خلاف کنم وزارت ورزش مانعم می‌شود؛ تجهیزات فلوربال را در خانه پنهان نمی‌کنم/ داور فوتسال در مسابقات بانوان قضاوت نمی‌کند
به گزارش خبرگزاری آنا، رشته ورزشی فلوربال بالغ بر ۱۵ سال است که در ایران راه اندازی شده و زیر مجموعه فدراسیون انجمن‌های ورزشی است. ابهامات بسیار زیادی در مورد این ورزش و شیوه اداره آن وجود دارد و در همین راستا با رمضانعلی دولو رئیس انجمن فلوربال کشورمان که عضو هیئت رئیسه فلوربال آسیاست گفت‌وگوی بلندی داشتیم که در ادامه خواهید خواند.
آنا: درخصوص ورزش فلوبال که بیش از ۱۵ سال است وارد ایران شده توضیح دهید.
ما از سال ۸۸ این ورزش را راه اندازی کردیم. سال ۸۹ براساس نامه کمیته ملی المپیک توسط سازمان تربیت بدنی (آقای سعیدلو) نامه‌ای که خود فدراسیون جهانی ورزش فلوبال به IOC ایران فرستاده بود، نامه را تأیید کردند و به سازمان تربیت بدنی فرستادند. گزارش کارشناسی بررسی شد که جایگاه این رشته در جهان و آسیا کجاست و تمام این مراحل بررسی شد و به صورت کارشناسی برای رئیس سازمان تربیت بدنی وقت آقای سعیدلو رفت که در تاریخ ۱۳۸۹/۰۲/۱۹ مورد تأیید سازمان تربیت بدنی قرار گرفتیم.
آنا: ۱۵ سال است که این رشته در ایران راه اندازی شده و در ۱۸ استان کشور فعال است، اما از این ۱۸ استان در ۷ الی ۸ شهر در بخش آقایان و ۴ شهر در بخش بانوان در مسابقات شرکت می‌کردند که در این مدت طی چند دوره‌ای که مسابقات برگزار شده کافی نبوده و همچنین برای مسابقات برون مرزی تعداد اعزام‌ها با توجه به شرایطی که بوده ناکافی بوده، دلیل این نواقص چیست؟
فلوربال از سال ۸۹ که سازمان تربیت بدنی مورد توافق این قرار گرفت و تأیید شد دو سال بعد در مسابقات قهرمانی آسیا که در ژاپن شرکت کردیم و مورد تأیید کنفدراسیون فلوربال آسیا قرار گرفت و به صورت رسمی عضو کنفدراسیون فلوربال آسیا و اقیانوسیه هم قرار گرفتیم. قبل از آن در ایران باید حرکت را آغاز می‌کردیم. به علت اینکه امکانات و تجهیزات این رشته در ایران تولید نمی‌شود بعضا فدراسیون جهانی به ما کمک می‌کند که می‌توانیم به توسعه این رشته در سراسر کشور گام برداریم. به طبع براساس تقویم ورزشی که طراحی می‌شود و ما با فدراسیون انجمن‌های ورزشی ارتباط می‌کنیم براساس آن مسابقات خودمان را طراحی می‌کنیم. کلاس‌های آموزشی و کلاس‌های داوری و مربیگری و ارتقا و در کنار آن مسابقات برون مرزی و مسابقات داخلی چه زنان و چه مردان را داریم. همانطور که کم کم استان‌های دیگر را راه اندازی می‌کردیم سعی می‌کردیم مسابقات ورزشی را هم برگزار کنیم. مسابقات قهرمانان کشوری را هم برگزار کردیم.
