طوفان زرد در باشگاه سپاهان/ ساکت با ناکامی می‌رود؟

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، باشگاه سپاهان مجموعه بزرگی است که کارخانه فولاد مبارکه در اصفهان برای انجام مسئولیت های اجتماعی خود سالانه حدود هزاران میلیارد بودجه برای این باشگاه ردیف بودجه در نظر می گیرد تا این باشگاه بزرگ کشورمان در رشته های مختلف ورزشی از رده های پایه اعم از بانوان و آقایان فعالیت داشته باشد و الحق باید این باشگاه را بابت سرمایه گذاری در رشته های مختلف ستود. این ستودن نه اینکه به خاطر این سرمایه گذاری مالی باشد بلکه برای ارج نهادن به رشته های مختلف ورزشی است . هر جا نام سپاهان به یمانن امده قطعا از آن به عنوان یکی از مدعیان اصلی قهرمانی یاد شده است اما در کنار همه این حسن هایی که این مجموعه برای ورزش کشور دارد نمی توان از عملکرد مدیریتی آن غافل شد و البته چه بسا به واسطه پشتوانه مالی بسیار قوی که این باشگاه دارد در برخی از لیگ ها این تفاوت در تامین هزینه های مالی باعث ایجاد تنش و تبعیض هم شده است. 

در سالهای گذشته به خصوص بعد از بازگشت دوباره محمدرضا ساکت به عنوان مدیرعامل باشگاه حاشیه ها بیشتر از قبل شده که یکی از دلایل آن حساسیت های رسانه ای بوده که روی شخص ساکت وجود داشته است. او در دهه 80 روزهای درخشانی با باشگاه سپاهان داشت اما کارخانه فولاد مبارکه در یک مقطعی تصمیم به این گرفتند که مدیریت تازه ای در باشگاه جریان داشته باشد و این گونه شد که برای چندین سال ساکت از بدنه باشگاه سپاهان جدا شد و به بدنه مدیریتی فدراسیون فوتبال اضافه شد.

بماند که در روزگار حضور ساکت در فدراسیون هم همه چیز همیشه عالی نبود و اتفاقا نقدهای فراوانی به او در دوره مدیریتش در فدراسیون فوتبال وجود داشت. در شهریور سال 99 بار دیگر مدیریت کارخانه فولاد مبارکه و البته هیئت مدیره باشگاه به این نتیجه رسدیند تا محمد رضا ساکت را به این باشگاه برگردانند تا بلکه بار دیگر سپاهان در عرصه های مختلف عناوین قهرمانی را درو کند به خصوص در حوزه فوتبال که در این سالها با وجود هزینه های زیاد توفیقی در کسب جام نداشتند اما بازگشت ساکت هم نتوانسته دردی دوا کند و این باشگاه در حسرت جام باقی مانده است. آن هم سپاهانی که در یک برهه ای نه تنها جام داخلی می گرفت بلکه در عرصه بین المللی هم تیم موفقی بود و حتی باعث افتخار ایران هم شده بود . 

در مورد نحوه مدیریت محمدرضا ساکت در سپاهان همواره دو دسته افراد وجود دارند. عده ای که مطلق از وی حمایت می کنند و او را مدیری توانا و مدبر می دانند که می تواند بحران ها را با کم ترین حاشیه ها سپری کند اما در نقطه مقابل دسته دومی هستند که به شدت ساکت را زیر تیغ نقد قرار می دهند. در اینکه ساکت در یک برهه زمانی توانسته بود خود را به عنوان مدیر موفق معرفی کند شکی نیست اما در دوره جدیدش در باشگاه سپاهان نتوانسته آن طور که از او تمجید می شود باشگاه را به نقطه ایده آل برساند. 

اکنون چند روزی است که درمورد برکناری یا استعفای تحمیلی او صحبت می شود. در واقع تغییر مدیریتی در باشگاه سپاهان اولین سوژه داغ فضای مجازی و رسانه ای در اصفهان است.در برخی خبرها امده که سازمان بازرسی دست روی پرونده ساکت گذاشته و به دلیل برخی ابهامات مالی خواستار رسیدگی به شرایط کاری او در این باشگاه شده اند و حتی ممکن است کمیته اخلاق هم به این پرونده ورود کند. مسائلی که فعلا کسی تایید و تکذیب نمی کند. از نیکفر به عنوان سرپرست مدیرعاملی یاد می شود و البته که گفته می شود او ساکن کانادا هم هست و اینکه چطور نام وی مطرح شده جای تعجب است. البته سبک رفتاری کارخانه فولاد مبارکه و هیئت مدیره باشگاه سپاهان برای تغییرات مدیریتی و اعلام ناگهانی آن مسبوق به سابقه است و چیز عجیبی نیست. 

