هوش مصنوعی بدون قانون، تهدیدی جهانی است

به گزارش آناتک، پروفسور شالوم لپین خواستار اقدام فوری برای تنظیم مقررات بین‌المللی در حوزه هوش مصنوعی شد.

پروفسور شالوم لپین، کارشناس برجسته هوش مصنوعی، در کتاب جدید خود با عنوان درک انقلاب هوش مصنوعی، با تکیه بر پژوهش‌های علمی، بر لزوم اصلاحات فوری در سیاست‌گذاری جهانی تأکید می‌کند. او معتقد است اگر توسعه هوش مصنوعی بدون نظارت عمومی ادامه یابد، منافع آن تنها در اختیار شرکت‌های بزرگ باقی می‌ماند و منافع عمومی نادیده گرفته می‌شود.

لپین که در دانشگاه‌های کوئین مری لندن، کینگز کالج لندن و گوتنبرگ تدریس می‌کند، می‌گوید: «شهروندان و حوزه عمومی باید نقش محوری در تعیین چارچوب توسعه فناوری هوش مصنوعی داشته باشند.»

چالش‌های واقعی امروز

او می‌گوید در سال ۲۰۲۲، شرکت‌های فناوری ۳۲ مدل اصلی یادگیری ماشین تولید کرده‌اند، در حالی‌که سهم دانشگاه‌ها تنها سه مدل بوده است. این تمرکز قدرت به شرکت‌ها اجازه می‌دهد مسیر تحقیقات را براساس منافع تجاری خود هدایت کنند، نه براساس منافع عمومی.

آسیب‌های زیست‌محیطی

یکی دیگر از دغدغه‌های لپین، تأثیرات زیست‌محیطی هوش مصنوعی است. برای مثال، آموزش مدل ChatGPT-۴ حدود ۵۰ گیگاوات‌ساعت برق مصرف کرده که معادل مصرف سالانه هزاران خانوار آمریکایی است. همچنین تولید ریزتراشه‌های مورد استفاده در سیستم‌های هوش مصنوعی نیازمند استفاده از مواد شیمیایی سمی، حجم زیادی آب و برق فراوان است؛ به‌طوری‌که کارخانه‌های تراشه‌سازی ممکن است تا ۱۰۰ مگاوات در ساعت انرژی مصرف کنند.

راهکار‌های پیشنهادی

برای حل این مشکلات، لپین مجموعه‌ای از توصیه‌های سیاستی ارائه می‌دهد:

۱. تنظیم مقررات بین‌المللی برای شرکت‌های فناوری:

کشور‌های منفرد توانایی مقابله با چالش‌های جهانی را ندارند. به گفته لپین، باید از طریق توافق‌نامه‌های تجاری بین‌المللی، راهکاری برای اعمال مقررات مؤثر ایجاد شود.

۲. اصلاح قوانین مالکیت فکری:

باید اطمینان حاصل شود که صاحبان آثار، در صورت استفاده از محتوای آنها برای آموزش سیستم‌های هوش مصنوعی، جبران عادلانه دریافت کنند. او می‌گوید: «شرکت‌ها باید دست‌کم رضایت صاحبان حقوق را برای استفاده از داده‌های تحت کپی‌رایت کسب کنند و در راستای شفافیت، فهرستی از منابع آموزشی سیستم‌هایشان منتشر نمایند.»

مقابله با سوگیری و اطلاعات نادرست

لپین همچنین به خطر سوگیری در الگوریتم‌های تصمیم‌گیری هوش مصنوعی در حوزه‌هایی مانند سلامت، استخدام و خدمات مالی اشاره می‌کند. او می‌گوید مقابله با اطلاعات جعلی، نفرت‌پراکنی و محتوای مخرب در فضای آنلاین نیازمند مداخله جدی سیاست‌گذاران است، چرا که روش‌های خودتنظیمی شرکت‌های فناوری تاکنون ناکارآمد بوده‌اند.

او هشدار می‌دهد: «با پیشرفت سریع هوش مصنوعی مولد، ممکن است به‌زودی در دنیایی زندگی کنیم که تشخیص واقعیت از جعل بدخواهانه تقریباً غیرممکن شود. در چنین شرایطی، باور‌های مشترک جامعه که پایه انسجام عمومی هستند، جای خود را به تردید، اتهام‌زنی و بی‌نظمی خواهند داد.»

آماده‌سازی برای آینده بازار کار

در پایان، لپین بر لزوم آمادگی دولت‌ها برای پیامد‌های اتوماسیون گسترده در مشاغل مختلف تأکید می‌کند. به‌نظر او، سرمایه‌گذاری عمومی گسترده در خدمات و ایجاد فرصت‌های شغلی جایگزین، برای جلوگیری از اختلالات اجتماعی ضروری است.

او نتیجه‌گیری می‌کند: «این مسائل را نمی‌توان به دست بازار و شرکت‌های فناوری سپرد؛ چرا که این شرکت‌ها خود، بیش از همه در شکل‌دهی به این بازار نقش دارند.»