نیمقرن پیشرفت علمی دربرابر افول غربیها ۱۳-
جهان قابل مشاهده حدود ۹۳ میلیارد سال نوری قطر دارد
کیهان به عنوان یک فضای وسیع و پیچیده شامل تمام انواع ماده، انرژی و زمان است که در آن میلیارد‌ها کهکشان، ستاره و سیاره جای گرفته‌اند. با این حال ابعاد جهان قابل مشاهده برای ما محدود است.
به گزارش خبرگزاری آنا، کیهان وسعتی بی‌نهایت و زیبایی خیره‌کننده دارد و فضایی وسیع پر از راز‌ها و ناشناخته‌هاست و از سیاه‌چاله‌های اسرارآمیز گرفته تا پرتو‌های گاما که از دوردست‌ترین نقاط کیهان به سمت ما می‌آیند را شامل می‌شود. عظمت کیهان ما را به تفکر درباره وجود خود و جایگاه‌مان در این جهان وسیع وا می‌دارد.
جهان قابل مشاهده (observable universe) به مجموعه‌ای از تمام اجرام آسمانی و پدیده‌هایی اشاره دارد که ما می‌توانیم از زمین مشاهده کنیم. این جهان به قدری وسیع و پهناور است که تخمین زده می‌شود قطر آن حدود ۹۳ میلیارد سال نوری باشد. با این حال این عدد به ما همچنین نشان می‌دهد که جهان فراتر از آن چیزی است که ما می‌توانیم با چشمان خود ببینیم.
برای درک بهتر ابعاد جهان، باید با مفهوم سال نوری آشنا شویم. یک سال نوری، فاصله‌ای است که نور در یک سال طی می‌کند. نور با سرعتی معادل ۲۹۹,۷۹۲ کیلومتر در ثانیه، در یک سال حدود ۹.۴۶ تریلیون کیلومتر را طی می‌کند؛ بنابراین وقتی می‌گوییم قطر جهان قابل مشاهده ۹۳ میلیارد سال نوری است، به این معنی است که نور از دورترین نقاط این جهان تا ما حدود ۹۳ میلیارد سال زمان نیاز داشته است.
جهان قابل مشاهده به طور تقریبی ۱۳.۸ میلیارد سال پیش با مه‌بانگ (Big Bang) آغاز شد. این نظریه بیان می‌کند که جهان از یک نقطه بسیار داغ و متراکم آغاز شده و سپس به تدریج گسترش یافته است. گسترش مداوم جهان باعث شده که اجرام آسمانی در حال دور شدن از یکدیگر باشند. این پدیده به عنوان انبساط کیهانی (cosmic expansion) شناخته می‌شود و یکی از دلایل اصلی برای اندازه‌گیری ابعاد جهان قابل مشاهده است.
جهان قابل مشاهده شامل کهکشان‌ها، ستاره‌ها، سیارات، سحابی‌ها و دیگر اجرام آسمانی است. تخمین زده می‌شود که حدود ۲ تریلیون کهکشان در این جهان وجود دارد، هر کدام شامل میلیارد‌ها ستاره و سامانه‌های سیاره‌ای است. کهکشان راه شیری که ما در آن زندگی می‌کنیم، تنها یکی از این کهکشان‌هاست.
با وجود پیشرفت‌های علمی و تکنولوژیکی، هنوز هم محدودیت‌هایی در مشاهده جهان وجود دارد. یکی از چالش‌ها، افق کیهانی (cosmic horizon) است؛ به دلیل انبساط سریع جهان، برخی مناطق آن به قدری دور هستند که نور آنها هرگز به ما نخواهد رسید. بنابراین، اگرچه قطر جهان قابل مشاهده ۹۳ میلیارد سال نوری باشد، این بدان معنا نیست که ما همه چیز را در آن خواهیم دید.
انتهای پیام/