آنا: بر چه مبنایی مسابقات را برگزار می‌کنید؟
سالانه براساس تقویم فدراسیون جهانی برنامه برگزار می‌کنیم. مثلا به فرض بازی «ایندور گیم» قرار بود تیم اعزام شود، بین رشته‌های کاروان ایران که ۲۵ رشته بود برای اولین بار فلوربال در مسابقات «ایندور گیم» ترکیه که قرار است در تایلند برگزار شود مسابقات توسط شورای المپیک آسیا لغو شد و اعزام صورت نگرفت و به ۲۰۲۶ ریاض موکول شد. از سال ۹۰ که شروع به فعالیت کردیم بعضا چه دختران و چه پسران مسابقات قهرمانی کشوری را برگزار می‌کردیم. درست است که گفتیم ۱۸ استان فعالیت می‌کنند، اما بعضا در مسابقات قهرمانی کشوری ما نهایتا ۱۰-۱۱ تیم شرکت می‌کنند و بقیه به تعادل نرسیدند که بتوانند تیم را جمع بندی کنند و بتوانند برای مسابقات حضور پیدا کنند. به همین علت ۱۸ استان بعضا ۱۰ استان در مسابقات شرکت می‌کند. در بخش بانوان هم به همین صورت است. قبل از اینکه بخواهیم مسابقات فلوربال را برگزار کنیم طبق جدول کنفدراسیون آسیا و کنفدراسیون جهانی قبل از آنکه آنها به ما اعلام کنند مسابقات داخلی را برگزار می‌کنیم. بعضا برخی از استانها خودشان مسابقات درون استانی برگزار می‌کنند و برخی توسط انجمن فلوربال برگزار می‌شود. اگر مسابقات قهرمانی کشوری را برای ۵-۶ استان برگزار نمی‌کنیم به علت این است که تجهیزات کافی برای حضور در مسابقات را ندارند.
آنا: دلنوشته خیلی‌ها در فضای مجازی این بوده که بعد از گذشت سال‌ها هنوز مدرس داوری و مربیگری نداریم و یا کم هست که بخواهند آموزش‌های داوری و مربیگری این رشته را به ما بدهند.
سوال بسیار خوبی است. برای همین موضوع دو بار دبیرکل فدراسیون جهانی به ایران آمده و کلاس داوری و کُرس داوری مربیگری برگزار کرده است. یکسری گواهینامه گرفتند و در سطح کشور کار می‌کنند. در کنار اینها حدود ۶ مدرس داریم. ۲ مدرس خانم و ۴ مدرس آقا؛ اگر هم قرار است تربیت مدرس باشد با فدراسیون جهانی هماهنگ می‌کنیم و آنها برای ما مدرس اعزام می‌کنند تا تربیت مدرس داشته باشیم. بعضا خود من و کسانی که از فدراسیون جهانی سرتیفیکیت گرفتند و کلاس‌های مربیگری و داوری را در سطح ایران دانش افزایی برگزار کنند، آنها به عنوان مدرس فعالیت می‌کنند و در کنار آن با فدراسیون جهانی تعامل برقرار کردیم که ان‌شاءالله در اردیبهشت ۱۴۰۴ مدرس بیاید تا بتوانیم تمام داوران و مربیان سطح ایران را دانش افزایی و ارتقا دهیم و هم تربیت مدرس داشته باشیم. در بحث تربیت مدرس هم داور و هم مدرس داشته باشیم که بتوانند کار کنند. البته کارگاه آموزشی بازآموزی برای داوران داریم که از ۱۱ بهمن ماه در تهران آغاز شده و از تمام استانها درخواست کردیم ۳ خانم و ۳ آقا برای دانش افزایی قوانین سه به سه که به ما ابلاغ شده بود.
آنا: از داوران فوتسال در بخش بانوان استفاده می‌کنند که به داوری این رشته آگاهی ندارند و باعث جنجال داوری در مسابقات بانوان می‌شود. این مطلب صحت دارد؟
اصلا؛ مسابقات بانوان را قبلا برگزار کردیم و قرار است مجددا این مسابقات را برگزار کنیم. اصلا داوران فوتسال نیامده‌اند. اگر هم باشد به عنوان منشی هستند. مثل بسکتبال و والیبال؛ الان کنار کُرس‌های بسکتبال و والیبال در زمان برگزاری مسابقات از منشی‌های خانم استفاده می‌کنند. همچنین چیزی نداشتیم که باعث جنجال باشد و این مسئله را برای اولین بار است که می‌شنوم. خودم بالای سر کار هستم و متوجه هستم که چه مسابقاتی برگزار می‌شود. البته اگر امکاناتی نداریم و نتوانستیم کار کنیم به خاطر تجهیزاتی است که در ایران تولید نمی‌شود. البته امسال و سال گذشته صثحبت کردیم که بتوانیم تجهیزات را هم تولید کنیم که ان‌شاءالله انجام شود.
