داوری: تا من هستم بعضی مغرضین به جایی نمی‌رسند/تغییرات دلخواهم نیست، از اجبار است

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، جواد داوری رییس فدراسیون بسکتبال در حاشیه بازی‌های جام جهانی ۲۰۲۳ بعد از دو بازی ایران پاسخگویی چند سوال درباره حواشی، انتقادات و آینده بسکتبال ایران بود. او بی تعارف درباره برخی حاشیه ساز در بین جام جهانی صحبت کرد. همچنین ملی پوش سابق بسکتبال در قامت رییس فعلی فدراسیون نقد‌هایی در خصوص هاکان دمیر سرمربی ترک تیم ملی را با دیدگاه خودش تحلیل کرد.

به نظر می‌رسد برنامه شما تا فعلا حداقل از لحاظ عددی و روی کاغذ در جام جهانی به شکل دلخواه تان پیش نرفته؟

ابتدا باید بگویم که با توجه به شرایط بازیکنان و خود تیم ملی تصمیم گرفتیم، تغییراتی در تیم ملی ایجاد شود. پروسه جام جهانی با ارمغانی شروع شد و ایشان واقعا زحمت کشید سپس تیم با شرایط خیلی خاصی وارد جام جهانی شد. جلسه‌ای با هیات رییسه برای جا به جایی مربی داشتیم و تصمیم بر این شد که مربی خارجی بیاید. اگر گزینه مورد نظر پیدا نشد، ارمغانی بماند، اما مربی خارجی هم باید می‌توانست که حداقل از لحاظ روابط و کار کردن با تیم تغییراتی را ایجاد کند. حدود ۲ ماه صحبت شد و در نهایت به هاکان دمیر رسیدیم که یکی از نکات برجسته رزومه او این بود که به هر حال تیم هایش مشهور و معروف به تغییرات بوده. ضمن اینکه ارتباط ما با کشور ترکیه را بسیار نزدیکتر می‌کند. ما باید به عنوان کشور ایران که سال‌ها در آسیا قهرمان بوده و طلایه دار بسکتبال بوده باید از آسیا فراتر برویم. این اتفاق ملزم به ارتباط با کشور‌های اروپایی است. به همین خاطر با او قرارداد بستیم و شروع به کار کردیم. به محض ورود، هاکان سریعا تیم ملی به او معرفی شد و خودش بررسی دقیقی روی نفرات داشت. بر اساس آمار و وضعیت شرایط حامد حدادی مثلا مشخص نبود. او بازی‌ها و مسابقات ایران را هم رصد کرد و در نهایت ترکیبی را برای بسکتبال آینده ترسیم کرد. ترکیبی که همه مشاهده می‌کنند، نشان داده که جوان شده و چند بازیکن اولین جام جهانی شان را تجربه می‌کنند. قطعا این نسل نوید آینده خوبی را می‌دهد البته در پست جانشین حامد حدادی نیاز به کار بیشتر داریم. باید در آینده روی این پست تاکید و کار شود. ما در پست‌های پیرامونی مشکلات کمتری داریم، اما در پست‌های داخلی باید بیشتر تلاش کنیم. اگر نتایج بازی‌ها را بخواهید بررسی کنید، شاید اگر اتفاق دیشب را مرور کنیم، باید بگویم خطایی که گرفته شد به عقیده من و کارشناس‌ها خطا نبود و اگر داور آن را نمی‌گرفت حتما شرایط فرق می‌کرد. اما به هر حال بازی تمام شده و باید بپذیریم که نتیجه را از دست دادیم. بازی اول هم در نیمه نخست با ترکیبی شروع شد که بچه‌ها از لحاظ تجربی در استرس بودند، اما در نیمه دوم بازی خودشان را کردند و من خیلی امیدوار هستم که در دو بازی آینده برابر اسپانیا و فرانسه صلابت بازی دیروز و نیمه دوم با برزیل را داشته باشند. با این شرایط اگر ملاک نتیجه روی کاغذ باشد که ما این طور نمی‌بینیم و بحث ما روند و استراتژی است که فدراسیون در نظر دارد و دنبال می‌کند. قطعا در آینده از این تیم بیشتر می‌شنوید.

