آزمایش مولد اکسیژن ناسا مأموریت مریخ را کامل می‌کند
«موکسی»، آزمایش مولد اکسیژن ناسا در طول مأموریت ۱۶ بار اکسیژن را از جو مریخ استخراج کرد تا محققان به یک فناوری قابل دوام برای تولید اکسیژن، سوخت و تنفس فضانوردان روی مریخ دست پیدا کنند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ناسا، آزمایش مولد اکسیژن ناسا «موکسی» (MOXIE) (آزمایش استفاده از منابع اکسیژن مریخ) مأموریت مریخ را کامل می‌کند.
موکسی سال ۲۰۱۹ فرود آمد و در طول مأموریت خود ۱۶ بار اکسیژن را از جو مریخ استخراج کرد و روشی را آزمایش کرد که فضانوردان آینده بتوانند موشک بسازند و آن‌ها را پرتاب کنند. با سوارشدن به مریخ‌نورد، استقامت آن ثابت کرد که یک فناوری قابل دوام برای تولید اکسیژن، سوخت و تنفس فضانوردان روی مریخ است.
«پم ملروی» (Pam Melroy) معاون مدیر ناسا گفت: عملکرد چشمگیر موکسی نشان می‌دهد که استخراج اکسیژن از جو مریخ امکان‌پذیر است، اکسیژنی که می‌تواند به تامین هوای قابل تنفس یا پیشران موشک برای فضانوردان آینده کمک کند.
وی افزود: توسعه فناوری‌هایی که به ما امکان استفاده از منابع در ماه و مریخ را می‌دهند برای ایجاد حضور طولانی‌مدت در ماه و ایجاد اقتصاد قوی کمک می‌کند. همچنین امکان حمایت از یک کمپین اکتشافی اولیه انسانی در مریخ بسیار مهم است.
تولید ۱۲ گرم اکسیژن در ساعت با خلوص ۹۸ درصد
موکسی توانسته ۱۲ گرم اکسیژن در ساعت (دو برابر بیشتر از اهداف اولیه ناسا برای این ابزار) با خلوص ۹۸ درصد تولید کند.
در شانزدهمین اجرا، ۷ آگوست، این ابزار ۹.۸ گرم اکسیژن تولید کرد. موکسی با موفقیت تمام الزامات فنی خود را تکمیل کرد و در شرایط مختلف در طول یک سال کامل مریخ مورد استفاده قرار گرفت و به توسعه‌دهندگان این ابزار اجازه داد تا اطلاعات زیادی در مورد این فناوری بیاموزند.
«ترودی کورتس»، مدیر نمایش فناوری، اداره مأموریت فناوری فضایی (STMD) در مقر ناسا در واشینگتن گفت: ما مفتخریم که از فناوری پیشرفته‌ای مانند موکسی پشتیبانی کرده‌ایم که می‌تواند منابع محلی را به محصولات مفید برای مأموریت‌های اکتشافی آینده تبدیل کند. با اثبات این فناوری در شرایط دنیای واقعی، ما یک قدم به آینده‌ای نزدیک‌تر شده‌ایم که در آن فضانوردان از روی زمین در سیاره سرخ زندگی می‌کنند.
موکسی از طریق یک فرآیند الکتروشیمیایی که یک اتم اکسیژن را از هر مولکول دی اکسید کربن پمپ شده از جوء نازک مریخ جدا می‌کند، اکسیژن مولکولی تولید می‌کند. همان‌طور که این گاز‌ها در سیستم جریان می‌یابند، آن‌ها برای بررسی خلوص و کمیت اکسیژن تولید شده مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرند.
در حالی که بسیاری از آزمایش‌های استقامتی به اهداف علمی اولیه این مأموریت می‌پردازند، موکسی بر اکتشافات انسانی آینده متمرکز بود. موکسی اولین نمایش فناوری بود که انسان می‌توانست از آن برای زنده ماندن و ترک سیاره سرخ استفاده کند. یک سیستم تولید اکسیژن می‌تواند به مأموریت‌های آینده به روش‌های مختلف کمک کند، اما مهم‌ترین آن‌ها می‌تواند به‌عنوان منبع پیشران موشک باشد که در مقادیر صنعتی برای پرتاب موشک با فضانوردان برای بازگشت به خانه موردنیاز است.
زندگی بر روی سیاره سرخ
به جای آوردن مقادیر زیادی اکسیژن با خود به مریخ، فضانوردان آینده می‌توانند با استفاده از موادی که در سطح سیاره برای بقا پیدا می‌کنند، در خارج از زمین زندگی کنند. این مفهوم به حوزه تحقیقاتی رو به رشدی تبدیل شده است.
«مایکل هچت»، محقق اصلی این ابزار گفت: «موکسی به‌عنوان الهام‌بخش جامعه عمل کرده است. این نشان داد که ناسا مایل به سرمایه گذاری در این نوع فناوری‌های آینده است؛ این یک گل سرسبد بوده که صنعت هیجان‌انگیز منابع فضایی را تحت تاثیر قرار داده است.»
گام بعدی ایجاد یک سیستم در مقیاس کامل است که شامل یک ژنراتور اکسیژن مانند موکسی و راهی برای مایع کردن و ذخیره آن اکسیژن است.
هچت گفت: ما باید در مورد مواردی که در مریخ تأیید شوند، تصمیم‌گیری کنیم. من فکر می‌کنم فناوری‌های بسیاری در این لیست وجود دارد. مریخ اخترزیست‌شناسی است؛ برای جست‌وجوی نشانه‌هایی از حیات میکروبی باستانی. این مریخ‌نورد، زمین شناسی و آب‌وهوای گذشته سیاره را مشخص می‌کند، راه را برای اکتشاف انسان در سیاره سرخ هموار می‌کند و اولین مأموریتی برای جمع‌آوری و ذخیره سنگ مریخ و سنگ سنگی خواهد بود.
مأموریت‌های بعدی ناسا با همکاری آژانس فضایی اروپا (ESA)، فضاپیما‌هایی را به مریخ می‌فرستد تا نمونه‌های مهر و موم شده را از سطح جمع‌آوری کرده و برای تجزیه و تحلیل عمیق به زمین بازگرداند.
انتهای پیام/
