نظام آموزش عالی ایران در رتبه 47 دنیا/ چین بیشترین رشد را دارد و آمریکا اول است

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری آنا، براساس گزارشی که «یونیورسیتاس21» سالانه با رتبه‌بندی نظام‌های آموزش عالی منتشر می‌کند 5 نظام آموزش عالی برتر دنیا متعلق به آمریکا، سوئیس، دانمارک، بریتانیا و سوئد است. اما کشوری که بیشترین رشد را داشته چین است. این کشور با 4 پله رشد به رده 30 نظام‌های آموزش عالی دنیا رسیده است.

بیشترین پسرفت را کشورهای کانادا و بلغارستان داشته‌اند. کانادا از رتبه ششم به رتبه نهم رسیده و بلغارستان هم 5 پله پایین‌تر و به پله 48 رفته است. در میان 10 کشور اول، بیشترین رشد متعلق به بریتانیا بوده که از پله هشتم به پله چهارم رسیده است؛ اما این رشد بیشتر به دلیل بازبینی داده‌های دولت از آموزش عالی این کشور بوده است. فنلاند، هلند، سنگاپور، کانادا و استرالیا 5 کشور دوم در میان 10 کشور اول هستند.

ترکیه، رقیب منطقه‌ای ایران با تقویت خود در منابع آموزشی با 5 پله رشد به رتبه 44 رسیده است. هند از رتبه 50 به رتبه 49 رسیده و در مقابل رقیب آسیایی‌اش چین عملکرد خوبی نداشته است.

چین در فاصله سال‌های 2013 تا 2016 که هر ساله این رتبه‌بندی منتشر شده 12 پله بالا رفته است، آفریقای جنوبی 9 پله صعود کرده و بریتانیا هم 6 پله. بلغارستان و صربستان هم بیشترین نزول را داشته‌اند.

این رتبه‌بندی سطح توسعه‌یافتگی اقتصادی را هم ارزیابی می‌کند. براساس این سهم، دانشگاه‌های بریتانیا رتبه اول را دارند و صربستان، دانمارک، سوئد و چین کشورهای بعدی هستند. در این بخش هند 15ام و آمریکا 16ام هستند. رشد چین در این بخش 11 پله بوده است.

در سهم دانشگاه‌ها در تولید ناخالص داخلی هم صربستان، آفریقای جنوبی، چین، دانمارک، ترکیه، سوئد، پرتغال و سوئیس کشورهای برتر هستند.

ایران در رتبه 47

این رتبه‌بندی، منابع، فضای آموزشی، ارتباط‌پذیری و خروجی دانشگاه‌ها را ارزیابی می‌کند. براین اساس نظام‌های آموزش عالی کشورها رتبه بندی شده‌اند. در سال 2016، ایران در رتبه کلی 47ام قرار گرفته است. رتبه‌های ایران در منابع 41، فضای آموزش 45، ارتباط‌پذیری، 50 و خروجی 39 است.

در سرمایه‌گذاری دولت روی آموزش عالی، ایران رتبه 29ام را دارد. اما در معیار میانگین هزینه به ازای هر دانشجو رتبه ایران 46ام است.

مشکل اساسی آموزش عالی ایران: ارتباط‌پذیری

ایران در هزینه تحقیق و توسعه در رتبه 34 قرار دارد. مشکل اساسی ایران در رتبه‌بندی‌ها در معیارهای ارتباط‌پذیری است. ایران هم در ارتباط با همکاران بین‌المللی و هم در ارتباط با صنعت جزو 6 کشور پایین این رتبه‌بندی است. در ارتباط‌پذیری براساس وب، ایران رتبه 43ام را دارد. با تعداد مقالاتی که نویسندگان ایرانی منتشر کرده‌اند این کشور رتبه 16 را به دست آورده اما این رتبه با احتساب تعداد کسانی که مقاله توشته‌اند به پله 35ام سقوط می‌کند. تاثیرگذاری مقالات هم در ایران رتبه جهای بهتر از 44 ندارد.

رتبه ایران در کیفیت آموزش نیروی کار 39 است. تولید این بخش که با رابطه بین درآمدها(خروجی + ارتباط‌پذیری) و ورودی‌ها (منابع و فضای آموزشی) است بالاتر از میانگین است.

رتبه ایران در سهم آموزش عالی در تولید ناخالص داخلی، که در چند سال اخیر با نام‌ اقتصاد دانش‌بنیان مورد تاکید بوده است تا 38 بالا می‌رود اگرچه این امتیاز هنوز هم برای کشوری با درآمدهای ایران پایین است.

نمودار امتیازات ایران و ترکیه را در سه بخش مقایسه می‌کند:

ترجمه و نگارش از شاهرخ زبردست