پیشگیری از آزار جنسی کودکان مسئولیت مشترک دولت، نهادهای آموزشی و جامعه

به گزارش خبرنگار آنا، الناز عابدی مدرس کارگاه آموزشی «پیشگیری از آزار جنسی کودکان» در دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر با بیان اینکه پیشگیری از آزار جنسی کودکان امری حیاتی بوده که نیازمند آموزش و آگاهیبخشی به کودکان، والدین و جامعه است، اظهار کرد: آموزش پیشگیری از آزار جنسی کودکان، نخستین گام در حفاظت از حقوق آنان است. غفلت از این بُعد تربیتی، پیامدهای ناگوار و حتی خطرناکی برای فرد، خانواده و جامعه به دنبال خواهد داشت.
وی با تأکید بر اینکه منظور از تربیت جنسی به هیچوجه آموزش برقراری ارتباط جنسی به کودک نیست؛ بلکه منظور آگاهی دادن متناسب سن کودک و آموزش مهارتهای خودمراقبتی است، عنوان کرد: تربیت جنسی فرآیندی بوده که در آن باورها، نگرشها و ارزشهایی در فرد شکل میگیرد که در همه طول عمر بر موضوعات مهم زندگی فرد مانند روابط صمیمانه و بین فردی، هویت جنسی، گرایش جنسی، ارتباطات زناشویی و کیفیت ارتباط والد و فرزند، تأثیر بسزایی دارد.
این پژوهشگر با اشاره به اینکه آزار جنسی کودکان به دلیل ناآگاهی و توانایی تشخیص رفتارهای نادرست اتفاق میافتد، توضیح داد: آموزشهای پیشگیرانه به کودکان این امکان را میدهد که بدن خود را بشناسند، مرزهای شخصی را درک کرده و در صورت مواجهه با هرگونه رفتار غیرمعمول، آن را گزارش کنند.
عابدی با بیان اینکه ترس، یکی از چالشهایی است که سبب میشود کودکان وقوع چنین رفتارهایی را اعلام کنند، مطرح کرد: وظیفه ما بهعنوان بزرگترها این بوده که فضای امن و بدون قضاوت برای آنها فراهم کنیم تا در صورت بروز مشکل بتوانند بدون ترس از آسیب، صحبت کنند.
وی با تأکید بر اینکه والدین باید با شناخت مراحل رشد جنسی کودکان و نوجوانان، واقعیتهای ظریف و آداب تربیتی مرسوم فرهنگ و جامعه خود را به کودک منتقل کنند، تشریح کرد: آموزشهای زودهنگام و ناشیانه مسائل جنسی به کودکان و نوجوانان گاه آنان را چنان دچار دلهره و اضطراب میکند که اصول بهداشت روانی خانواده را خدشهدار میسازد. از طرف دیگر اگر این آموزشها دیرهنگام، ناکافی و غیرواقعی باشند، نمیتوانند مفید واقع شوند.
این پژوهشگر با بیان اینکه کودکان به هر حال کنجکاوی خود را از طریق منابع مختلف همانند دوستان، فضای مجازی، نشریات، رسانهها و …. ارضا میکنند، تبیین کرد: اگر پدر و مادر بتوانند به پرسشها و کنجکاویهای جنسی فرزندان خود پاسخهای مناسب و سنجیده بدهند، میتوانند مانع از انحراف فکری، سرکوب جنسی و مخفیکاری آنان شوند. پیشگیری از آزار جنسی کودکان باید مسئولیت مشترک میان دولت، نهادهای آموزشی و جامعه باشد. تنها با همکاری و تلاش مشترک میتوانیم به این هدف دست یابیم و از آسیبهای جبرانناپذیر جلوگیری کنیم.
انتهای پیام/