میسوفونیا؛ اختلالی ناشناخته اما آزاردهنده

به گزارش آنا؛ مبتلایان به این اختلال با شنیدن صداهای خاصی مانند جویدن، نفس کشیدن، تایپ کردن، یا حتی صدای تق‌تق خودکار دچار واکنش‌های شدید احساسی و فیزیولوژیکی می‌شوند.

آرزو آقاجانی  روان‌درمانگر و مشاور بالینی  در گفت‌وگو با خبرنگار آنا با بیان اینکه افراد مبتلا به میسوفونیا اغلب احساس خشم، اضطراب و تنش را در مواجهه با برخی صداها تجربه می‌کنند، گفت: میسوفونیا می‌تواند عاملی شود تا فرد از موقعیت‌های اجتماعی یا خانوادگی دوری کرده و در روابط شخصی خود، با مشکلاتی روبه‌رو شود. ضربان قلب بالا، تعریق و حتی سردرد از جمله واکنش‌های فیزیکی این افراد به صداهای تحریک‌کننده است.

وی افزود: تحقیقات نشان می‌دهد عوامل متعددی می‌تواند در بروز این اختلال نقش داشته باشند. عوامل ژنتیکی، تجربیات منفی دوران کودکی و فعالیت‌های غیرطبیعی در برخی بخش‌های مغز از جمله دلایل احتمالی میسوفونیا به شمار می‌روند. به گفته روان‌شناسان، مواجهه با شرایط استرس‌زا همراه با صداهای خاص در کودکی، می‌تواند حساسیت فرد را به این صداها در بزرگسالی تشدید کند.

آقاجانی تاکید کرد: اگر فردی در دوران کودکی با صداهای خاصی مانند صدای خوردن یا نفس کشیدن در شرایط منفی یا استرس‌زا مواجه شده باشد، ممکن است این صداها برای او یادآور آن تجربیات ناخوشایند شوند. مثلاً اگر یک کودک در حین غذا خوردن مورد انتقاد یا تنبیه قرار گیرد، ممکن است بعداً با شنیدن صدای خوردن دیگران احساس اضطراب یا خشم کند.

وی ادامه داد: تجربیات اجتماعی منفی، مانند قضاوت یا تمسخر به خاطر صداهای خاص، می‌تواند به بروز میسوفونیا کمک کند. مثلاً اگر فردی در مدرسه به خاطر صدای تنفس یا جویدن خود مورد تمسخر قرار گیرد، ممکن است نسبت به این صداها حساس‌تر شود و در آینده با شنیدن آن‌ها احساس ناراحتی کند.

آقاجانی ادامه داد: مطالعات نشان داده‌ مغز افراد مبتلا به میسوفونیا به شکلی متفاوت به صداهای خاص واکنش نشان می‌دهد، به‌طوری که ارتباط بین بخش‌های عاطفی و شنوایی مغز در این افراد بیش‌فعال است

وی درخصوص راه‌های مدیریت این اختلال گفت: شناسایی محرک‌ها و شناخت صداهایی که باعث ایجاد واکنش‌های شدید می‌شوند، اولین گام برای کنترل میسوفونیا است. استفاده از تکنیک‌های آرامش‌بخش مانند تنفس عمیق، مدیتیشن و یوگا می‌تواند به کاهش اضطراب ناشی از شنیدن صداهای آزاردهنده کمک کند.

مشاور بالینی تشریح کرد: ممکن است در مغز افرادی که دچار میسوفونیا هستند، فعالیت‌های غیرطبیعی وجود داشته باشد که باعث حساسیت به صداها می‌شود. استفاده از هدفون و گوش دادن به موسیقی یا صداهای آرامش‌بخش در محیط‌های پرصدا، راهی موثر برای کاهش تحریک عصبی است.

وی افزود: مراجعه به روان‌درمانگر و استفاده از روش‌هایی مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT) می‌تواند به افراد کمک کند تا بهتر با این اختلال کنار آمده و آرامش بیشتری داشته باشد.

نتایج تحلیل داده‌های یک تحقیق علمی انجام شده در کشور نشان می‌دهد، بین سه عامل میسوفونیا، اضطراب و افسردگی رابطه مشخصی وجود دارد و رابطه صدا بیزاری و اضطراب مثبت بود. در تحلیل رگرسیون که یک مدل‌های آماری برای برآورد روابط بین متغیرها است، میسوفونیا با اضطراب و افسردگی رابطه متقابلی داشته و نیازمند توجه جدی و مداخلات سودمند برای افراد دارای علائم این اختلال است.

میسوفونیا ممکن است همچنان ناشناخته باشد، اما اثرات آن بر زندگی فردی و اجتماعی قابل انکار نیست. کارشناسان توصیه می‌کنند افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، حتماً برای دریافت درمان تخصصی مراجعه کنند.