شما خودتان بازیکن و قهرمان ملی بودید پس بهتر از هر کس دیگری می‌توانید نظر فنی بدهید. پروسه و مجموعه تصمیمات و نظرات در کنار رفتار‌های هاکان دمیر پرانتقاد بوده. از انتخاب ترکیب اولیه تا تکنیکال فول‌هایی که گرفت؟

من استراتژی و مربیگری هاکان را می‌شناسم. فلسفه‌ها متفاوت است. شاید ۱۵ سال پیش و متاسفانه همین حالا گا‌ها در ایران این اتفاق رقم می‌خورد که مربیان اعتقاد دارند با پنج شش بازیکن بازی را شروع کنند و با ۷ بازیکن بازی را به اتمام برسانند. این اتفاق مشکلات زیادی را درست می‌کند. این عادت در تیم ملی ما هم در برهه‌ای وجود داشت، اما مربی که از اروپا می‌آید، این شکل فکر نمی‌کند. آن‌ها ۱۲ بازیکن را درگیر می‌کنند و شاید یکی دو بازیکن آخر را کمتر در زمین داشته باشند. این مربیان برای هر دقیقه بازی برنامه دارند. ضمن اینکه من بار‌ها به بچه‌ها گفتم هر کدام که وارد زمین می‌شوید، مربی روی شما و ثانیه‌های حضورتان دقیق حساب کرده. این تفکر باید در بچه‌ها غالب شود که طول می‌کشد. بازی برزیل و اسپانیا نشان دهنده همین تفکر بود که کل بازیکنان آمار حضور در زمین داشتند. سیستمی که تمام ۳۰ یا ۳۵ دقیقه به چند بازیکن فقط بازی داده شود، دیگر وجود ندارد. به هر حال همان طور که گفتم هر تفکر و هر ترکیبی برای مربی یک فلسفه دارد.

هاکان جدا از تصمیمات فنی اش برای تکنیکال‌هایی که گرفت هم مورد نقد قرار گرفت؟

بازی با ساحل عاج برای او حکم مرگ و زندگی داشت. اگر چه من امروز با او در این باره صحبت می‌کنم، اما در بدترین شرایط خطا گرفته شد، چون بازی تمام شده بود و ما با یک اختلاف برده بودیم تا امیدوارتر به بحث المپیک پیش می‌رفتیم. واقعا شرایط هاکان را بهم ریختند. البته منکر این نمی‌شوم که مربی در این سطح باید کنترل داشته باشد با او حتما در این باره صحبت می‌کنم.

کمی برگردیم به عقب، بعضی‌ها فکر می‌کنند در لیست هاکان فقط او تصمیم گیرنده نبود و مخصوصا درباره محمد جمشیدی این ذهنیت وجود دارد. فکر می‌کنید جای او خالی بود یا نه؟

جمشیدی یکی از افتخارات بسکتبال ایران است و خیلی زحمت کشیده و من هم ارتباط خوبی با او دارم. متاسفانه برخی‌ها دوست دارند در این قضیه حواشی وارد کنند، اما بحثی که بود و من هم در این رابطه با هاکان خیلی صحبت کردم این بود که مربی با فلسفه‌های خودش بازی می‌کند و دیدگاه خاص خودش را دارد. یک سال هم بائرمن صمد نیکخواه بهرامی را دعوت نکرد، چون نمی‌توانست با صمد کار کند، اما همه می‌دانیم که صمد بازیکن بزرگی است و آن زمان کاپیتان تیم ملی بود. این شرایط بسیار معمولی و پیش پا افتاده است و اینکه بخواهیم بگوییم به دلیل تعمد و موضوعات شخصی این اتفاق رخ داده، توهین به شعور آدم است. ما تلاش می‌کنیم که در بسکتبال امروز نسل سازی صورت بگیرد و نسل خوبی روی کار بیاید و بسکتبال پویاتر شود. هرکسی که بتواند کمک کند هم در تیم خواهد بود. این بحث‌ها درباره جمشیدی بی ربط است، چون خود هاکان تصمیم گیرنده بود و هست. تعدادی از بازیکنان دیگر هم خط خوردند که خودشان این تصور را هرگز نداشتند، اما به هر حال تفکر هاکان این بود.

فدراسیون بسکتبال اعتراضی به عکس اشتباهی در پوستر‌های جام جهانی از بازیکنی که با تیم ایران به جاکارتا نیامده، داشته؟

اولا جمشیدی هم قهرمان ملی ما است و در صحبت با بچه‌ها به آن‌ها هم گفتم که او یک بازیکن شایسته ایرانی است. ضمن اینکه مدیا ما این بحث را دنبال کرده و پیگیری کردیم و از طریق روابط بین الملل ایمیل زدیم و پرسشی درباره علت داشتیم. هر چند که آخرش جمشیدی هم همان طور که گفتم یک ایرانی و عضو تیم ملی است. در مجموع مساله مهمی نیست.
‌
نمی‌خواهم هاکان را زیر سوال ببرم، چون همان طور که گفتید هر مربی فلسفه خودش را دارد، اما اگر شما روی نیمکت بودید، در سیستم چرخش بازیکن‌ها در زمین از سینا واحدی استفاده نمی‌کردید؟

اگر نظر فنی من را بخواهید روند بازیکنان پیرامونی ما درست بود. یک جا‌هایی می‌شد و یک جا‌هایی نمی‌شد. به هر حال همه چیز نظر مربی است.