آنا: داور بین‌المللی نداشتیم که اعزام کنیم؟
داور بین الملل شرایط خاص خودش را دارد. معمولا فدراسیون جهانی یا کنفدراسیون فلوربال آسیا بعضا زمانی که تیم بخواهد اعزام شود می‌گویند در کنار تیم هم داور بیاورید. اما نامه‌ای از طرف فدراسیون جهانی به کنفدراسیون فلوربال آسیا به ما نرسیده که داور هم اعزام کنید و برای کرسی‌های بین‌المللی که در خارج از ایران برگزار می‌شود تا به این لحظه فدراسیون جهانی باید اعلام کند. باید اعلام کند که فلان کُرسی در هندوستان قرار است برگزار شود و یا در سوئد برگزار شود و سهمیه به شما می‌دهیم که دو آقا و یا سه خانم را اعزام کنید. تا به حال چنین چیزی نداشتیم.
آنا: با توجه به استعدادی که ایرانیان دارند باید از سوی وزارت ورزش و فدراسیون انجمن ورزشی از این رشته حمایت شود. گفتند شما با وجودی که سال‌ها در این رشته کار و فعالیت می‌کنید از رانت فلوربال برای پسرتان استفاده کردید و وارد دانشگاهی در فنلاند شده؛ این موضوع صحت دارد؟
اصلا چنین چیزی نیست.
آنا: یعنی پسرتان رایگان ادامه تحصیل نمی‌دهد؟
نه؛ تمام اطلاعات موجود است. اطلاعاتی که دانشگاه قبول شده و بورسیه گرفته مشخص است و ارتباط به این موضوع ندارد. بعضا می‌بینید دانشجویی در جا‌های مختلف و در کشورهای مختلف ثبت نام می‌کند و قبول می‌شود. مثل دانشگاه‌های ایران، پذیرش می‌گیرد و براساس پذیرش می‌تواند مکاتبه کند. مشخصا در آنجا ادامه تحصیل دهد. چرا باید چنین کاری انجام دهم. تمام اطلاعات و مدارک پذیرش و نحوه پذیرش موجود است. او پذیرش شده و در باشگاهی در فنلاند بازی می‌کند و ارتباطی به من ندارد. درس به جای خودش و بازی هم به جای خودش است.
آنا: پس ریشه چنین مسئله‌ای از کجاست که مطرح شده؟
الان در ایران می‌بینید که اکثر ایرانی‌ها دختر و پسر در دانشگاه‌های مختلف تحصیل می‌کنند و این طبیعی است. وقتی در سه کشور مثلا سوئد، ایتالیا و فنلاند قبول می‌شوید یکی را پذیرش می‌گیرید و براساس آن پذیرش دانشگاه مربوطه است که می‌توانید مراحل اداری را انجام دهید و از طرف دانشگاه نامه می‌آید که پذیرش گرفته‌اید و از طریق آن سفارت صحبت کنید و اگر براساس پذیرش قبول کردند، جذب می‌شوید. پسر من بورسیه شده است. یعنی ۲۰ نفر را می‌خواستند و او نفر اول شده است. چه ربطی به فلوربال دارد؟ قبول شده و رفته و در کنارش در باشگاهی فلوربال را هم بازی می‌کند. آگاه‌تر نسبت به این موضوع هستید که نحوه پذیرش و دانشجویی که قراره پذیرش بگیرد برای انگلیس و جا‌های مختلف درخواست می‌زند. اگر قبول نشود که نمی‌رود.
آنا: موضوع بعدی گفتند که رمضانعلی دولو ۶ سال است که بازنشسته شده، اصطلاح قانون عدم به کارگیری بازنشستگان را به کار برده‌اند؛ در مورد پسرتان هم نوشتند که قرار است جای خودتان بگذارید؟ این داستان بازنشستگی چیست؟
اصلا چنین نیست. من خودم ایثارگر هستم. از قانون ایثارگری و جانبازی استفاده کردم. اگر خلاف است که وزارت ورزش آزاد است و می‌داند که خلاف است و مانع ادامه حضورم می‌شود.
