روی صورت هم این‌طور است که زمان لبخند‌زدن پوست موجود روی این نقص کوچک به سمت داخل کشیده می‌شود، این بخش از سایر بخش‌های صورت جدا و درنهایت یک تورفتگی می‌افتد روی صورت. اگر تا قبل از این چال‌دار بودن یا نبودن صورت افراد یک ویژگی منحصر به فردشان محسوب می‌شد، امروز فقط کافی است چند دقیقه در مطب دکترهای زیبایی بیهوش شوید و بعد با چالی روی لپ به هوش بیایید. عمل جراحی چال گونه حدود۲۰دقیقه طول می‌کشد، ابزار نمونه‌برداری در محل گونه وارد و با حرکت چرخشی در بافت گونه، مقداری از بافت چربی و عضله گونه تراشیده می‌شود. یک سوراخ کم‌عمق در زیرپوست ایجاد می‌شود و بعد هم این بخش برداشته‌شده از داخل پوست گونه (عضله) از یک سمت شکاف بسته و به مرور زمان هم جای زخم توسط سیستم بدن ترمیم می‌شود.
راه‌حلی برای چهره‌های تکراری
ساعت ٨شب و مطب دکتر هم نسبتا شلوغ است. گوشی موبایل به دست لم داده روی صندلی چرمی مطب دکتر و اینستاگرامش را چک می‌کند. سال پیش بود که دخترخاله‌اش با بینی قوز‌دار وارد همین مطب شد و بعد از عمل بینی دوبار دیگر هم پایش به این مطب رسید، یک بار برای پروتز گونه و بار سوم هم برای رفع افتادگی پلک. حالا او منتظر نشسته که دکتر اسمش را صدا بزند تا برود برای معاینه اولیه و اسکن سه‌بعدی: «شیوا دخترخالم خیلی از کارش تعریف کرده منم چون کارش رو از نزدیک دیدم، اومدم. خیلی به تبلیغ و این حرفا اهمیت نمی‌دم . مهم کار عملی دکتر و نتیجه عمل‌هاش رو مریضاشه». گوشی موبایل را می‌چرخاند و عکس دخترخاله‌اش را نشان می‌دهد: «یک‌ماه بعد از عمل مهمونی تولد یکی از دوستامون بود وقتی رفتیم هر کسی می‌دیدش به شوخی می‌گفت که چرا شیوا نیومده؟ بس که قیافش عوض شده بود». مهتاب اما برخلاف شیوا نه بینی‌اش مشکل دارد نه افتادگی پلک و نه حتی مشکل ظاهری دیگری. او آمده تا دکتر روی گونه‌اش چالی بکند و چهره‌اش را از قبل متفاوت‌تر کند: «واقعیتش اینه قیافه‌ام برام خیلی عادی شده. از بچگی عاشق چال لپ بودم. حالا اومدم تا دکتر ع برام عمل کنه.» دکتر ع همان جراح معروفی است که تا به حال خیلی‌ها صورتشان را به تیغ جراحی‌اش سپرده‌اند، تا یکی، دو سال پیش به مهارتش در شیب درست بینی معروف بود و این روزها به عمق چال‌هایی که حفر می‌کند: «خیالم راحته. چون صورتم استخونیه دکتر گفته خیلی عمیق نباشه چالم که تو ذوق بزنه. منم اعتماد دارم به حرفش. خیلی دخالت نمی‌کنم تو انداز‌ه‌اش». هنوز نیمی از مراجعان داخل اتاق انتظار نشسته‌اند. مهتاب دیگر کلافه شده. از منشی مطب می‌پرسد که چقدر مانده تا نوبت آنها بشود. منشی انگار حال و حوصله درست حسابی ندارد. همان‌طور که سرش پایین است، می‌گوید دو نفر و باز چیزهایی را در دفترش یادداشت می‌کند.
