من گریه می‌کنم پس هستم!

فصل سوم پادکست آنالوگ با یک کاراکتر جدید شروع به کار کرده. راوی ما در این شروع جدید، به همراه یک دستیار هوش مصنوعی به بیان موضوعات و پدیده‌های مختلف در حوزه‌ی علم و فناوری، تاریخ، فرهنگ و... می‌پردازد. ما قصد داریم با دیالوگ بین یک هوش انسانی و یک هوش مصنوعی، به روایت جدیدی در پادکست سازی برسیم.

طبق روال همیشگی، در ابتدا دیالوگی با هوش مصنوعی برقرار کردیم و از اوپرسیدیم که آیا هوش مصنوعی هم می تواند گریه کند؟ با او درمورد اصطلاح اشک تمساح ریختن گپ زدیم و گفتیم اگر هوش مصنوعی نمی‌تواند با دلایل انسانی گریه کند، و اگر زمانی دیدم که یک هوش مصنوعی برای رسیدن به مقاصدش دارد گریه می‌کند، آیا می‌توانیم بگوییم که دارد اشک تمساح می‌ریزد؟ برای شنیدن جواب‌های جالب دستیار راوی ما، این اپیزود را بشنوید.

اشک یا گریه؟

گریه: همراه با اَکت فیزیکی است و معمولا با پشتوانه احساسی و عاطفی

اشک: سرازیر شدن مایع از غدد اشکی و معمولا به دلیل تجربه‌های مرتبط با حواس پنجگانه مثل درد کشیدن یا خرد کردن پیاز

حیوانات گریه می‌کنند یا اشک می‌ریزند؟

 حیوانات اشک می‌ریزند، و این اشک ها دلیل احساسی ندارن. در انسان‌ها به خاطر ترشح هورمون ها و عملکرد متفاوت سیستم عصبی و محرک ها، اشک ریختن از روی احساسات و عاطفه اتفاق میفتد که به آن گریه کردن می‌گوییم. فعلا و تا امروز انسان تنها گونه‌ی شناخته شده ایست که اشک احساسی تولید میکند.

 گریه می‌تواند به عنوان یک روش سالم برای تخلیه عواطف و کاهش استرس عمل کند. بسیاری از دانشمندان این کار را بعد از تجربه‌های عاطفی سخت یا غم‌انگیز بسیار آرامش‌بخش و مفید می‌دانند. مطالعات نشان می‌دهند که گریه می‌تواند به کاهش تنش‌های عاطفی و جسمی کمک کند. گریه کردن یک واکنش طبیعی انسانیست که می‌تواند عواطف را ابراز کند، به تخلیه استرس کمک کرده و حتی به تقویت ارتباط اجتماعی کمک هم کند. گریه کردن به عنوان یک علامت برای دیگران هم در نظر گرفته میشود، به خصوص وقتی که آدم‌ها به دنبال حمایت یا همدردی هستند.

صداهای شنیده شده در این اپیزود

فیلم چرا گریه نمی‌کنی؟ ساخته‌ی علیرضا معتمدی و محصول سال ۱۴۰۱ است که در جشنواره فیلم فجر نخستین بار به اجرا درآمد. چرا گریه نمی‌کنی؟ روایت زندگی فردی به نام علی شهناز است که پدر و مادر خود را از دست داده و خود را موظف به مراقبت از برادر کوچک‌ترش که به‌تازگی ازدواج کرده می‌داند. اما بنا بر اتفاق و حادثه‌ای برادر کوچک او نیز از دنیا می‌رود. علی شهناز حال در یاس و ناامیدی بر پیله تنهایی خود تمام احساس‌های جهان را از خود دور کرده و به پوچی مطلق رسیده‌است. در این میان مهم‌ترین معضل او این است که گریه نمی‌کند! تمامی توصیه همراهان از دوست و همکار او گرفته تا عمه‌اش و دختری که با او رابطه عاطفی جدیدی را آغاز کرده‌است و همزاد او که شتربانی در یکی از نقاط کویری فلات مرکزی کشور است؛ در مواجهه با او تمام هم و غمشان را بر این گذاشته‌اند که در نهایت امر او را به گریه کردن دعوت کنند و مدام از او می‌پرسند چرا گریه نمی‌کنی

در این اپیزود ما مونولوگ ابتدایی فیلم، که از زبان کاراکتر اصلی به روانشناس‌اش گفته می‌شود را می‌شنویم. دلیل این که چرا که نمی‌تواند گریه کند. که به ما درک درستی از این می‌دهد که گریه صرفا یک واکنشی از حواس پنجگانه نیست و در ذهن و مغز ما اتفاقات پیچیده‌ای نیز درحال رخ دادن است.