آنا: گفته‌اند هم چوب و هم توپ برای فلوربال خواستیم، اما به ما گفتند نداریم و کسی نیست در استان جواب بدهد که چرا راه‌اندازی نمی‌شود و نمی‌توانیم این ورزش را دنبال کنیم.
تأکید می‌کنم که تجهیزات این رشته در ایران تولید نمی‌شود ما باید بتوانیم برای تولید اقدام کنیم که مقدمات آن را انجام دادیم تا بتوانیم آن را در اختیار استانها قرار دهیم. بعضا فدراسیون جهانی براساس مکاتبه‌ای که می‌کنیم امکانات را به کشور‌ها می‌دهند. یک رینگ فدراسیون جهانی داده؛ از زمانی که در سراسر کشور صاحب فلوربال شدیم و در تمام مسابقات که برای آقایان یا بانوان باشد، برگزار می‌کنیم. در کنارش برای توسعه ما یک مقدار تجهیزات به ما بدهید که براساس تجهیزات توپ و چوب از طریق فدراسیون گمرک ترخیص می‌کنیم و براساس فعالیتی که در آن استان و یا شرکت در مسابقاتی که شرکت می‌کنند، امکانات می‌دهیم. زمانی که وسیله نداشته باشیم که نمی‌توانیم. چرا در ۳۰ استان اجرا نکردیم و در ۱۸ استان راه اندازی کردیم. باید تجهیزات و امکانات برای راه‌اندازی باشد و اگر نباشد از کجا راه اندازی کنیم. بعضا می‌بینید برای یک کنگره بین‌المللی در کنارش می‌تواند خریداری کند و بیاورد. هر استانی که فعالیت کرد و در مسابقات شرکت کرد، تجهیزات دریافت کند. روال ما الان این است. استان‌های دیگر درخواست راه اندازی می‌کنند، اما می‌گوییم، چون امکانات نداریم فعلا دست نگه می‌داریم و راه‌اندازی نمی‌کنیم.
آنا: در مورد چاپ کتاب آموزش داوری و مربیگری؛ کتاب در گذشته توسط شخص دیگری ترجمه شده ولی الان به نام رمضانعلی دولو شده است.
نه، اصلا داستان این شکلی نداریم. کتاب آخرین قوانین و مقررات فدراسیون جهانی است. بالاخره هر رشته ورزشی یک قوانین و قواعدی نیاز دارد برای آگاهی بخشیدن برای عموم مردم و علاقه مندان. اگر نمونه آن هست ارائه کنید و ما می‌گوییم شما درست می‌گویید و ما غلط می‌گوییم؛ که ما این را ترجمه کردیم و برگرداندیم و چاپ کردند و در اختیار استانها قرار دادیم. هم داوری و هم مربی گری را چنین کردیم. یکی که آموزش گام به گام بود سوئدی بود، از سوئدی به انگلیسی و از انگلیسی به فارسی برگرداندیم.
آنا: بحث مسابقات جهانی و اینکه شما با پسرتان رفته‌اید هم از حواشی فلوربال شده است؟
بعضا یکسری کنگره‌های فدراسیون جهانی در هر ۴ سال یکبار برای کل کنفدراسیون‌ها از جمله بسکتبال و والیبال و کاراته و تکواندو برگزار می‌شود. سالانه کنگره آسیایی و کنگره جهانی را برگزار می‌کند. یک کنگره در تایلند مجمع سالانه کنفدراسیون فلوربال آسیا و اقیانوسیه که ما اعزام کردیم. از طریق شورای برون مرزی رفت و اعزام شدیم برای کنگره آسیایی، چون که پسرم عضو کمیته توسعه و جوانان است و مدارک آن هم هست، دعوت شدند، بنده هم رئیس توسعه فلوربال غرب آسیا و هیئت اجرایی کنفدراسیون آسیا هستم. به ما هم دعوت نامه رسمی را دادند و ما به فدراسیون دادیم و فدراسیون مجوز شورا گرفته و ما اعزام شدیم. دوم در مسابقات کنگره سالیانه جهانی فلوربال که در مالمو سوئد برگزار شده بود عین همین شد. مجددا دعوتنامه به فدراسیون دادیم و فدراسیون و شورای برون مرزی مجوز صادر شده و برای کنگره رفتیم. هر رشته ورزشی و هر شخصی که از طریق ورزش باید برای مسابقات برون مرزی برود، تا زمانی که شورای برون مرزی موافقت نکند اعزام نمی‌شود که خدای نکرده اگر اتفاقی برای آن شخص و تیم بیفتد، گریبان گیر فدراسیون می‌شود که فرد را اعزام کرده است که اینها را براساس مستنداتی که در فدراسیون انجمن‌های ورزشی به وزارت ورزش رفتیم. هم برای کنگره و هم برای مسابقات می‌رویم. قرار است مسابقات جهانی برگزار شود در کنار آن فدراسیون جهانی فلوربال کنگره مجمع سالیانه را در حین برگزاری مسابقات جام جهانی برگزار می‌کند. یعنی در کنار مسابقات جام جهانی، ۲ روز کنگره سالیانه را برگزار می‌کند که کل اعضای عضو این رشته در آن کنگره حضور پیدا می‌کنند. هم برای مسابقات و هم برای اینکه در کنگره شرکت کنند.