این جام جهانی برای تیم ایران چند بدشانسی هم داشت؛ اول از همه مصدومیت سنگین چند ماه پیش حامد حدادی، سپس ارسلان کاظمی سرما خورد و متین آقاجان پور دچار درد مچ پا شد. ضمن اینکه نتیجه بقیه رقبا هم به ضرر ایران تمام شد و جدول جوری چیده شد که ما بعد از اسپانیا باید با فرانسه بازی کنیم. احتمال داشت روند آسانتری برای ما رقم بخورد. در مجموع پازل شما کامل چیده نشد...

این موارد هست و من عادت به توجیه ندارم، اما افرادی که بسکتبال را پیگیری می‌کنند، به موضوع اشراف دارند. یکی از دلایلی که گفتم تیم باید ۱۲ نفر باشد، همین است که وابسته به بازیکن نباشد. البته وقتی مصدومیت ۲ نفر باشد، واقعیت این است که ترکیب تیم بهم می‌ریزد، اما اتفاق است و برای همه ممکن است رخ بدهد؛ همان طور که برزیل گاردش را از دست داد.

در این جام جهانی حواشی هم برای تیم از سمت خارج از ایران ایجاد شد که از داخل به آن دامن زدند. گویا خود زنی صورت گرفت و جای حمایت برعکس عمل شد...

همه عامل این حاشیه سازی‌ها را می‌دانند و تکرار مکررات است. در بحث زنان هم با قاطعیت و صراحت عرض کردم و با ارگان‌های ذی ربط و وزارت ورزش وقتی صحبت کردم، اطلاع دادم که هیچ مشکلی نیست و نبود. در بحث مردان هم بعضی‌ها بازی معاندین را می‌خوردند و بدون تحقیق یا بررسی و پرس و جو که ببیند این اتفاق درست یا نه، متاسفانه بهره برداری می‌کنند نه از ما بلکه از شبکه‌های معاند. این خیلی بد است و امیدوارم که این موارد و صحبت‌ها در بسکتبال نیست. بحث سرود وقتی برای بچه‌های رشته‌های توپی پیش می‌آید، باید دقت داشت که این موضوع ۳ تا ۶ دقیقه قبل از شروع مسابقه است و آن‌ها با استرس و فشار می‌خواهند وارد مسابقه شوند. ورزشی‌ها کاملا درک می‌کنند من چه می‌گویم. اکثر بچه‌های ما در همین بازی که برایش حاشیه درست شد، دست به سینه و سر به سمت پرچم زمزمه سرود داشتند، اما کلیپ تقطیع و تکه تکه شده پخش شد. یکسری از دوستان هم عادت دارند تا بدون پرس و جو موج را بگیرند.

رشته‌های تیمی ما برای المپیک دیوار بلندی را مقابل خودشان می‌بینند که در حال حاضر دیوار برابر بسکتبال از همه بلندتر است...

من صراحتا باید بگویم رشته‌هایی که صنعت ورزش را دنبال می‌کنند و بسیار موفق بودند، اول فوتبال است و دوم بسکتبال. وقتی دولت و کشوری از این رشته کاملا حمایت می‌کند و بحث‌های داخلی برای توجه ویژه به این رشته‌ها دارند، خب شرایط متفاوت می‌شود. در کشور‌های توسعه یافته اگر بسکتبال رشته اول نباشد، حتما رشته دوم است. شرایط بسیار متفاوت است. شما همین جا شاهد این هستید که بازی‌های جام جهانی در کشوری است که تیم خودشان حضور ندارد، اما خیلی تماشاگر دارد این نشان دهنده قدرت بسکتبال است. در المپیک و گزینشی المپیک ما به جام جهانی گره خوردیم. این اتفاق هم خوب است و هم بد. از این لحاظ خوب است که ما فرصت بازی با تیم‌های بزرگ داریم، اما در عین حال قرعه کشی ملاک عمل است و واقعا تاثیرگذار خواهد بود. در گذشته شرایط دیگری بود که بر اساس آن قهرمان آسیا در آسیا می‌جنگید، اما الان باید در دنیا رقابت کرد ضمن اینکه قرعه کشی باید خوب باشد. نه تنها قرعه کشی گروه خودتان بلکه قرعه گروه مقابل هم تاثیرگذار است. این وضعیت شرایط را سخت کرده. امیدوارم بچه‌های جوانی که به تیم آمدند و برای بار اول جام جهانی را تجربه می‌کنند که به آینده ایران شهرت دارند در کنار نفراتی که در آینده اضافه می‌شوند پرچم ایران را درست جلو ببرند. مشکل اساسی و اصلی ما این است و باید تلاش کنیم مسیر به انحراف نرود. به هر حال تغییرات صورت گرفته و نباید برگشت به عقب داشته باشیم. من روی این تیم خوشبین هستم و فکر می‌کنم بازی‌های آسیایی بچه‌ها خوب ظاهر می‌شوند.

