اضافه شدن ۲۰ زن به آتشنشانی تهران؛ پاسخی به ضرورت حضور بانوان در حوادث
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، صبح امروز بود که قدرتالله محمدی، مدیرعامل سازمان آتشنشانی از اضافه شدن ۲۰ نیروی آتشنشان خانم به جمع به جمع ۱۶ بانوی فعال کنونی این سازمان در تهران این خبر داد. این خبر نه تنها گسترش ظرفیتهای سازمان را نوید میدهد، بلکه نشانهای است از توجه به ضرورت حضور بانوان در عرصه امدادونجات کشور.
مدیرعامل سازمان آتشنشانی در گفتوگو با خبرنگار آنا ضمن تایید این خبر بیان کرد: حضور بانوان در عرصه آتشنشانی ضرورتی انکارناپذیر است، زیرا بسیاری از حوادث، متوجه قشر بانوان کشور است و در چنین شرایطی، حضور یک آتشنشان خانم بسیار حائز اهمیت است.
محمدی همچنین به بحث آمادگی جسمانی بانوان اشاره کرد و افزود: موفقیت بانوان آتشنشان در عملیاتهای امدادونجات آتشنشانی امری ثابت شده است و هیچ مشکلی در قدرت بدنی بانوان به منظور کار در این سازمان وجود ندارد.
ضرورت حضور بانوان در حوادث آتشنشانی
حوادث شهری همیشه یکسان نیستند. گاهی در یک انبار یا کارگاه صنعتی رخ میدهند و گاهی در محیطهایی مانند آرایشگاهها، باشگاههای زنانه یا فضاهای خانوادگی. در چنین مواردی، حضور نیروی آتشنشان زن میتواند تفاوت بزرگی در روند امدادرسانی ایجاد کند. از یک سو، حادثهدیدگان احساس امنیت و آرامش بیشتری میکنند و از سوی دیگر، ملاحظات فرهنگی و اجتماعی رعایت میشود. همین مسئله است که حضور زنان در آتشنشانی را نه یک انتخاب، بلکه ضرورتی اجتنابناپذیر جلوه میدهد.
اهمیت حضور بانوان آتشنشان در حوادث
برای روشنتر شدن ابعاد موضوع، با نیلوفر رنجبر پازوکی، مربی سازمان آتشنشانی گفتوگو کردیم. وی سالهاست که در حوزه آموزش و تربیت نیروهای امدادی فعالیت میکند و از نزدیک با شرایط و نیازهای آتشنشانان آشناست.
این مربی سازمان آتششانی در ابتدا به اهمیت حضور بانوان در عملیاتها اشاره کرد و گفت: خیلی از حوادث هستند که در محیطهای زنانه یا خانوادگی رخ میدهد. طبیعی است که حضور یک آتشنشان خانم در چنین شرایطی هم برای خود حادثهدیدگان آرامشبخشتر است و هم از نظر فرهنگی پذیرفتهتر. واقعاً در چنین موقعیتهایی یک خانم بهتر میتواند کمکرسانی کند. ضمن اینکه خیلی از آقایان آتشنشان هم ترجیح میدهند وارد چنین فضاهایی نشوند، چون راحتی فرهنگی وجود ندارد. اما وقتی یک آتشنشان خانم وارد شود، هم حادثهدیدگان آسودهترند و هم عملیات سریعتر پیش میرود.
توانایی جسمانی زنان کاملا ظرفیت حضور در این عرصه را دارد
یکی از بحثهای همیشگی در مورد حضور بانوان در آتشنشانی، موضوع توانایی جسمانی است. پازوکی در این باره توضیح داد که قدرت بدنی و توانایی خانمها هیچ کم از آقایان ندارد. در آزمونهایی که برای ورود به آتشنشانی گرفته میشود، برخی از خانمها حتی رکوردهایی بهتر از مردان ثبت میکنند. بهویژه اگر فرد ورزشکار حرفهای باشد، میتواند دقیقاً همان توانایی و استقامت یک مرد آتشنشان را داشته باشد.
وقتی آن لباس مخصوص پوشیده میشود و تجهیزات سنگین روی دوش گذاشته میشود، دیگر کسی نمیتواند تشخیص دهد نیرویی که وسط عملیات است، زن است یا مرد. مهم، کارآمدی و شجاعت است که خانمها هم بهخوبی نشان دادهاند.
مهمترین چالش، کمبود زیرساخت برای حضور بانوان است
با وجود این ظرفیتها، زیرساختهای موجود هنوز آماده حضور گسترده بانوان نیست. مربی سازمان آتشنشانی در اینباره گفت: بزرگترین مشکل، نبود زیرساخت برای حضور بانوان در ایستگاههای آتشنشانی است.
تمام ایستگاههایی که الان داریم برای آقایان طراحی شدهاند. اگر قرار باشد در هر منطقه بانوان مستقر شوند، نمیتوانیم یک ایستگاه کاملاً جدید بسازیم، منطقی هم نیست. باید همان ایستگاههای موجود مناسبسازی شوند.
یعنی خوابگاه جدا داشته باشند، سالن ورزشی مخصوص خودشان، اتاق استراحت مجزا. اینها حداقل نیازهایی است که باید فراهم شود. در بعضی جاها مثل ایستگاه ستارخان، دو ساختمان وجود دارد و یکی را به خانمها اختصاص دادهاند. اما چنین شرایطی بسیار محدود است و در بیشتر ایستگاهها اصلاً چنین امکاناتی وجود ندارد.
جذب بانوان آتشنشان، اولین بار دهه ۸۰ در کرج انجام شد
پازوکی در ادامه به تجربه استانهای دیگر اشاره کرد. وی گفت: تهران به تارگی در حال گسترش حضور بانوان آتشنشان است، اما شهرهای دیگر سالها پیش این مسیر را آغاز کرده بودند. مثلاً کرج اولین شهری بود که از اوایل دهه ۸۰ آتشنشان زن وارد عملیات کرد. اما بعدها جذب نیروهای جدید متوقف شد و همان تعداد قدیمی باقی ماندند.
مشهد، اما خیلی قویتر کار کرده و حتی از داوطلبان خانم در بخشهای مختلف استفاده میکند. همین تجربهها نشان میدهد که امکانپذیر است و تهران هم میتواند از این ظرفیت استفاده کند.
آیندهای که باید ساخته شود
در پایان باید گفت: حضور ۲۰ نیروی جدید زن در آتشنشانی تهران، قدمی رو به جلوست. اما همانطور که کارشناسان میگویند، این تنها آغاز راه است. اگر قرار است بانوان در عملیاتها حضوری پررنگتر داشته باشند، زیرساختها باید آماده شود، فرهنگ عمومی باید پذیراتر شود و برنامهریزیها باید نگاه بلندمدت داشته باشند.
حضور زنان در آتشنشانی، نه یک امتیاز نمادین، بلکه ضرورتی واقعی برای جامعهای است که هر روز با حوادثی تازه روبهرو میشود. جامعهای که زنان نیمی از آن را تشکیل میدهند، باید شرایطی در آن فراهم شود تا در سختترین لحظات زندگی، دست یک آتشنشان زن را برای کمک بفشارند.
انتهای پیام/
