تکنولوژی در خدمت تسهیل زندگی کودکان اوتیسم
به گزارش آنا، تکنولوژی و پیشرفت فناوری امروزه اجرای بسیاری از برنامه‌ها را که سابق بر این برای متخصصان یا خانواده‌ها دشوار و یا غیر قابل انجام بود، آسان و شدنی کرده است. در واقع امروزه تکنولوژی، نقش اساسی در حوزه‌های گوناگون بازی می‌کند. یکی از این حوزه‌ها آموزش به کودکان اوتیسم و ارتقای سطح زندگی آنها است.
به گفته یک روانشناس فناوری می‌تواند موجب بهبود مهارت‌ها در کودکان مبتلا به اوتیسم شده و تعامل آنها با دیگر کودکان را بهبود بخشد.
سمیه مرادیان در گفت‌و‌گو با آنا، با بیان اینکه نتایج تحقیقات علمی نشان داده که حواس مختلف در یادگیری نقش یکسانی ندارند، گفت، آنچه بیشتر از هر چیزی برای خانواده‌های دارای کودک اوتیسم هزینه دارد، آموزش است. از سوی دیگر آموزش کودکان اوتیسم باید مستمر باشد. کارشناسانی که با کودکان اوتیسم سروکار دارند، بر این باورند که فناوری باعث بهبود مهارت‌ها، افزایش انگیزه برای یادگیری و بهبود تمرکز کودکان مبتلا به اوتیسم می‌شود
وی با بیان اینکه مهمترین دلیل استفاده از تکنولوژی آموزشی، افزایش مهارت در این کودکان است، گفت: بازی‌های کامپیوتری لمسی (تاچی) به کودکان آموزش می‌دهد چگونه آیتم‌ها را دسته بندی کنند و با کودکان دیگر تعامل برقرار کنند. همچنین آنها می‌توانند از طریق دستگاه‌های پایه‌ای قابل تنظیم طراحی یاد بگیرند.
وی ادمه داد: همچنین می‌توان از روبات‌ها برای تعاملات اجتماعی استفاده کرد، در واقع آنها ابزار‌هایی برای تقویت مهارت‌های اجتماعی کودکان هستند.
این روانشناس با بیان اینکه می‌توان از طریق محیط‌های کنترل شده به کاهش اضطراب در این کودکان کمک کرد، گفت: شبیه‌سازی موقعیت‌هایی مانند خرید از فروشگاه یا شرکت در کلاس درس می‌تواند به کاهش اضطراب در آنها کمک کند.
او همچنین در رابطه با دیگر کاربرد‌های تکنولوژی برای افزایش کیفیت کودکان اوتیسم گفت: مهندسان در تلاش هستند تا بتوان سنسور‌های قابل حملی را طراحی کرده تا با جاسازی آن در البسه و پوشاک کودکان بتوان از بروز رفتار‌های خودآزاری در آنها پیشگیری کرد.
مرادیان ادامه داد: مسواک موزیکال که عمل مسواک زدن را در این کودکان ترغیب می‌کند با نواختن آهنگ‌های مختلف موجب می‌شود، کودکان مبتلا به اوتیسم از مدت زمان مسواک زدن بخش‌های مختلف دهانشان مطلع شوند. سنسور‌های تخت و تشک که میزان تنفس، ضربان قلب و حرکات بچه‌ها را هنگام خواب ردیابی می‌کند و به صورت بالقوه می‌تواند درمانگران را از حملات ناگهانی و خیس شدن تخت آگاه کند. همچنین سنسور‌های تخت و تشک که میزان تنفس، ضربان قلب و حرکات بچه‌ها را هنگام خواب ردیابی می‌کند و به صورت بالقوه می‌تواند درمانگران را از حملات ناگهانی و خیس شدن تخت آگاه کند. سنسور‌های کفشی نیز برای ثبت پیشرفت در یادگیری راه رفتن کودکان نیز می‌توانند کاربرد داشته باشند.
وی یادآور شد: اغلب متخصصان بالینی و درمانگران نمی‌دانند چه خدمات تکنولوژیکی می‌توان برای کودکان مبتلا به اتیسم ارائه کرد و مهندسان هم نمی‌دانند چه چیزی برای این کودکان نیاز است، اما وقتی این دو با هم مشارکت می‌کنند، فرصتی برای تشویق و همکاری میان رشته‌ای و ایجاد راه حل‌های جدید، برای مشکلات جهان واقعی کودکان اوتیستیک ایجاد می‌شود.
انتهای پیام/
