مسابقه انتخاب بدترین‌ها در کمیته ملی المپیک/ البسه کاروان ایران در المپیک؛ بی‌هویت و پرانتقاد

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، بیش از سه از روز از برگزاری افتتاحیه باشکوه، جنجالی و تابوشکن بازی‌های المپیک پاریس گذشته، اما حواشی این افتتاحیه و اتفاقات پیرامونی آن ادامه دارد. از ماجرای اجرای شام آخر و حواریون مسیح توسط دگرباشان جنسی که عذرخواهی رسمی IOC و حذف تصاویر آن از اکانت رسمی این نهاد را در پی داشت تا اعلام اشتباه نام کاروان کره جنوبی در مراسم رژه و البته بارش ممتد باران که هیچ تمهیدی برای آن اندیشیده نشده بود که افتتاحیه جذاب و تابوشکنی و نوآوری‌های این مراسم را زیر سؤال برد.

برای کاروان ایران که با تعداد نفرات کمی در مراسم افتتاحیه و رژه حضور یافته بود، این مراسم چندان بدون حاشیه و بدون جنجال به پایان نرسید. حضور نمایندگان ایران در مراسم رژه با لباس‌هایی که برای نخستین بار در این مراسم رونمایی شد؛ سر و صدای فراوانی به پا کرد که تبعات و پس لرزه‌های آن کماکان ادامه دارد.

برای بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ کمیته ملی المپیک در یک حرکت عجیب و جنجالی تصمیم گرفت تا تمامی فرآیند انتخاب اسپانسر(پشتیبان) البسه ایران در این مسابقات و البته طرح این البسه را مخفی نگاه دارد و رونمایی نکند. در ادوار گذشته همیشه برای رونمایی از لباس رسمی کاروان ایران در المپیک مراسم رونمایی برگزار می‌شد و فرآیند انتخاب طراح و اسپانسر و انتخاب نهایی به شکل شفاف رسانه‌ای می‌شد، اما در این دوره کمیته ملی المپیک ترجیح داد مخفی کاری کرده و همه چیز را پشت در‌های بسته پیش ببرد و حتی در قبال پرسش‌های رسانه‌ها هیچگاه پاسخ درست و منطقی ارائه نداد.

از همین رو رونمایی رسمی از این لباس‌ها به مراسم افتتاحیه و رژه افتاد که انتقادات بسیاری در پی داشت و انتخاب یک طرح به شدت ساده و بی هویت که تنها دو رنگ سفید و مشکی مشخصه آن بود و هیچ خلاقیت و طرح ویژه‌ای روی آن به چشم نمی‌خورد، موجی سهمگین از انتقادات را به همراه داشت و بدل به سوژه مضحکه کاربران شبکه‌های اجتماعی شد.

بسیاری کاروان ورزشی ایران را در المپیک را به تیم پزشکی تشبیه کردند که کنایه‌ای آبدار به البسه ساده و بدون طرح ایران بود که شباهت فراوانی با لباس‌های فرم کادر درمان داشت؛ کت‌های سفید با شلوار‌های مشکی در برش‌های مختلف برای ورزشکاران زن و مرد ایران.

این انتخاب عجیب و غریب در حالی انجام شده بود که در ایران به عنوان یک کشور ۴ اقلیم با تکثر فراوان فرهنگ و قومیت ها، بی شمار طرح‌های جذاب و اصیل وجود دارد که منبعث از فرهنگ و قومیت‌های هر منطقه است که شماری از آنان آوازه جهانی دارند و جهانیان برای آنها سر و دست می‌شکنند. به عنوان مثال طرح سوزن دوزی بلوچی یکی از طرح‌های جذاب و اصیلی است که از دیرباز به عنوان یک هنر ویژه و خاص بوده که شماری از گرانترین البسه‌های خاص برند‌های معتبر دنیا برای افراد ویژه و سلبریتی از این هنر و طرح ایرانی استفاده کرده اند و مشخص نیست که چرا مسئولین کمیته ملی المپیک با این همه تکثر طرح و فرهنگ در ایران بزرگ، چنین طرح بی خاصیت و زشتی را برای کاروان ایران انتخاب کرده اند.