چال چپ، چال راست
هزینه عمل چال‌گونه مانند تمام عمل‌های زیبایی دیگر به دستمزد جراح بستگی دارد و بیمارستان یا کلینیکی که در آن عمل انجام می‌شود؛ اما به‌طور میانگین ایجاد دو چال روی صورت از ٣ تا ٥میلیون تومان هزینه روی دست مراجعان می‌گذارد. حالا اگر این هزینه برای شخصی زیاد بود و توانایی پرداخت آن را نداشت، چه می‌شود؟ جواب دکتر برای این سوال هم روشن است: «خب می‌تونید با نصف هزینه یک چال داشته باشید. تازه خیلی‌ها فکر می‌کنن اینطوری بهتره چون طبیعی‌تر به نظر میاد و کسی فکر نمی‌کنه که عمل‌کردن». دکتر ادامه می‌دهد که بیشتر پسرها اگر بخواهند فقط یک چال داشته باشند، ترجیح می‌دهند که سمت راست صورتشان عمل و چال ایجاد شود و دخترها دوست دارن سمت چپ صورتشان چال‌دار باشد: «چون آقایون بیشتر رانندگی می‌کنن بهر حال دوست دارن اون سمت از صورتشون که به طرف همراهشونه زیباتر باشه و معمولا این موضوع برای دختر خانوم‌ها برعکسه». بالاخره بعد از ٢ ساعت نوبت مهتاب می‌شود. دکتر برعکس منشی با لبخند حال مهتاب را می‌پرسد و او را به صندلی نزدیک میز خودش راهنمایی می‌کند، از مهتاب می‌خواهد چند بار بخندد و عضلاتش را حرکت بدهد. بعد از چند بار تکرار این عمل و بررسی صورت مهتاب به او می‌گوید که ماه آینده بیاید برای چک نهایی اسکن صورت که مبادا در این یک ماه صورتش چاق یا لاغرتر شده باشد و بعد هم آماده شوند برای عمل.
تحلیل گاردین از صورت‌های عروسکی ایرانی
سال ٩١ بود که روزنامه گاردین بریتانیا با انتشار گزارشی نوشت که جراحی‌های زیبایی در ایران بالا‌ترین آمار جهانی را دارد. در آن گزارش با اشاره به این‌که گاه سن برخی جراحی‌های زیبایی به ١٤سال می‌رسد، نوشته شده بود که ایرانی‌هایی که جراحی زیبایی می‌کنند و «صورت‌های عروسکی» از خود می‌سازند، بیشتر می‌خواهند خود را شبیه هنرپیشه‌های مطرح هالیوود یا مجریان مشهور برنامه‌های ماهواره‌ای کنند. گاردین در گزارشش به نقل از یک زن ایرانی که جراحی بینی انجام داده نوشته بود که زنان ایرانی به دلیل این‌که حجاب دارند همه هنرشان را به جای پوست و مو روی صورتشان خرج می‌کنند، چون مو و بدن آنها زیر حجاب دیده نمی‌شود؛ از این‌رو، آمار مراجعه به کلینیک‌های زیبایی برای جراحی‌های صورت ازجمله بینی بسیار بالاست. اگرچه گاردین علت انجام جراحی‌های زیبایی را ربط داده بود به این‌که مردم دوست دارند شبیه سلبریتی‌ها باشند اما موضع ستارگان سینما در قبال جراحی‌های زیبایی بسیار متفاوت است. دوسال پیش بود که رنه زلوگر برای مدت زمانی طولانی در هیچ مراسمی شرکت نکرده بود. خیلی‌ها این سوال برایشان پیش آمده بود که او کجاست و درحال انجام چه کاری است؟ پاپاراتزی‌ها حدس می‌زدند که او به جراحی‌های زیبایی مشغول و علت اصلی غیبتش از محافل عمومی این موضوع است. بعد از مدت‌ها رنه زلوگر در یکی از جشنواره‌های کوچک با یک شکل دیگر ظاهر شد! در وهله اول کسی نمی‌دانست که او همان بازیگر بانمک فیلم «خاطرات بریجت جونز» است؛ بازیگری که تمام زیبایی‌اش را از دست داده بود و دیگر همان بازیگر سابق نبود! همان موقع بود که عکس یکِ تمام سایت‌ها و رسانه‌های سینمایی رنه زلوگر شد و هر کسی نظر خاصی برای خودش داشت. بعد از تمام این واکنش‌ها، رنه زلوگر سکوتش را شکست و در یک گفت‌وگو اعلام کرد که از این به بعد زندگی متفاوتی خواهد داشت و برای این موضوع (جراحی زیبایی) مدت‌ها برنامه‌ریزی کرده بود. در همان سال براساس آمارگیری که سایت «آس» انجام داد، ٦٦درصد از بینندگان سایت، رنه زلوگر را نشناختند، ٢٢درصد گفتند که دل‌شان برای قیافه قدیمی او تنگ شده. ٦درصد او را با تمام این تغییرات شناخته و ١٢درصد باقیمانده اعلام کرده بودند که چه فرقی می‌کند که او چه قیافه‌ای دارد، مهم این است که بازیگر خوبی است.