آنا: کنگره جهانی مسابقات سه به سه را طراحی کرده است؟
ما برای اولین بار مسابقات سه به سه را در ایران برگزار کردیم و تنها کشور آسیایی بودیم که مسابقات سه به سه را در مجتمع نهضت سوادآموزی در تهرانسر برگزار کردیم و به طبع آن باید در مسابقات جام جهانی که برای اولین بار در فنلاند قرار است برگزار شود به خاطر هزینه‌های بالا نتوانستیم تیم اعزام کنیم. قرار بر این شد که مجدد یک مسابقه سه به سه در تهران برگزار کنیم که این اتفاق انتهای هفته اخیر افتاد و نفرات براساس نظر و اخذ نظر شورای برون مرزی اگر در منابع مالی از طرف فدراسیون یا اسپانسر تأمین شود تا تیم ملی را برای اسفند ماه اعزام می‌کنیم.
آنا: کمبود مسابقات کشوری در طول سال تاریخ و موانع آن چیست تا برطرف شود؟
زمانی که قرار است مسابقات قهرمانی کشوری برگزار کنید باید شرایطی مهیا شود که تیم‌های استانی در استانها کار کنند و انجمن‌ها بخشنامه به فدراسیون کنند و فدراسیون به هیئت‌ها بخشنامه کند تا بتوانند تیم اعزام کنند. قبل از برگزاری هر رویدادی اعلام آمادگی می‌گیریم. مثلا سه به سه می‌گیریم. به فدراسیون اعلام کردیم که قصد داریم مسابقات سه به سه برگزار کنیم به این ۱۸ استان نامه بزنید و اعلام آمادگی تا ۴/۱۱ را انجام بدهند و اگر به حد نصاب رسید مسابقات برگزار شود. حتی با ۴ استان یا ۱۰ استان شده باشد. بعضا اگر برگزار نمی‌کنیم شرایط تخمین فدراسیون جهانی را باید ببنیم. مسابقات قهرمانی کشور برگزار می‌کنیم باید امیدی باشد که آن فرد که برای مسابقات قهرمانی کشور می‌آید بتواند حداقل انگیزه باشد که کار کند و در کنار آن اعزام شود. اگر اعزام شود به خاطر منابع مالی بوده که اعزام نشده است. سعی می‌کنیم ان شاءالله براساس مکاتباتی که اخیرا با فدراسیون جهانی انجام دادیم تجهیزات به دست ما برسد از سال ۱۴۰۴ چهار رویداد را برای خانم‌ها و آقایان در مسابقات کشوری برگزار کنیم.
