نسیم انقلاب در حال وزیدن است. هر چه از میانه سال 57 دور می‌شویم شور انقلابی شدت می‌گیرد. حکومت به دنبال سرکوب انقلابیون است. ارتش باید تصمیم بگیرد. تحرکات انقلابی حاکی از آن است که یک انقلاب مردمی در حال وقوع است. ارتش تصمیم خود را می‌گیرد و برخلاف تصور بسیاری از کارشناسان، به جای قرار گرفتن در برابر مردم در کنار مردم قرار می‌گیرد. اکثر افسران و بخصوص بدنه ارتش پیوند نزدیکی با مردم دارند و ترجیح می‌دهند همچنان با مردم باشند. انقلاب پیروز می‌شود. برخی از انقلابیون ناآگاه سعی در تضعیف و انحلال ارتش دارند. امام خمینی اما توطئه این گروه را خنثی می‌کند. فرمان می‌دهند ارتش در روز 29 فروردین با تمام سازو برگ خود در حضور مردم نمایش قدرت دهد.
بعثی‌ها به سرزمین عزیزمان حمله‌ور می‌شوند. ارتش برای دفع تجاوز وارد عمل می‌شود. یک روز پس از حمله، نیروی هوایی ارتش عملیات کمان آرش را به اجرا درمی‌آورد و با 140 فروند جنگنده به عراق حمله‌ور می‌شود. چندی بعد نیروی دریایی ارتش در عملیاتی جسورانه به ناوچه‌ها و سکوهای نفتی عراق در شمال خلیج فارس حمله‌ور می‌شود و نیروی دریایی عراق را برای همیشه از آب‌های خلیج فارس حذف می‌کند.
در روی زمین شرایط به سختی پیش می‌رود. مقاومت شجاعانه نیروهای زمینی اعم از نیروهای گردان دژ لشکر 92، تفنگداران دریایی و داوطلبان مردمی در مقابل ارتش تا دندان مسلح عراق پس از 38 روز درهم می‌شکند و خرمشهر سقوط می‌کند.
یک سال طول می‌کشد که نیروهای زمینی در فاز پیروزی و پیشروی قرار می‌گیرند. حصر آبادان شکسته می‌شود. شمال و غرب خوزستان آزاد می‌شود و خرمشهر به آغوش میهن بازمی‌گردد. اما جنگ ادامه پیدا می‌کند و 8 سال طول می‌کشد. در این مدت ارتش بیش از 48000 شهید در راه دفاع از میهن تقدیم می‌کند. پس از جنگ ارتش به بازسازی ساختار و توان دفاعی خود می‌پردازد و قدرت بازدارندگی خود را به شکل قابل توجهی ارتقا می‌دهد.
اما یک اصل در ارتش بنا به فرمان امام خمینی(ره) ثابت می‌ماند و آن عدم مداخله در سیاست است. تکرار می‌کنیم؛ عدم مداخله نظامیان در سیاست...
حال پس از 38 سال از انقلاب و عبور از سال‌های سخت و دشوار به‌خصوص روزهای سخت دفاع مقدس، فردی به نام "حسن عباسی" که دوستانش او را دکتر عباسی و خودش خود را "کسینجر" ایران می‌خواند این سیاست ارتش که برگرفته از فرمان بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران است را زیر سؤال می‌برد. وی به بحران پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 88 اشاره می‌کند و با لحن توهین‌آمیزی عدم مداخله و موضع‌گیری ارتش در قبال تحولات سیاسی داخلی را تقبیح می‌کند. دلسوزانه به ایشان که از اعضای رسمی نیروی دریایی سپاه پاسداران می‌باشند چند نکته اساسی را متذکر می‌شویم:
1- در طول دفاع مقدس و پس از آن ارتش و سپاه به عنوان دو بازوی قدرتمند نظام تهدیدات و خطرات زیادی را از این مملکت دفع نمودند. ای کاش ایشان تجربه دفاع مقدس را داشتند و مشاهده می‌کردند که چگونه نیروهای ارتش و سپاه مکمل یکدیگر در دفع تجاوز دشمن گردیدند. به هیچ وجه پذیرفته نیست که فردی بخواهد در راستای مدح یک بازوی نظام، بازوی دیگر را تخریب کند. این امر به معنای تضعیف امنیت ملی تلقی می‌شود.
2- هزاران نفر از فرزندان این ملت در لباس ارتشی به عنوان کادر و وظیفه از این مردم در برابر هجوم دشمن دفاع نموده و در این راه به درجه شهادت رسیده‌اند. شایسته نیست فردی در جهت رضایت مسئولان یک جناح سیاسی، باعث رنجش مردم بخصوص خانواده شهدا و ایثارگران شود.
3- فرمان بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران عدم مداخله در سیاست بود. هرگونه تلاش برای تحریک نظامیان جهت دخالت در سیاست به معنای تضعیف نظام جمهوری اسلامی ایران و تضعیف امنیت ملی تلقی می‌گردد.
4- تلاش برای تقویت گفتمان یک جناح سیاسی با حمله به اصول تعیین شده توسط نظام جمهوری اسلامی ایران برای یک سازمان نظامی نه تنها تضعیف امنیت ملی می‌باشد، بلکه اقدامی احمقانه، خفت بار و در عین حال خطرناک ارزیابی می‌گردد.
5- نیاز است در شرایط کنونی که تهدیدات امنیتی محیط پیرامونی ایران را در برگرفته است، تمام آگاهان و دلسوزان به تقویت روحیه نیروهای نظامی و امنیتی بپردازند. هرگونه اقدام خلاف آن که موجب تخریب روحیه مدافعان امنیت کشور شود، در راستای تضعیف امنیت ملی تلقی می‌گردد.
6- اظهارات توهین‌آمیز آقای عباسی مخاطب را با دو احتمال مواجه می‌کند؛
اول این که اظهارات وی از روی ناآگاهی مطرح شده که در این صورت کسانی که به او تریبون می‌دهند در رفتار و گفتار او شریک بوده و باید پاسخگو باشند. دوم اینکه اظهارات این شخص آگاهانه بوده و در این صورت این اظهارات هدفمند و در راستای اهداف تعیین‌شده دشمن و تضعیف امنیت ملی بوده که سزاوار برخوردی شایسته جهت جلوگیری از تکرار آن علیه سربازان و مدافعان ایران زمین می‌باشد.
* دبیر خانه سرباز صلح ایران
انتهای پیام/
