بازوی بارگیری دریایی ایرانی، وابستگی پتروشیمی به نمونه خارجی را کاهش میدهد
به گزارش خبرگزاری آنا؛ مدیر بازرگانی شرکت رهروان صنعت و انرژی آسیا با تشریح روند طراحی و تولید تجهیزات تخصصی اسکلههای نفتی از جمله بازوی بارگیری دریایی کرایژونیک تصریح کرد که بومیسازی این محصولات از خروج ارز جلوگیری کرده و امکان پشتیبانی فنی پایدار در داخل کشور را فراهم کرده است.
فرزین پورتیمور، مدیر بازرگانی شرکت «رهروان صنعت و انرژی آسیا»، وقتی از آخرین دستاورد شرکتش حرف میزند، از بومیسازی بازوی بارگیری دریایی کرایژونیک بهعنوان نقطه عطف یاد میکند؛ تجهیزی که تا چند سال پیش از خارج کشور و با هزینه سنگین وارد میشد و در نبود پشتیبانی بهواسطه تحریمها، عملاً شرکتهای ایرانی را در زمان خرابی، بیپاسخ میگذاشت. اما اکنون نسخه داخلی همان بازو در عسلویه نصب شده است و یکی از مجتمعهای پتروشیمی از آن برای بارگیری آمونیاک استفاده میکند.
پورتیمور توضیح میدهد که تولید داخلی این تجهیز، هزینه خرید نمونه خارجی که تقریباً دو برابر قیمت محصول ایرانی بوده است را حذف کرده و از خروج ارز جلوگیری کرده است. او میگوید صفر تا صد محصول در داخل کشور ساخته میشود و هرگونه نیاز فنی بهطور کامل پوشش داده میشود؛ درحالیکه نمونه خارجی نهتنها گرانتر، بلکه بدون خدمات و فاقد هر نوع پشتیبانی عملیاتی بوده است.
داستان ساخت این بازو، دو تا سه سال پیش آغاز شده است؛ زمانی که نخستین قرارداد ساخت بار اولف میان معاونت علمی ریاستجمهوری و شرکت ملی صنایع پتروشیمی امضا شد. به گفته پورتیمور، پس از تحویل نمونه نخست، چهار قرارداد دیگر نیز برای تولید این تجهیز منعقد شده است.
او در مقایسهای دقیق، به فعالیت چند شرکت اروپایی در این حوزه اشاره میکند و میگوید استانداردهای آنها مبنای طراحی داخلی قرار گرفته است. پورتیمور تأکید میکند اگر قطعهای مشابه داخلی نداشته باشد، همان برند اروپایی استفاده میشود و هیچ تجهیز چینی در محصولات ما وجود ندارد. او میگوید کارایی نمونه داخلی مشابه نمونههای خارجی است و بومیسازی با نیازهای عملیاتی اسکلههای نفتی هماهنگ شده است.
البته در عین حال این فعال دانشبنیان میگوید که چالشهای اقتصادی مسیر را دشوار کرده است. مدیر بازرگانی شرکت رهروان صنعت و انرژی آسیا میگوید، یکی از مشکلات اصلی تولیدکنندگان داخلی، نحوه پرداخت قراردادهای دولتی است. قراردادها ارزی و از طریق سامانه نیما بسته میشود، اما پرداختها ریالی صورت میگیرد. به گفته او اختلاف میان نرخ یوروی نیمایی و آزاد که اکنون به حدود ۷۰ درصد رسیده است، باعث شده مبلغ نهایی دریافتی پاسخگوی هزینههای پروژه نباشد و زیان سنگینی متوجه تولیدکننده شود. او میگوید شرکتها ناچار به ادامه اجرای پروژه هستند، چراکه ضمانتنامه و تعهدات مالی در میان است.
پورتیمور در بخش دیگری از گفتوگو از پیشرفت پروژههای دیگر شرکت از جمله توسعه سیستم اطفای حریق هوشمند مبتنی بر هوش مصنوعی برای اسکلههای نفتی، خبر میدهد. این پروژه که ساخت بار اول است، پروژه حدود ۸۰ درصد پیش رفته است. بخشی از سیستم تحویل شده است و بخش دیگر در مرحله نهاییسازی قرار دارد و انتظار میرود تا پایان سال به بهرهبرداری برسد؛ این سیستم بدون نیاز به اپراتور عمل میکند و قادر است در کمتر از پنج ثانیه، علاوه بر شناسایی، اطفای حریق را نیز انجام دهد؛ قابلیتی که در صورت تأیید نهایی، امکان استفاده در تمامی اسکلههای نفتی کشور را خواهد داشت.
او در پایان یادآوری میکند که شرکت از سال ۱۳۹۹ وارد فهرست دانشبنیانها شده و سه سال نخست در رده نوپا و سپس در رده نوآور قرار گرفته است. فعالیتهای این شرکت اکنون بازوی بارگیری دریایی، کیوآراچ (کوییکریلیسهوک) و دیگر تجهیزات مورد نیاز اسکلههای نفتی را شامل میشود.
انتهای پیام/
