بحران علمی در آمریکا: سیاست‌های ترامپ باعث مهاجرت دانشمندان شده است
به گزارش خبرگزاری آنا، با روی کار آمدن دولت دونالد ترامپ، تغییرات گسترده‌ای در سیاست‌ها و نظام‌های مختلف ایالات متحده به وقوع پیوست که حوزه علم و تحقیقات نیز از آن مستثنی نبود. این تغییرات پیامد‌های زیادی برای جامعه علمی آمریکا و پژوهشگران فعال آن به همراه داشته و باعث ایجاد موجی از نگرانی، نارضایتی و تردید نسبت به آینده شغلی و جایگاه این کشور به‌عنوان قطب اصلی علمی در جهان شده است. بر اساس نظرسنجی مجله معتبر Nature، سه‌چهارم دانشمندانی که در این نظرسنجی شرکت کرده‌اند اکنون در حال فکر کردن به مهاجرت از ایالات متحده هستند. این مسئله نشانگر وضعیت بحرانی است که با سیاست‌های غلط و مخرب دولت ترامپ بر جامعه علمی این کشور تحمیل شده است.
دولت ترامپ از همان ابتدا رویکردی متفاوت نسبت به علم و تحقیقات در پیش گرفت؛ رویکردی که بیشتر بر کاهش هزینه‌ها، عدم حمایت از موضوعات علمی حساس و اعمال فشار‌های سیاسی بر نهاد‌های علمی مبتنی بود. این سیاست‌ها باعث شده بسیاری از پژوهشگران احساس ناامیدی کنند و ایالات متحده را دیگر به‌عنوان مقصدی مناسب برای ادامه کار علمی نبینند. تعداد قابل توجهی از پژوهشگران جوان، استادان دانشگاه و دانشجویان دکتری، که نقشی حیاتی در آینده علمی کشور دارند، به این نتیجه رسیده‌اند که مهاجرت به کشور‌های اروپایی یا کانادا گزینه بهتری برای ادامه فعالیت‌های علمی‌شان است. این موضوع به دلایل متعددی مرتبط است که در ادامه به‌طور مفصل بررسی خواهد شد.
کاهش شدید بودجه تحقیقاتی
یکی از اصلی‌ترین دلایل نارضایتی جامعه علمی آمریکا، کاهش شدید بودجه اختصاصی به تحقیقات علمی توسط دولت ترامپ است. دولت وی به‌وضوح اولویت‌هایش را از سرمایه‌گذاری بر علم و تحقیقات به حوزه‌های دیگری، چون سیاست‌های تجاری و امنیتی منتقل کرد. این کاهش بودجه نه‌تنها بر مؤسسات بزرگ تحقیقاتی نظیر بنیاد ملی علوم (NSF) و مؤسسه ملی سلامت (NIH) تأثیر مستقیم گذاشت، بلکه باعث افت کیفیت تحقیقات و ایجاد ناامنی شغلی در میان پژوهشگران شد. بسیاری از آزمایشگاه‌ها به دلیل نبود منابع مالی کافی، مجبور شدند پروژه‌های خود را متوقف کنند یا کمبود بودجه را از جیب خود جبران کنند. این مسئله به‌ویژه برای پژوهشگران تازه‌کار، دانشجویان دکتری و اساتید جوان که وابستگی زیادی به حمایت‌های مالی دارند، تأثیرات منفی بسیاری داشته است. یکی از پاسخ‌دهندگان نظرسنجی Nature، که استاد دانشگاه است، در این باره نوشته است: «من تلاش زیادی کرده‌ام تا از دانشجویان و آزمایشگاه خود حمایت کنم، اما اگر بودجه NIH کاهش پیدا کند، ممکن است مجبور شوم کشور را ترک کنم.»
از سوی دیگر، سیاست‌های دولت ترامپ در زمینه تحقیقاتی، نه‌تنها بودجه‌ها را کاهش داد، بلکه بسیاری از پروژه‌های حساس و حیاتی را متوقف کرد. یکی از نمونه‌های معروف این تغییرات، تصمیم دولت برای توقف تحقیقات مربوط به جنسیت و گوناگونی جنسیتی بود که باعث شد بسیاری از پژوهشگران این حوزه با موانع جدی مواجه شوند. در این میان، سیاست‌های ضدترنس‌جندر دولت ترامپ نیز بر دانشمندان ترنس‌جندر تأثیر مستقیم داشت و آنها را در وضعیت دشواری قرار داد. یکی از محققان ترنس‌جندر در نظرسنجی Nature به این موضوع اشاره کرده و گفته است: «من به دلیل سیاست‌های دولت ترامپ که حقوق ترنس‌جندر‌ها را محدود می‌کند، مجبور شده‌ام تنها به فرصت‌های شغلی در اروپا فکر کنم.» این مسئله نشان‌دهنده نقص جدی سیاست‌های داخلی آمریکا در زمینه حمایت از حقوق اجتماعی و علمی افراد، به‌ویژه کسانی است که در حوزه‌های خاص فعالیت می‌کنند.