ستارگان موافق و مخالف
در میان ستارگان ایرانی هم این موضوع مخالفان و موافقان زیادی دارد. تعدادی از بازیگران مانند تینا آخوندتبار موافق عمل‌های زیبایی هستند و عقیده دارند که نباید با انجام این عمل‌ها مخالفتی کرد، چرا که هر انسانی میل به زیبا شدن دارد و برخلاف نظر آنها بعضی از ستارگان مانند نیکی کریمی مواضع تند و سختی در مخالفت با جراحی‌های این‌چنینی دارند. کریمی چند‌سال پیش با عنوان کردن همین مسأله آتش بزرگی را بر پا کرد: «بعد از دیدن فیلم «گذشته» و دیدن سیمای ساده «برنیس بژو» با خودم فکر کردم واقعا چه بر سر این جامعه آمده؟ بازیگری که فیلمش برنده اسکار است و اینقدر شانس کار در اروپا و هالیوود را دارد و تازه شاید رقابت گسترده‌تری پیش‌رو دارد، با این سیمای ساده در فیلم‌ها حاضر می‌شود اما بازیگران ما برای زیبا دیده شدن در تنها گستره پیش‌رو یعنی سینمای ایران دست به هر کاری می‌ز‌نند که تازه نتیجه‌اش قیافه‌ای مصنوعی و غیرعادی و غیرقابل باور است.» سحر زکریا هم ازجمله بازیگرانی است که از عمل زیبایی صورتش پشیمان است و معتقد است همین موضوع باعث شده او بسیاری از موقعیت‌های شغلی‌اش را از دست بدهد. او چندی پیش در مصاحبه با یکی از مجله‌های سلامت گفته بود: «از جراحی بینی‌ام پشیمانم. دوره‌ای که من وارد سینما و تلویزیون شدم یعنی حدود ٢٠سال پیش، بسیاری از نقش‌ها را بابت همین عمل زیبایی از دست دادم و همین برای من اتفاق خیلی بدی بود؛ در صورتی که الان اینقدر چهره‌ها در سینما و تلویزیون مصنوعی شده که دیگر هیچ‌کس به اندازه سابق اهمیتی به این موضوع نمی‌دهد. این همه عمل زیبایی روی چهره‌ها را هم فقط در جهان سوم و کشورهای آسیایی و بازیگرهای ترک، عرب و ایرانی می‌بینیم، وگرنه تقریبا اکثر بازیگران هالیوود جراحی‌های زیبایی ندارند یا اگر دارند کاملا حساب‌شده و اصولی این کار را انجام می‌دهند. ما ایرانی‌ها صرفا با دیدن مثلا لب آنجلینا جولی یا بینی فلان هنرپیشه دست به هر کاری می‌زنیم که نتیجه‌ای جز بدظاهر شدن و حتی از بین رفتن زیبایی طبیعی ندارد. من خودم پشیمان هستم اما من بینی‌ام را قبل از ورودم به بازیگری جراحی کردم و اگر از قبل‌تر می‌دانستم که می‌خواهم وارد این حرفه شوم هیچ‌وقت همین یک جراحی را هم انجام نمی‌دادم، چون به نظرم بازیگر نباید با صورت و ظاهر خود بازی کند و آن را تغییر دهد چون حس و بازی چهره‌های مصنوعی هیچ‌وقت پذیرفته نمی‌شود. یادم می‌آید در مصاحبه‌ای از سوفیا لورن خواندم که از او پرسیده بودند چرا صورتت را جراحی پلاستیک نمی‌کنی و گفته بود که «من از تک‌تک خطوط صورتم خاطره دارم. چه ایرادی دارد.» ساعت نزدیک ١١شب است و مهتاب با مادرش درحال خروج از مطب که صدای اس‌ام‌اس موبایلش می‌پیچد در مطب خالی. گوشی را جلوی صورتش می‌گیرد و می‌زند زیر خنده. با صدای بلند تکست را برای مادرش می‌خواند: «چال روی گونه‌ات آخر مـرا دِق می‌دهد/ خواهشا دولت تمـام چاله‌ها را پُـر کند.»
انتهای پیام/
