قدیمی‌ترین ترجمه «لهوف» در پله ششم ایستاد
در آستانه ماه محرم و عزای حسینی، چاپ ششم «آوای درد» منتشر شد.
به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، «آوای درد» قدیمی‌ترین ترجمه فارسی به‌دست‌آمده از مقتل لهوف سیدبن‌طاووس است. گویا تا پیش از ترجمه‌ای که در کتاب «آوای درد» منتشر شده، اللهوف سیدبن‌طاوس به طور کامل به فارسی ترجمه نشده بوده است. آنجه مسلم است، این‌که این کتاب را قدیمی‌ترین و شاید نخستین ترجمه فارسی از لهوف دانسته‌اند.
رضاقلی‌خان شقاقی تبریزی سرابی، مترجم این اثر، شاعر و تاریخ‌نویس دوره قاجار و از منشیان ناصرالدین‌شاه بوده است.
در مقدمه این کتاب، از فضل و دانش نویسنده سخن به میان آمده و او را در ریاضی و جبر و هندسه و اخترشناسی سرآمد زمان خویش دانسته‌اند. تسلط بر زبان فرانسه و انگلیسی از دیگر مفاخر نویسنده ذکر شده است. «بیان شیرین» و «لسان نمکین» از جمله صفت‌هایی است که نخستین ناشر کتاب به نویسنده نسبت داده و این کتاب را شاهدی گویا بر آن دانسته است.
آن‌گونه که پسرش، میرزا مهدی ممتحن‌الدوله، در مقدمه آورده، نویسنده در ۷۶ سالگی در سحر نوزدهم ماه رمضان سال ۱۲۸۳ در سجاده نمازش، در تهران فوت کرده و در وادی السلام مدفون است. دست‌نوشته‌های او چندی بعد، به همت پسرش به چاپ سنگی رسیده است. او این کتاب را منتشر کرده که «بر منابر بخوانند و رحمت به روح آن موحد صادق و مؤمن موافق فرستند.»
مترجم، لهوف سیدبن طاوس را به دقت و ظرافت به نثر ترجمه کرده و گاه از ترجمه آهنگین و شعر نیز بهره برده است. این کتاب به همت رضا مصطفوی، در انتشارات عهد مانا تصحیح و منتشر شده است.
انتهای پیام/
توسط متخصصان یک شرکت دانشبنیان؛
