مسئولان دانشگاه آزاد به دانشجویان هنر بال و پر دهند

متاسفانه این حقیقت است که خیل عظیم مشتاقان هنر تئا‌تر برای اشتغال در محیط‌های حرفه‌ای از مهارت‌های لازم برخوردار نیستند. این گروه چون تنها به کسب آموزه‌های مکتوب بسنده کرده‌اند و فرصت مطالعات علمی و عملی در رشتهٔ نمایش را نداشته‌اند لذا با ورود به فضای حرفه‌ای تئا‌تر با مشکلات عدیده‌ای که برآمده از‌‌ همان نقص سیستم آموزشی ماست روبرو می‌شوند.

باید بدانیم که تئا‌تر دانشی پویاست و همواره در حال تغییر است، و همین تغییر و پویایی آن را نیازمند آن می‌کند که به روز شود و علمی که درباره آن اموزش می‌دهد نیز به روز باشد.‌

گاه ممکن است سبک و اسلوبی در تئا‌تر و شیوه‌های اجرایی آن متأثر از شرایط و بازتاب شرایط جامعه باب شود و با نوسان زمانی چیز دیگری جایگزین آن شود. دانشجو باید در جریان پژوهش دانشجویی و پس از آن در فضا و محیط حرفه‌ای نسبت به تغییر و تحولات روی داده در عرصه تئا‌تر جهانی اطلاعات موثقی به دست آورد. چراکه به طور قطع این مهم، در عملکرد او و خلق آثار نمایشی تأثیر مستقیم و مؤثری دارد.

شکل آموزش تئا‌تر در کشور برای رسیدن به الگوهای استاندارد جهانی نباید همچون سایر رشته‌های نظری دانشگاه باشد. شیوه‌ای که ما به عنوان مدرس و کسانی که سالیان سال در نظام آموزشی با مشکلات و معضلات این فضا آشنا هستیم تایید می‌کنیم، آموزش کنسرواتوری تئا‌تر است یعنی اینکه دانشجو در فضای دانشگاهی ۷ تا ۸ ساعت وقت صرف کند، آموزش‌های نظری را ببیند و در زمانی که بر سر کلاس درس حاضر نیست وقت خود را به تمرین و اتود بگذراند تا آنچه را که اندوخته مشاهده کند که چه کاربردی دارد. این یعنی جریان کارآمد آموزش تئاتری که براساس چشم اندازهای کلان هنری باید پیاده و اجرایی شود.

ساختار آموزشی تئا‌تر مشکل دارد. مشکل سر این مسئله است که آنچه اینک در روند آموزشی ما در دانشگاه‌های هنری به هنرجویان آموخته می‌شود هیچ کاربردی ندارد. دانشجو تنها حفظیاتی را می‌آموزد تا در پایان ترم برگه امتحانی را سیاه کند و شاید بتواند در ‌‌نهایت یک اجرای کارگاهی نصف و نیمه هم داشته باشد. البته نمی‌توان کتمان کرد که درسال گذشته پویایی در میان دانشجویان دانشگاه هنر بیشتر شده است. در شرایط فعلی و با آمدن مدیریت جدید در دانشگاه هنر، انتظار ما این است که بتوانیم شرایط را به همین نحو برای دانشجویان هنر نگاه داریم، آن‌ها را تخطئه نکنیم، اجازه بدهیم درباره دانشجویان فقط خود آن‌ها و مسئولان دانشجویی تصمیم بگیرند. روح هنرمند ظریف و خلاق است و به این ظرافت و خلاقیت اجازه شکوفا شدن بدهیم.

در یک سال گذشته اتفاقات بسیار خوبی در دانشگاه آزاد افتاده است، می‌توان احساس کرد که دوباره پویایی به دانشگاه آزاد بازگشته است و می‌توان امیدوار بود که در دانشگاه هنر نیز این پویایی به حد اعلا برسد. تمام خواسته ما از مسئولان دانشگاه آزاد دادن پر و بال به دانشجویان هنر است، کسانی که قرار است بال پریدن باشند و نام ایران را در عرصهٔ هنر در جهان بالا ببرند. در سال‌های اخیر اتفاق‌های خوبی در عرصه تئا‌تر و سینما در کشور ما رخ داده است، امیدوارم در سال جدید قدر این پتانسیل را بدانیم و از مهاجرت جوانان هنرمند کشورمان به کشورهای دیگر جلوگیری کنیم. سال نو مبارک.

*استاد دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی