بزرگترین افتخار من، دانشجویانم هستند؛ درس استاد ماندگار زمینشناسی از پنج دهه تدریس
به گزارش خبرنگار آنا، پروفسور علی درویشزاده چهره ماندگار زمینشناسی کشور و استاد بازنشسته دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان با بیان خاطراتی از بیش از پنج دهه فعالیت علمی و آموزشی خود، گفت: بزرگترین افتخار زندگی علمی من، تربیت دانشجویانی است که امروز در عرصههای مختلف علمی و اجرایی کشور منشأ اثر هستند و مرا بهعنوان معلم خود میشناسند.
وی در دیدار با جمعی از مسئولان و استادان دانشگاه آزاد اسلامی استان گیلان ضمن قدردانی از ابراز محبت همکاران و شاگردان سابق خود بیان کرد: برای من افتخار بزرگی است که شاگردانم ازجمله دکتر رشیدی، امروز در جایگاههای مدیریتی و علمی از من یاد میکنند و من خود را همواره مدیون محبتها و اعتماد همکاران و دانشجویانم میدانم.
چهره ماندگار زمینشناسی کشور و استاد بازنشسته دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان با اشاره به آغاز فعالیت علمی خود گفت: در سال ۱۳۴۰ با رتبه ممتاز از دانشگاه تهران فارغالتحصیل شدم و همان سال بهعنوان دبیر دانشگاه استخدام شدم و در همان دوره، زیرنظر استاد بزرگوارم زندهیاد دکتر یدالله سحابی فعالیت میکردم؛ استادی که توجه ویژهای به شاگردان ممتاز داشت و اعتماد و ایمان او به من، نقش تعیینکنندهای در مسیر علمیام ایفا کرد.
این استاد پیشکسوت زمینشناسی تبیین کرد: در سال ۱۳۵۰ موفق به اخذ مدرک دکتری از کشور فرانسه شدم، در سالهای ۱۳۵۴ و ۱۳۵۵ به مرتبه دانشیاری رسیدم و در سال ۱۳۶۲، پس از وقفهای که به دلیل تعطیلی دانشگاهها ایجاد شده بود، به درجه استادی نائل شدم.
درویشزاده با اشاره به آغاز همکاری خود با دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان تبیین کرد: سالهای ۱۳۶۳ و ۱۳۶۴ به دعوت و پیگیری دکتر معصومی به دانشگاه آزاد اسلامی لاهیجان پیوستم. با فراهم شدن یک کلاس درس و یک آزمایشگاه، تلاش کردم بهترین امکانات آموزشی و پژوهشی را ایجاد کنم و مجموعهای کمنظیر از نمونههای زمینشناسی ایران و فرانسه را در این واحد دانشگاهی گردآوری کردم؛ مجموعهای که در آن زمان در کمتر دانشگاهی در کشور وجود داشت.
وی افزود: از سال ۱۳۶۳ تا ۱۳۸۹ بهطور مستمر در دانشگاه آزاد اسلامی فعالیت داشتم و در دورههای مختلف با مدیران و رؤسای دلسوزی همچون دکتر رشیدی و مهندس مرادمند همکاری کردم که نقش مؤثری در اداره و توسعه این واحد دانشگاهی داشتند.
چهره ماندگار زمینشناسی کشور همچنین به عضویت خود در فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران اشاره کرد و گفت: از سال ۱۳۷۲ به عضویت فرهنگستان علوم درآمدم و این عضویت همچنان یکی از افتخارات بزرگ زندگی علمی من به شمار میرود. حضور در جمع استادان برجسته و رتبه اول کشور، مسئولیتی سنگین، اما افتخارآمیز برای من بوده است.
درویشزاده خاطرنشان کرد: افتخار واقعی من نه عناوین و درجات علمی، بلکه دانشجویانی هستند که در طول سالها آموزش دادهام. اینکه امروز بهعنوان استاد نمونه و استاد ممتاز شناخته میشوم، برایم بالاترین پاداش است و دیگر انتظار و خواستهای فراتر از این در زندگی علمی خود ندارم.
انتهای پیام/