اعمال فشار‌های سیاسی
یکی دیگر از جنبه‌های مخرب سیاست‌های ترامپ در دوره ریاست‌جمهوری‌اش، اعمال فشار‌های سیاسی و محدودیت بر مؤسسات علمی بود. در دوره کووید-۱۹ نیز این موضوع به‌وضوح قابل مشاهده بود؛ جایی که دولت تلاش کرد داده‌ها و بحث‌های علمی را کنترل کند و جلوی تبادل آزاد اطلاعات را بگیرد. این موضوع باعث شد بسیاری از دانشمندان احساس کنند که آزادی علمی و استقلال پژوهشی در ایالات متحده دچار خطر شده است. طبیعتاً، یکی از دلایل اصلی مهاجرت دانشمندان، یافتن جایی است که در آن آزادی علمی بیشتری وجود داشته باشد و بتوانند بدون محدودیت‌های سیاسی فعالیت کنند.
ایالات متحده که در برخی حوزه‌ها به‌عنوان پیشرو در عرصه علم و تحقیقات شناخته شده بود با بحران فزاینده‌ای رو به رو است و پروژه‌های علمی در این کشور روز به روز شکست میخورند. سیاست‌های دولت ترامپ باعث شده این کشور و موسسات آن دچار بحران شود. از کاهش بودجه گرفته تا اعمال فشار‌های سیاسی، اثرات منفی زیادی بر جامعه علمی داشته‌اند و احتمالاً تا سال‌ها شاهد پیامد‌های این تصمیمات خواهیم بود.
کاهش جذابیت ایالات متحده برای پژوهشگران
یکی دیگر از آثار سیاست‌های دولت ترامپ کاهش جذابیت ایالات متحده برای پژوهشگران خارجی است. تا پیش از این، شاید آمریکا مقصد نخست محققان و دانشمندان بین‌المللی بود. اما اکنون بسیاری از آنها در حال انتخاب کشور‌های خودشان یا کشور‌هایی نظیر کانادا یا اروپا هستند. این انتخاب‌ها نه تنها ناشی از کاهش حمایت‌های مالی در آمریکا است، بلکه به سیاست‌های مهاجرتی سختگیرانه ترامپ نیز مرتبط است که فرایند انتقال به ایالات متحده را دشوارتر از قبل کرده است.
این تغییرات در سطح مدیریتی نیز مشاهده شده است. یکی از مدیران سابق مؤسسه ملی سلامت (NIH)، فرانسیس کالینز، در مصاحبه‌ای اظهار کرده است که اقدامات دولت ترامپ باعث شده است این مؤسسه توانایی‌های خود را از دست بدهد و برخی از استعداد‌های جوان و برجسته به فکر ترک کشور بیفتند. او تأکید کرده است که سیاست‌های گذشته آمریکا در زمینه جذب استعداد‌های علمی مثال‌زدنی بوده‌اند، اما اکنون این روند ممکن است معکوس شود و آمریکا در رقابت جهانی عقب بیفتد.
جی باتاچاریا که به‌تازگی به عنوان مدیر جدید NIH منصوب شده، وعده داده است که بسیاری از مشکلات گذشته را رفع کند و آزادی علمی را به جامعه دانشمندان بازگرداند. او همچنین گفته است که سیاست‌های سانسور، که در دوره ترامپ تبدیل به یک مسئله بزرگ شده بود، به پایان خواهد رسید. اما حتی با این اصلاحات، خسارت‌هایی که طی سال‌های گذشته به این حوزه وارد شده، به‌سرعت جبران نخواهد شد.
هر جامعه علمی همواره نیازمند یک محیط پویا و حمایت‌کننده بوده است. اما با نگاه به وضعیت کنونی آمریکا می‌شود مشاهده کرد که این محیط تا حد زیادی تخریب شده و پژوهشگران احساس بی‌انگیزگی می‌کنند. ادامه این روند تأثیرات جهانی نیز خواهد داشت، زیرا بسیاری از تحقیقات و نوآوری‌های حیاتی دنیا به خطر می‌افتد. به نظر زمان آن رسیده است تا نهاد‌های علمی با همکاری یکدیگر مشکلات را برطرف کنند و مسیر پیشرفت علمی در جهان را فارغ ار دولت ترامپ به مسیر درست بازگردانند.
انتهای پیام/