نکته حیرت انگیزتر اینکه این بدسلیقگی در انتخاب البسه رسمی کاروان ایران در المپیک از دوره‌ای به دوره دیگر تکرار می‌شود و گویی مسئولین کمیته ملی المپیک تصمیم گرفته اند در هر دوره بدترین و زشت‌ترین لباس‌ها را برای تیم ایران انتخاب کنند! مشخص نیست که کدام ساز و کار و کدام اتاق فکر در نهایت طرحی را برای کاروان ایران انتخاب می‌کند که چنین بحث‌برانگیز و قابل انتقاد است؛ به خصوص که همواره و پس از هر رژه المپیکی، طراحان مختلف طرح‌های خود را در صفحات شخصی خود منتشر می‌کنند و در آنجا با یک مقایسه سرپایی مشخص می‌شود که چه طرح‌های جذاب و زیبایی وجود داشته و حتی به کمیته پیشنهاد شده، اما در نهایت کمیته ملی المپیک با بی سلیقگی محض زشت‌ترین و بی قواره‌ترین انتخاب ممکن را داشته.

این درحالی است که طراحی لباس رژه المپیک برای هر کشوری به نوعی مانیفست هویت و فرهنگ و اعتبار یک کشور را در بزرگ‌ترین آوردگاه بین المللی فرهنگی، ورزشی جهان است. رژه المپیک صحنه‌ای عظیم برای کشور‌های حاضر در این بزرگترین رقابت ورزشی جهان است تا برای دقایقی فرصت داشته باشند تا چشم جهانیان را به خود خیره کنند و اغلب دیگر کشور‌ها از این فرصت برای نمایش زیباترین جلوه‌های فرهنگ و تمدن خود استفاده می‌کنند؛ از پوشیدن لباس‌های سنتی گرفته تا سفارش زیباترین و شکیل‌ترین لباس‌های فرم به بزرگترین طراحان جهان آمد. اما در ایران این فرصت گرانبها نادیده گرفته شده و به بدترین شکل ممکن از آن استفاده می‌شود. به گونه‌ای که پس از مراسم رژه، گاه آرزو می‌کنیم که‌ای کاش در رژه غایب بودیم و این همه ترویج زشتی و بدسلیقگی نداشتیم!

نکته معنادار و کنایه آمیز ماجرا واکنش برخی از ورزشکاران ایران به این انتقادات است. ورزشکارانی که اساسا این موضوع هیچ ارتباطی به آنها ندارد و حتی باید یکی از معترضان این البسه‌های زشت و بی قواره باشند، در قامت وکیل مدافع ظاهر شده و از این بدسلیقگی محض دفاع می‌کنند! فارغ از اینکه ورزشکار در هنگامه آوردگاه بزرگی همچون المپیک باید تمامی تمرکز خود را معطوف این مسابقات و گرفتن نتیجه در بزرگترین و مهمترین رویداد ورزشی دنیا کند و اساسا ورود آنها به این مقوله جنجالی هیچ نسبتی با شرح وظایف آنها ندارد، این واکنش‌های احساسی و تند ورای بر هم زدن تمرکز آنها این شائبه را تقویت می‌کند که گویی پای انتفاع شخصی در میان است. به ویژه اینکه در روز‌های گذشته این شایعه مطرح شد که اسپانسر و طراح البسه ایران در المپیک اسپانسر شخصی برخی از ورزشکاران نیز هست. به نظر می‌رسد که شرکت تولید کننده به جای هزینه کردن برای یک طرح آبرومند و جذاب، ترجیح داده با هزینه‌ای به مراتب کمتر چند ورزشکار را نمک گیر کند تا در وقت انتقادات بدل به سپر و وکیل مدافع وی شوند! اتفاقی که تمامی فرآیند انتخاب طراح و اسپانسر لباس را بد، زشت و پا در هوا نشان می‌دهد.