از انتخاب‌هایی که برای اطرافیانتان داشتید چقدر دفاع می‌کنید؟ روی چند گزینه انتقاداتی وجود دارد، هنوز پای آن‌ها ایستادید یا ممکن است تغییراتی در آینده بدهید و شاید اگر به عقب برگردید این تصمیم را نگیرید؟

اگر از پارسال بخواهید حساب کنیم به هر حال در مجمع انتخاباتی هم عنوان کردم که ما در توسعه نیروی انسانی هم ضعیف بودیم یعنی بحث فقط بازیکن، مربی و داوری نیست. نیرو‌های اجرایی ما هم در فدراسیون مشکل دارند. وقتی شما گروه جوانی را وارد کار می‌کنید قطعا تاوان‌هایی هم دارد. با این حال من قطعا دفاع می‌کنم از انتخاب‌هایی که داشتم. یک سری از آن‌ها با مشورت بوده و یک سری را اول همه موضع داشتند و بعد متوجه شدند که کار آن‌ها چیست. البته قطعا من هم انتظاراتی داشتم که برآورده نشده و این تغییرات هم به دلیل همین است که در سیستم رخ می‌دهد. رصد می‌کنیم و تغییرات شکل می‌گیرد. فکر می‌کنم به غیر از یکی دو مورد پشت تمام انتخاب هایم هستم. اصلا اخلاق من این است که یا کسی را دیر انتخاب می‌کنم و اگر انتخاب کردم، پشت این نفرات هستم، ولی اشتباهات را می‌پذیرم و تغییراتش را انجام می‌دهم.

کمیته ملی المپیک فشار را برای مدال آوری از روی بسکتبال برداشته؛ خودتان فکر می‌کنید چه سرنوشتی در انتظار بسکتبال برای بازی‌های آسیایی هانگژو است؟

ان شالله اگر تیم جام جهانی را به خوبی به پایان برسد که تلاش من بر همین است، قطعا با اتفاق خوب هم به هانگژو می‌رود. همه تفکر طلا دارند و غیر از این در فدراسیون‌ها تفکری وجود ندارد ما هم مستثنی نیستیم. با این فشاری هم که برداشته شد، جنگمان برای گرفتن سکو و اعتبار و مدال برای ایران و بسکتبال است. من خیلی خوشبین هستم و امیدوارم هم در این بازی‌ها و هم در آینده یک تیم خوب ببینید.

لیست جام جهانی به هانگژو می‌رود یا تغییراتی دارید؟

در هانگژو محدودیت و معذوریت داشتیم و قاعدتا همین تیم باید برود، چون لانگ لیست ارسال شده است.

صحبتی که مانده بخواهید مطرح کنید؟

من از همراهان بسکتبال و شما تشکر می‌کنم، اما یکسری از دوستان مغرض هستند و دنبال جایگاه که تا روزی که من هستم به جایی نمی‌رسند. ضمن اینکه این تیم باید حمایت شود و سرمایه ما است. بسکتبال مثل کارخانه توپ نیست که بخواهیم یک هفته‌ای بسازیم و تحویل بگیریم. این بازیکنان باید از لحاظ روحی و روانی ساپورت شوند تا سال‌های آینده دوباره اتفاق‌های خوب رخ بدهد. من در بحثی درباره اینکه چه کسی مقصر بوده یا نبوده ندارم به هرحال شرایطی بوده که من تحویل گرفتم. مجبور به تغییراتی هستم که اجبارا است و نه دلخواه همان طور که در اکثر ساختار‌ها تغییرات ایجاد می‌شود. در زنان اتفاق بزرگی رخ داده و روند خوبی پیش می‌رود. در مردان هم قطعا من قول می‌دهم که بچه‌ها با تغییرات مشخص ظاهر شوند. به هر حال جام جهانی بازی‌های سنگینی است، اما بعد از این موقعیت متفاوت است. این بازیکنانی که اسامی شان شنیدید بیشتر حالا نام شان گفته می‌شود. خواهش من این است که وقتی ما با داشته هایمان کار می‌کنیم این داشته‌ها حمایت بیشتر شوند. تیم زیر ۲۰ سال ما قهرمان جهان نیست که سریعا وارد تیم بزرگسالان بشوند تا دست ما پر باشد. روند ما با بازیکنان جوان تاوان‌هایی هم مثل بازی با ساحل عاج دارد که خیلی ابتدایی بود، اما راهی جز این در حال حاضر نیست.