آنا گزارش می دهد

حرکات اصلاحی و ورزشی چطور به بهبود مشکلات جسمانی کمک می‌کند؟

حرکات اصلاحی و ورزشی را که شامل تشخیص، راه‌های پیشگیری و تمرینات می‌شود مورد بررسی قرار می‌گیرد.

کد خبر : 908892

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، با توجه به دلایل متعدد و پیشرفت تکنـولوژی و عدم آشنــایی به تأثیر حرکات بدنی صحیح، انسان امروزی دچار کم یا بی حرکتی شده است تا جایی که دچار ضعف، سستی و بیماری‌های گوناگون گردیده است و از نظر جسمانی باعث شده توانایی انـجام خیـلی کارهارا نداشته باشد و به لحاظ شکل ظاهری دچـار ناهنجاری شده است.

عامل اصلی خیلی از بیماری‌ها فقدان فعالیت‌های بدنی است و همچنین استفاده نا صحیح از عضلات که سبب شکل گیری و ضعف وناتوانی شده و منجر به ناهنجاری‌های اندام‌های فوقانی وتحتانی می‌گردد و باعث تغییر شکل وضعیت بدنی و اندام انسان می‌شود.

این ضعـف وناتـوانی نه تنها شکـل ظاهری را تغییــر داده بلکه یکی از عوامل انزوا و افسـردگی است، در ضـمن باعث فشار بر روی مفـاصل زانـو، کمـر و آرتروز زودرس است. در جامعه کنونی بسیاری از نوجوانان، جوانان و بزرگسالان از ناهنجاری‌های قامتی رنج می‌برند: داشتن شانه‌ای افتاده، زانویی پرانتزی، سر به جلو و...

تصمیم داریم در یک سلسله نوشتار به مبحث حرکت اصلاحی و هر جلسه یک عارضه اسکلتی-عضلانی بر اساس منابع و کتب علمی بپردازیم:

موضوعات مورد بحث در حرکات اصلاحی:

*بررسی ضعف‌ها و ناهنجاری‌های اکتسابی دستگاه استخوانی، عضلانی و مفصلی افراد است.

*این ناهنجاری‌ها عموما در اثر عادات حرکتی نامناسب، فقر حرکتی، شرایط نامناسب محیطی و با مشخصه‌های تدریجی بودن، بویژه در دوران کودکی و سنین رشد اتفاق می‌افتد.

*این ناهنجاری‌ها هنوز شدید نیستند که به جراح سپرده شوند لذا با حرکات اصلاحی و درمانی قابل اصلاح می‌باشند.

*به زبان دیگر موضوع حرکات اصلاحی تعادل ساختار فیزیکی بدن یا همان وضعیت بدنی (قامت) است.

تغییرات وضعیت بدنی

در دوران جنینی ستون فقرات فقط یک انحنا دارد که از سر شروع می‌شود و تا ناحیه خاجی ادامه می‌یابد. در دوران نوزادی دو خمیدگی عمده (هر دو انحنا در ناحیه سینه و خاجی به طرف جلو). با حرکات سر و گردن نوزاد در حدود ۶ ماهگی انحنای گردنی (انحنای سوم) شکل می‌گیرد (تحدب به جلو). با شروع نشستن و چهار دست و پا رفتن انحنای کمری (انحنای خفیف چهارم) ظاهر می‌شود (تحدب به جلو). (به دلیل بزرگی کبد و بالا بودن مرکز ثقل کودک برای ایستادن و راه رفتن حالت نا پایداری دارد. برای جبران این حالت یک خمیدگی شدید کمری –لوردوز- برای حفظ تعادل ایجاد می‌کند). در اولیل راه رفتن و ایستادن پا‌های کودک حالت پرانتزی دارد این تا ۱۸ ماهگی ادامه داشته و به تدریج در حدود ۳.۵-۳ سالگی با یک حالت ضربدری ادامه می‌یابد. این حالت در حدود ۷-۶ سالگی از بین می‌رود.

وضعیت بدنی

قرار گرفتن بخش‌های مختلف بدن به ترتیب نسبی به منظور انجام یک فعالیت خاص
همچنین:
*یعنی ترکیب ساختار مفاصل بدن در هر لحظه از زمان
*یعنی ارتباط قسمت‌های مختلف بدن نسبت به خط ثقل
*یعنی ترتیب قرار گرفتن صحیح و متناسب اجزای بدن
*اثر کارآیی مکانیکی بر سیستم عصبی عضلانی در وضعیت قائم (ارتوپدی)

* از نظر تیپ شناسی:

قرار گرفتن بدن به این ترتیب است که سر در حالت مستقیم، نگاه به طرف جلو، ران کاملا صاف، زانو‌ها نسبت به ران‌ها در زاویه صحیح، انگشتان پا در حالت مستقیم و پاشنه‌ها نیز در یک امتداد قرار داشته باشند.

خط فرضی ثقل

خطی است که از مرکز ثقل بدن می‌گذرد و بر مرکز سطح اتکا که معمولا در میان دو پا است عمود می‌شود. به هر میزانی که این خط از نزدیک یا مرکز ثقل بگذرد بدن در حالت تعادل خواهد بود. عبور خط فرضی ثقل را در بدن می‌توان از سه نما بررسی کرد. نحوه قرارگیری بخش‌های مختلف اسکلت آدمی نسبت به این خط؛ شاخص اصلی تشخیص ناهنجاری‌ها در حرکات اصلاحی است.

وضعیت بدنی استاندارد/ مطلوب/ بهینه در نمای جانبی