آنا: بحث دپوی وسایل رشته ورزشی فلوربال و فروش آنها در فروشگاهی خاص در منیریه چیست؟
اصلا؛ ما همچنین فروشگاهی نداریم. عذرخواهی می‌کنم ولی من این رشته را راه‌اندازی کردم. اولین کاری که باید می‌کردم می‌رفتم با کمپانی‌های جهانی صحبت می‌کردم و یک مغازه در منیریه می‌زدم و وسایل را می‌بردم و در کنار آن می‌فروختم که چنین کاری نکردیم. تنها چیزی که الان داریم بعضاً در مهاباد و بانه، پیج‌های خاصی هست که پک‌های فلوربال مثلا ۱۰ تا توپ را می‌آورند و برخی از استانها می‌گویند که از بانه و از کجا بخریم. می‌گوییم این پیج است و اینکه خود ما فروشگاهی داشته باشیم و در این فروشگاه محصولات را به منصه ظهور بگذاریم و فروش داشته باشیم، نداریم. اگر چنین بود خودم دو هزار تا می‌خریدم. یعنی در بازار منیریه بگویید تور فلوربال و توپ فلور فلان بگیرید. مثل بسکتبال نیست که شما بگویید این بسکتبال است و فوتبال و تکواندو و چوب و ... و کلاه دروازه‌بانی است. اینها برای فلوربال است. از منیریه تا چهارراه سپه چنین چیزی نیست. بعضا از طرف فدراسیون جهانی که به ما وسائل می‌دهد براساس فعالیت استان تجهیزات می‌دهیم. اینکه بگوییم فروشگاهی وجود دارد و از اینجا بخرید، چنین چیزی نیست. اگر باشد خدا گواه است که من می‌خرم.
آنا: چه نیاز‌هایی برای رشد فلوربال حس می‌کنید؟
برای توسعه هر رشته ورزشی زیرساخت‌ها خیلی مهم است. ما به دنبال تجهیزات رفتیم تا بتوانیم تجهیزات را درست کنیم و سرمایه گذار بیاوریم. کسی سرمایه گذاری برای تجهیزاتش نمی‌کرد. چون آن طور که باید و شاید توسعه نمی‌کرد. زمانی رشته‌ای توسعه پیدا می‌کند که تمام ابزار و وسایل آن باشد. یعنی یک استان برای مسابقات می‌آید باید تمام امکانات مثل توپ، تور، چوب، کلاه دروازه بانی و کلاس دروازه‌بانی داشته باشد. تمام استانها اینها را دارند و شرکت می‌کنند. یک رینک داریم. قاعدتا این است که باید در هر استان یک رینگ فلوربال باشد که هر رینک ۳۶ هزار دلار هزینه دارد. اگر بخواهد از آن طرف بیاید و هزینه گمرک و ترخیص دارد باید ۴ هزار یورو هزینه شود و به استان داده شود. اگر این رینک و چوب و توپ تأمین شود خیلی راحت می‌توانیم «سی او دو» (CO۲) یک استان را تأمین کنیم. زیرساخت خیلی مهم است. البته در کنگره‌ای که در تایلند برگزار شد کنفدراسیون فلوربال آسیا که نامه آن هم موجود است قرار است برای ایجاد یک کمپ تیم‌های ملی در ایران با هزینه خودشان احداث کنند. به ما گفتند که شما فقط سالن را مشخص کنید و ما زیرساخت یعنی کف زمین و دو دست رینک و ۲۰۰ توپ و ۴ جفت دروازه فوربال فراهم می‌کنیم. کار‌های مقدماتی را انجام دادیم و قرار است جلسه‌ای با وزارت ورزش و جوانان برگزار کنیم که این تعهدی که کنفدراسیون فلوربال آسیا داده نشان دهیم و قراردادی منعقد شود تا عواملی که کنفدراسیون فلوربال آسیا دارد برای ما این کمپ را تأسیس کنند.
آنا: حرف پایانی؟
خودم در مجموعه دستگاه ورزش بودم به نوعی با فدراسیون‌های مختلف کار کردم و می‌دانم چه اتفاقاتی در ورزش وجود دارد. فرض کنید برای رشته‌ای که نوظهور و نوپاست در یک کشور راه اندازی کنید با امکاناتی که دراختیار نیست. همه اینها را نامه داشتیم؟ که این امکانات را می‌خواهیم و این استانها هستند. اگر امکانات را برای ما فراهم کنید می‌توانیم اینها را بین استانها تقسیم کنیم و رشته توسعه پیدا کند. بعضا از طریق فدراسیون جهانی است که می‌توانیم تجهیزات را دریافت کنیم. تجهیزات مثل توپ و چوب را در خانه خودم پنهان نمی‌کنم. این توسعه نیست من باید به استانها بدهم تا کار کنند تا بتوانند در مسابقات ما شرکت کنند.
انتهای پیام/