* هزینه های سرسام آور در فوتبال و در نهایت کسر 4 امتیازی به دلیل تخلفات در رعایت سقف بودجه

باشگاه سپاهان با وجود تذکرات و شیوه نامه ای که سازمان لیگ پیش از فصل جاری به همه باشگاه ها ابلاغ کرده بود در زمان یارگیری و عقد قراردادهای مالی مسئله رعایت سقف بودجه را رعایت نکرد تا در نهایت کمیته انضباطی اعلام به کسر 4 امتیاز از این تیم کند. اینکه باشگاه سپاهان به این رای در کمیته استیناف اعتراض کرده و اینکه جواب کمیته استیناف چه می تواند باشد بحث دیگری است اما موضوع این است که محمدرضا ساکت با ادعای کار در فدراسیون فوتبال و کوله باری از تجربه باشگاه داری چرا چنین تخلفی را مرتکب شده است؟ او چطور توانست با دور زدن این قانون باشگاهش را مبرا از انجام هر خطایی معرفی کند؟ کسر 4 امتیاز برای تیمی که از نظر فنی توانسته بر حریفانش غلبه کند آیا ضربه سهمگینی نیست؟ 

* جذب بازیکنان خارجی بی مصرف

در فصل گذشته هم که باشگاه سپاهان کم هزینه نکرده بود و با جذب مورایس پرتغالی امید با ین بسته بود بعد از سالها دوباره جام قهرمانی را به دست اورد باز این تیم ناموفق عمل کرد. نقطه تاریک اما جذب برخی بازیکنان خارجی بود که از همان ابتدا مشخص بود با رویه مناسبی جذب این باشگاه نشده اند و جز هزینه تراش هیچ عایدی برای زردپوشان نداشت. 

* جذب چندین مهاجم و کار سخت مربی برای کنترل حواشی

اینکه باشگاهی به واسطه داشتن وضعیت مالی مناسب اقدام به جذب چند مهاجم کارآمد از تیم های مطرح لیگ برتری ی کند که شاید نیت این بوده تا تیم های رقیب تضعیف شوند ایا روند جوانمردانه ای برای رقابت است؟ اگر هست حد و حدود آن چقدر است؟ نمونه آخر اختلاف پیش آمده هم مربوط به عیسی آل کثیر است که مورایس به وی اجازه نداد چند روزی را تمرین کند. بماند که مبلغ قراردادی این بازیکن به قدری سر به فلک بود که سازمان لیگ به دلیل بالا زدن سقف بودجه تا هفته ها به وی اجازه بازی نداد و کارت او صادر نمی شد. 

* حذف تیم های فوتسال، والیبال و بسکتبال!

در اقدامی عجیب از سوی باشگاه تصمیم بر این گرفته شد که تیم های فوتسال و والیبال و بسکتبال منحل شوند این درحالیست که برای هر یک از این تیم ها هزینه های زیادی شده بود اما اینکه چرا به این نتیجه رسیدند که والیبال به جای ترمیم شرایط مدیریتی و فنی برای ادامه راه به لیگ دسته پایین تر برود از نکات عجیب بود که هنوز ابهاماتی دارد.

*از هزینه های سال گذشته تیم فوتبال بانوان چه خبر؟

این باشگاه سال گذشته با به خدمت گرفتن مریم ایراندوست و با تبلیغات زیاد در مورد فعالیت فوتبال بانوان با این سرمربی نتوانست به عنوان قهرمانی برسد و در نهایت هم ادامه همکاری با مریم ایراندوست میسر نشد و به جای او امثال با نیلوفر اردلان قرارداد بستند. 

* رضا فتاحی چرا رفت و چرا آمد؟

بعد از پایان فصل گذشته که با ناکامی سپاهان در قهرمانی همراه بود به یکباره اعلام شد رضا فتاحی دیگر سرپرست تیم فوتبال نخواهد بود و به جای او مهدی سلیمی یک جوان جویای نام در عرصه مدیریتی جای فتاحی را گرفت. باشگاه سپاهان و شخص ساکت هیچ توضیحی در مورد دلایل این تغییر ارائه نکردند و عجب که با وجود گذشت ده هفته از لیگ دوباره رضا فتاحی سرجای خود برگشت و سلیمی جوان به آکادمی باشگاه منتقل شد. چه کسی است باید به این سئوال پاسخ دهد فتاحی اگر بد بود چرا او را برگرداندید و اگر خوب بود چرا او را از سمتش کنار گذاشتید؟



* ماجرای لیگ قهرمانان آسیا و اخظاری که نادیده گرفته شد

هر چند باشگاه سپاهان تا همین لحظه هم زیر بار این نرفته که نامه کنفدراسیون فوتبال آسیا قبل از شروع مسابقات را جدی نگرفته اند اما آنچه از شواهد پیداست در ماجرای بازی رفت با الاتحاد این مسئولان باشگاه بوده اند که نسبت به توصیه AFC برای رعایت برخی پارامترها و استانداردها در ورزشگاه بی توجهی کرده اند و مشخص بود که در روز مسابقه مقابل آن همه تماشاگر امکان اصلاح امور را ندارند و به همین راحتی 3 امتیاز از چنگ تیمشان در آمد و بدتر که امتیاز میزبانی از این تیم گرفته شد. تاوانی که مورایس و شاگردانش دادند و با جان سختی توانستند به مرحله بعدی این رقابت ها صعود کنند. حتی رامین رضاییان یکی از بازیکنان تیم در دوسه نوبت در صحبت هایش از باشگاه بابت یکسری رفتارها ابراز ناراحتی کرد.

در هر صورت دوره دوم مدیریت ساکت در باشگاه سپاهان چندان بدون حواشی نبوده و باید دید آیا این زمزمه های برکناری یا استعفای احتمالی ساکت سرانجام پیدا می کند یا خیر.